Buurtbewoners in de Antwerpse wijk Sint-Andries kraakten zaterdag de Fierensblokken aan de Nationalestraat. Deze blokken, ooit 194 sociale appartementen en 11 winkels, staan al jaren te verkommeren. “Er is nood aan woningen, we willen mensen de kans geven in het stadscentrum te wonen.”
De Fierensblokken, met een totaaloppervlakte van 55 are, gaven ooit plaats aan 194 sociale appartementen en 11 winkels. Sinds de laatste bewoners enkele jaren geleden vertrokken, staan de gebouwen leeg. Gazet Van Antwerpen berichtte uitgerekend zaterdagochtend over de beslissing van de stad om nog binnen deze legislatuur de blokken af te breken en herop te bouwen.
Van sociale woonwijk naar getto, en terug
Dat hebben de buurtbewoners, verzameld in de stuurgroep Sint-Andries, ook gelezen. Zij planden zaterdag sowieso een symbolische kraak, in de hoop dat er snel iets gebeurt. “Mensen die langs deze kant Antwerpen binnenrijden, lijken wel een getto te passeren”, zegt Paul Struyf, ondervoorzitter van de stuurgroep Sint-Andries.
Ook de hoge woningnood in de binnenstad is een belangrijk argument om deze plek aan te pakken, vertelt hij: “We willen hier opnieuw sociale woningen. Of sociale koopwoningen om jonge gezinnen de kans te geven in het centrum van de stad te wonen. Met de huidige prijzen is dat voor jonge gezinnen nauwelijks nog haalbaar.”
Renovatie van de blokken blijkt duurder uit te vallen dan een nieuwbouwproject. Struyf: “De gebouwen voldoen niet meer aan de huidige voorschriften voor sociale woningen, zo is het gebouw bijvoorbeeld niet geïsoleerd”. Daarnaast wezen metingen uit dat de grond vervuild is. “Vroeger heeft hier een gasfabriek gestaan,” legt Struyf uit, “de gastanken van die fabriek zitten hier nog altijd onder de grond.”
https://www.flickr.com/photos/stampmedia/sets/72157649882978975/
“Nieuwe ramen waren weggesmeten geld”
De Fierensblokken hoorden bij de eerste generatie sociale woningen, die gebouwd werden tijdens het interbellum. Wie hier destijds kwam wonen, kwam in een hypermoderne woning terecht. Terwijl andere gezinnen nog een gezamenlijk toilet op de gang hadden en zich wasten aan de stoof, hadden de appartementen hier elk een eigen badkamer. “Er was in alle ruimtes daglicht, revolutionair voor die tijd”, vertelt Marc Wiesé, secretaris van de Stuurgroep Sint-Andries, “naast een badkamer had elk appartement ook een ingebouwde keuken, iets wat pas in de jaren ’60 en ’70 standaard werd.”
Dat deze gebouwen ooit zo vooruitstrevend waren, maakt het extra pijnlijk voor de buurt dat er zo lang niet meer naar werd omgekeken. Wiesé: “Twee jaar voor de opzegging zijn nog wel het dak en de bovenste ramen vernieuwd. Dat is weggesmeten geld: ze hadden beter dertig jaar geleden het hele gebouw gerenoveerd.”
In afwachting van de sloop, willen de buren het binnenplein tegen de zomer opruimen om er sociale projecten te realiseren, zoals een buurtcinema en een zomerbar.
© 2014 – StampMedia – tekst: Ilse Cox & Jef Cauwenberghs, foto’s: Liesbeth Knaeps
Dit artikel werd gepubliceerd door Apen.be op 22/12/2014
Dit artikel werd gepubliceerd door Het Nieuwsblad - Online op 22/12/2014
