De Politietoren van Antwerpen - Den Oudaan in de volksmond - staat sinds vorige week te koop voor (minstens) 10 miljoen euro. Een groep jonge Antwerpenaren startte prompt een campagne om de toren samen aan te kopen en een sociale bestemming te geven. “Dit gebouw heeft te veel potentieel om het zomaar vol kantoren te steken.”
“Toen we hoorden dat de toren verkocht werd, waren enkele vrienden en ik het er meteen over eens dat het gebouw niet zomaar privé-eigendom mag worden”, vertelt initiatiefnemer Seppe De Blust (27). “De toren is een icoon in het hart van Antwerpen. Momenteel komt hij echter niet tot zijn recht. Wij zouden de toren graag zien integreren met de buurt errond, zodat hij een echte meerwaarde wordt voor de Antwerpenaren.”
Dat idee kwam er niet zomaar uit naïef enthousiasme. De Blust is socioloog en stedenbouwkundige, en heeft samen met enkele andere initiatiefnemers een bedrijfje dat zich specialiseert in sociale (her)bestemming van ruimtelijke projecten. Nadat hun initiatief op Facebook al heel wat positieve respons kreeg, begonnen de jonge ondernemers dan ook concrete plannen te smeden om de aankoop mogelijk te maken.
Coöperatieve structuur
“We kregen overwegend positieve reacties en heel wat mensen tonen interesse om mee in het project te stappen. Maar velen zitten ook met vragen”, aldus De Blust. “Dat is helemaal terecht, maar het is nog erg vroeg om een duidelijk antwoord te bieden. We mikken op het einde van de zomer om een concreet plan te lanceren, waarbij mensen zich dan kunnen aansluiten.”
Alvast zeker is dat dat plan een soort coöperatieve structuur zal voorstellen. “Het voordeel daarvan is dat je in een coöperatieve de financiële inbreng kunt loskoppelen van de besluitvorming, zodat zowel grotere organisaties als individuele investeerders mee kunnen beslissen over de bestemming van de toren”, weet de jonge initiatiefnemer.
“Dat is belangrijk, want we willen dat de toren echt een project wordt voor en door Antwerpenaren. Maar een dergelijk groot bedrag samenrapen wordt moeilijk met enkel individuele bijdragen, dus zullen er zeker ook organisaties en bedrijven betrokken zijn”, vervolgt De Blust. “Er hebben al verschillende sociale en culturele organisaties interesse getoond en hun medewerking aangeboden.”
Fijn, maar haalbaar?
Een kleine rondvraag wijst uit dat er onder jonge Antwerpenaren een voorzichtig enthousiasme heerst voor het project, maar dat er ook heel wat twijfels zijn. “Het is een tof en ambitieus idee, maar ik heb het gevoel dat het nog een beetje ongestuurd en vaag is”, meent student Mattijs Van Miert. Voor Isabelle Gheldolf staat of valt het project dan weer met de bestemming die het gebouw krijgt. “Ik zou geen geld kunnen investeren in iets waar ik niet 100% achter sta”, zegt de studente.
Een groot vraagteken is voor velen de haalbaarheid. “Het lijkt mij redelijk utopisch dat de organisatie 10 miljoen euro bij elkaar geraapt krijgt voor een blok beton uit het sovjettijdperk”, bemerkt kersverse journalist Jef Cauwenberghs. Ook student Ismail Eddegdag is benieuwd hoe de organisatoren dat denken waar te maken: “Vooral jonge mensen staan achter dit initiatief, zij hebben zelf nauwelijks geld om rond te komen.”
Begrijpelijke kritiek, maar organisator De Blust heeft een antwoord klaar. “We hebben alvast met vastgoedexperts gesproken die ons garanderen dat het een haalbare kaart is”, verklaart hij. “Bovendien is er nog veel tijd: het bod moet tegen maart volgend jaar gedaan worden, en de politie zal het gebouw pas verlaten tegen 2020. Zo kan de financiële impact gespreid worden.”
Betrokkenheid en ambitie
Haalbaar of niet, aan enthousiasme en professionele insteek in elk geval geen gebrek bij de initiatiefnemers. “Sommigen vinden Den Oudaan lelijk, maar eens je de schoonheid en de mogelijkheden ervan ziet, ben je verliefd”, aldus De Blust. “Bovendien groeit bij de mensen steeds meer de vraag naar inspraak en betrokkenheid in hun leefomgeving. Daar sluit ons initiatief mooi bij aan.”
“De Antwerpenaren zijn ambitieus en ondernemend. Er zijn al heel wat crowdbuilding- en co-housing-projecten in ’t Stad, alleen nog niet van deze schaal. Ik denk dat het een stap is waar Antwerpen klaar voor is. We werken dus lustig verder aan een concreet plan, en verwachten dat we na de zomer op veel bijval kunnen rekenen”, besluit de jonge ondernemer.
© 2015 – StampMedia – Maya Witters
Dit artikel werd gepubliceerd door Apen.be op 26/06/2015
