Jelle Wallays (25) won woensdag de zeventigste editie van Dwars Door Vlaanderen. Samen met zijn broer Jens (22) rijdt Wallays dit seizoen voor Topsport Vlaanderen-Baloise. Ze zijn de exponenten van een koersgekke familie. “Zonder nonkel Luc waren we waarschijnlijk nooit in het profpeloton terechtgekomen.”
Toen Jens Wallays deze winter een profcontract bij Topsport Vlaanderen-Baloise ondertekende, sprong grote broer Jelle een gat in de lucht. De broers zagen een kinderdroom in vervulling gaan: voor het eerst zouden ze samen in één ploeg rijden. Een geluk bij een ongeluk, want eigenlijk stond Jelle dicht bij een overstap naar de World Tour, het allerhoogste wielerniveau. Ondanks een prestigieuze zege in Parijs-Tours kon hij geen transfer versieren.
Nochtans klopt Jelle Wallays al een tijdje op de deur van het World Tour-peloton. Na een succesvolle passage in de jeugdcategorieën debuteerde de West-Vlaming bij de profrenners met een bronzen medaille op het Belgisch kampioenschap in Hooglede-Gits. In 2013 soleerde hij indrukwekkend naar de zege in de eerste etappe van de World Ports Classic en vorig jaar was hij ook de beste in de Omloop van het Houtland. Hij flirtte met toenmalig Garmin-ploegleider Allan Peiper, maar toen die naar BMC Racing Team overstapte, bleef de poort op slot.
Te dik
Jelle Wallays kreeg dikwijls het verwijt dat hij niet scherp genoeg stond. Lees: te dik. Daarom lette hij deze winter extra op zijn voeding. “Ik was daar al mee bezig, maar mijn vetpercentage ging gewoon niet naar beneden. Daarom heb ik in de aanloop naar het seizoen niets van vet gegeten: geen kaas, geen vis, niets. Ex-profrenners vertelden me dat het mentaal ongelooflijk lastig zou zijn, maar ik heb karakter getoond en ben in mijn doelstelling geslaagd. Uit een laatste lichaamsscan in januari bleek zelfs dat ik iets te mager stond.”
Ondertussen keek Jens Wallays met grote ogen naar zijn broer. “Hij is het ideale voorbeeld. We wonen nog samen thuis en ik leer elke dag van hem bij. Op zich trainen we niet veel samen, omdat onze trainingsschema’s grondig van elkaar verschillen, maar ik volg op de voet hoe hij zich verzorgt. Jelle maakt mij wegwijs in het profbestaan. Hoewel ik momenteel met een knieblessure sukkel, vind ik het graaf om binnenkort samen wedstrijden te rijden.”
Luc Wallays
De broers Wallays koersen in elk geval steeds met nonkel Luc in het achterhoofd, die zijn neefjes met het wielervirus besmette. “Hij betekende heel veel voor ons. Zonder hem zouden we waarschijnlijk nooit in de koerswereld terechtgekomen zijn. Nonkel was eigenlijk alles voor ons. Als het niet goed ging, zocht hij naar een oorzaak en oplossing. Hij was onze vertrouwenspersoon, trainer, mental coach, diëtist… Vanuit de hemel draagt hij nog steeds zijn steentjes aan onze evolutie bij.”
Luc Wallays was in de jaren ’80 niet alleen zelf profwielrenner, maar ook grote bezieler van het Belgische jeugdwielrennen. Na zijn carrière werkte hij onder andere als topsportcoördinator voor de Wielerbond Vlaanderen en stichtte hij de wielerclub Jonge Renners Roeselare, die nu zijn naam draagt. “Bij zijn jeugdteam hebben we de kans gekregen om van verschillende wielerdisciplines te proeven. Nonkel Luc stelde opleiding centraal. Elke renner was voor hem even belangrijk. We zijn zeer fier dat we nu peter van Cycling Team Luc Wallays zijn”, vertellen de broers Wallays.
De Wally’s
Het verdriet om de dood van hun nonkel verwerkten de broers – hoe kan het anders – in de koers. “Ook familie en vrienden hebben ons in het rouwproces hard gesteund. Aangezien thuis alles rond het wielrennen draait, mochten we ons hoofd niet laten hangen. Iedereen in de familie is wel op een bepaalde manier met het wielrennen verbonden. Onze andere broer, Arne, geeft bijvoorbeeld wielercursussen, papa zit in de organisatie van de wedstrijd Gent-Staden en mama zorgt voor de voeding en kledij. Daarnaast is tante Karin Bakker onze persoonlijke soigneur. Normaal gezien stond nonkel met een spandoek langs de kant van de weg, nu trekt tante die lijn door.”
Bovendien hebben de broers misschien wel de hevigste supportersclub van het land: De Wally’s telt ondertussen meer dan 1.400 leden. “Dankzij hun steun kunnen we tijdens de wedstrijden altijd ietsje harder op de pedalen duwen. Het is ongelooflijk fijn om in het heetst van de strijd je naam te horen schreeuwen. Zij weten perfect hoe ze ons moeten behandelen. (twijfel) In tegenstelling tot andere verzamelaars die ons soms dagelijks op Facebook lastigvallen. Toch proberen we altijd zo vriendelijk mogelijk te antwoorden. We proberen voor iedereen goed te doen.”
© 2015 – StampMedia – Laurens Soenen
