Het Oost-Vlaamse dorpje Stekene stond op vrijdag 2 september in het teken van het jaarlijks groeiende Crammerock. Met headliners als Channel Zero, Echo and the Bunnymen en The Sisters of Mercy stevende het festival af op een recordaantal bezoekers.
Dankzij de toenemende populariteit van het festival moest het publiek afscheid nemen van het oude vertrouwde terrein waarop jarenlang honderden artiesten het beste van zichzelf gaven. De nieuwe locatie biedt plaats aan twintigduizend bezoekers die de kersverse weide wel kunnen appreciëren. "Het aangegroeide terrein biedt veel nieuwe mogelijkheden en ligt er netjes bij", zegt Tom De Bakker (23). Toch heeft hij zijn bedenkingen over de bereikbaarheid: "Vroeger lag het festival vlakbij de expresweg en middenin het centrum. Dat is nu niet meer het geval."
Jong en oud
Ook dit jaar onderscheidt Crammerock zich van de andere festivals door een ruim aanbod aan uiteenlopende genres te presenteren en zich te richten tot muziekliefhebbers van alle leeftijden. "Ik kom voor The Sisters of Mercy", vertelt Ethel Keldermans (44) trots. "Leeftijden zijn hier niet van belang, want iedereen is evenwaardig." "We zijn niet de enige rijpere dames en dat vind ik enorm fijn!" voegt haar vriendin Jacqueline Beke (54) toe. Ook de originele randactiviteit Skikot, waarbij de deelnemers moeten schommelen om zo veel mogelijk over de kop te gaan, bracht sfeer en opwinding.
Verloop
Goed begonnen is half gewonnen. De openingsband The Father, The Son and The Holy Simon begreep dat en overweldigde het publiek met een ferme dosis rock. Ook Psycho 44 wist de harten van de toeschouwers te veroveren. Met hun scheurende gitaren en liters feestzweet was dit meteen het eerste hoogtepunt van de avond. Vervolgens stroomde het publiek, dat even later uit haar dak zou gaan, in aanzienlijke hoeveelheden de tenten binnen om Customs een hart onder de riem te steken.
A Brand, de rockgroep uit Antwerpen, bracht zonder twijfel het meest gevarieerde optreden van de avond. Met covers van LCD Soundsystem en een perfect afgewerkte drumsolo konden ze het publiek laten schreeuwen om meer. Later op de avond slaagde Bent van Looy er in weer liters zweet te verliezen in de met groupies gevulde tent, die na een optreden vol Das Pop-clichés bloedheet was geworden.
Als eerste hoofdact pakte Channel Zero uit met hoekige gitaren, combats en duisternis. Dankzij het 'langharig tuig' waanden de duizenden fans zich duidelijk op een beter metalfestival. Het hek was helemaal van de dam toen bekers gevuld met bier doorheen de tent vlogen en moshpits niet uitbleven. Met sigaret tussen de gitaarsnaren en versnelde baslijnen stroomde de adrenaline door de aders van elk lichaam aanwezig.
Rook, rook, rook, leer en new wave… geen twijfel mogelijk: The Sisters of Mercy are back in business. De band katapulteerde de oudere generatie even terug naar haar jeugdjaren. Gehuld in duisternis brachten ze bekende hits als 'Temple of Love'. Duizenden fans lagen aan hun voeten, maar de artiesten bleven koel onder deze idolatrie.
Voor de die-hardfans die één van hun favoriete artiesten aan het werk zagen, kan de week, of zelfs de maand, niet meer stuk.
© 2011 - StampMedia - Nick Lodewyckx
Dit artikel werd gepubliceerd door Gazet van Antwerpen - online op 05/09/2011
