Kamal Kharmach is een zestienjarige StampMediareporter die bulkt van de ambities om te schrijven. Hij wil niet alleen degelijke journalistiek bedrijven, hij wil ook graag af en toe zijn mening over de toestand in ons land en in de wereld ventileren. Lees hier zijn eerste column.
Hoe komt het dat mensen die zich hier nestelen na 50 jaar, nog steeds aanzien worden als een aanhangsel van de bevolking, een groep die men liever kwijt dan rijk is, een groep die zelfs een naam heeft gekregen om het verschil met de ‘echte’ bevolking duidelijk te maken: de allochtonen.
Er was een tijd dat de economie het goed deed. Dat er zo veel werk was dat er geen mensen genoeg waren om het allemaal gedaan te krijgen. Zeker niet het harde en vuile werk. Een oplossing om de economische groei te garanderen, moest snel gevonden worden. Maar waar vind je nu mensen die bereid zijn om hard en vuil werk op te knappen? Juist, in Marokko en Turkije. Hoe komt het dan dat men de mensen die de Belgische economie mee hielpen groeien, nu nog steeds als tweederangsburger beschouwd worden?
In laaggeschoolde kringen zijn de verschillen op de arbeidsmarkt tussen allochtonen en autochtonen nog vrij klein. Maar bij hoger opgeleiden is het verschil heel groot. Er zijn reportages die bewijzen dat een Ali met minstens dezelfde kwalificaties als een Jan minder kans heeft om effectief een baan te krijgen. Waarom?
Een mogelijk antwoord zou kunnen zijn dat allochtonen gestigmatiseerd worden. Allochtonen zouden dieven zijn, zouden geen Nederlands kunnen, zouden niet productief zijn, zouden niet zus en zo. Maar hebben mensen wel het recht om zo over andere mensen te denken als dat stigma uit de wereld kan geholpen worden door dialoog.
Zouden we allemaal niet beter af zijn als we elkaar nu gewoon een kans zouden geven? Als een bedrijfsleider niet zou reageren op een cv met een naam maar op een ontmoeting met een persoonlijkheid?
Een subjectieve kijk op de feiten, misschien wel, maar hoe kunnen er in godsnaam partijen zijn die migratiestops ambiëren, als men nu nog steeds aan de lopende band Polen naar hier haalt om karweien te laten opknappen die de Belg niet wil, en de Marokkanen niet mogen doen? En betekent dit, dat als de huidige situatie met de Polen gelijkloopt met de toenmalige situatie van de Marokkanen, Turken, … dat de Polen dezelfde toekomst te wachten staat?
© 2009 - StampMedia - Kamal Kharmach
Deze column werd gepubliceerd door Mo* - online op 15/01/2009
Deze column werd gepubliceerd door Kif Kif op 22/01/2009
