Waarom Trump ons, jongeren, de stuipen op het lijf jaagt.
Al van bij zijn aankondiging dat hij een gooi zou doen naar het presidentschap lachte menig man met de wilde plannen van deze vastgoedmagnaat. Alsof zijn grootheidswaanzin zou reiken tot de positie van 's werelds machtigste man. Alsof de heer die zelfs een casino bankroet liet gaan het ooit zou schoppen tot president. Nee, genoeg gezond verstand beschikbaar om dit later weg te lachen als een smakelijke grap. Ook The Simpsons namen met deze onmogelijke fantasie al een loopje in hun aflevering ‘Bart to the Future’. Zou Matt Groening zich niet beter een baantje als professioneel waarzegger zoeken? Want vandaag is het zo ver. Het onmogelijke is gebeurd. Donald J. Trump stootte de traditionele garde van de troon en zit nu zelf aan het roer als 45e president van de Verenigde Staten. The American Dream is groot genoeg voor iedereen, en al zeker voor grofgebekte miljonairs zoals hij. Of hoe een steenrijke demagoog de harten van vele hardwerkende Amerikanen veroverde.
Meneer Trump, ik wil u toch iets op het hart drukken. Wij, jongeren, zijn bang van u. Wij kijken met grote ogen naar de opkomst van (extreem)rechts in onze wereld. Viktor Orban, Marine Le Pen, Geert Wilders, Nigel Farage, zij zullen allemaal wel erg verheugd zijn met uw overwinning. Terwijl wij met z’n allen richting wereld trekken met Erasmusprogramma’s of minder dure alternatieven, willen u en uw rechtse vrienden alleen nog maar muren optrekken en grenzen afbakenen, al dan niet met prikkeldraad. Wij, jongeren, kijken bang toe naar hoe het vasteland overspoeld wordt door mensen die vluchten van de chaos die uw generatie gesticht heeft. We willen graag een helpende hand bieden en leren hoe we samenleven mét hen, in plaats van naast hen. Maar hoe kan dat met haatdragende leiders zoals u? Wij ademen de vervuilde lucht in van de industrie die uw portefeuille rijkelijk gevuld heeft, maar u ontkent in alle toonaarden de klimaatverandering – ‘een Chinese uitvinding om de Amerikaanse industrie minder competitief te maken’. Wij zijn kinderen van de vrede, hebben nooit een wereldoorlog gekend. U twijfelt aan het nut van de NAVO, wij vrezen door zulke uitspraken voor een derde hel. Onze ouders hebben ons geleerd om met twee woorden te spreken en ten alle tijde beleefd te zijn, terwijl u aanzet tot het grijpen naar geslachtsdelen en op nationale televisie nog andere kleedkamerpraat verkondigt. Wij moeten vandaag een veelvoud van diploma’s naar voren schuiven om mee te dingen naar een job waar we later toch weer worden afgedankt, terwijl u, zonder enige vorm van ervaring, zonet president bent geworden van het machtigste land op aarde. U wou een middelvinger zijn naar de elitaire politiek, maar u bent zelf het toonbeeld van hoe miljonairs de weg naar hun doelen plaveien met geld.
America, what have you done? Wij keken vroeger collectief op naar het land der kansen, de Verenigde Staten als grote broer van het introvertere Europa. Lieve Amerikanen, we willen jullie graag begrijpen, maar jullie stemden een populistische, vrouwen- en gehandicaptenhatende bullebak het Witte Huis in. Zijn jullie nu tevreden? Het enige wat we hieruit kunnen leren is dat er met Trump een nieuw tijdperk is aangebroken. Het tijdperk van verdeling, tweespalt, haat en meer wapens. Een tijdperk waarbij jongeren bang toekijken naar hoe de machtsgeile generatie die ons voorafging weigert om het roer los te laten. Een tijdsperk waar de holibigemeenschap onder de mat wordt geschoven, de vrouw alleen maar mooi moet wezen en abortus en gezond verstand taboe zijn.
© 2016 – StampMedia – Charlotte Goeyers
Dit artikel werd gepubliceerd door Opiniestukken.nl op 11/11/2016
Dit artikel werd gepubliceerd door allesoverjeugd.be op 10/11/2016
Dit artikel werd gepubliceerd door jongerenplaneet.be op 10/11/2016
