Op zondag 2 oktober strijdt Davina Sipido in Grobbendonk voor de Belgische kampioenstitel waterski. Ze is een van de beste Belgische dames in de sport en komt uit een echte waterskifamilie. Ze volgt de wedstrijden van haar vriend altijd met gemengde gevoelens. Het is een gevaarlijke sport.
Op zondag 25 september won ze haar voorlaatste manche voor het Belgische kampioenschap aan de Koninklijke Hasseltse Yachting Club. Momenteel staat Sipido tweede in het klassement en is ze nog in de running om Belgisch kampioen te worden.
"Ik hoop op het beste", vertelt ze. "Mijn papa verblijft tijdens die wedstrijd helaas in Amerika, maar ik zie het toch zitten." Haar vader is piloot van de speedboot. "Vooral mijn mama is als copilote belangrijk. Aan haar geef ik tekens hoe snel mijn vader de bocht moet nemen en op welke manier. Vertrouwen is belangrijk in een team en bij mijn ouders ben ik in goede handen."
In de genen
Dertien dames strijden mee voor de kampioenstitel. "Het is een dure sport", vertelt Sipido. "De boot, het materiaal, de mobilhome en de benzine, het kost allemaal veel geld." Het is een klein clubje. Velen haken af na enkele jaren. Zelf stopte ik tijdens mijn studies. Nu ik kleuterjuf ben, lukt de combinatie wel, al vraagt het veel tijd." Sipido rolde er op jonge leeftijd in. "Het zit in de genen", lacht ze. "Mijn vader waterskiede ook."
Tactiek
"Tijdens wedstrijden moet je tactisch spelen. We kennen elkaars vaardigheden en zwakke punten ondertussen al. De kunst is om de golven op de juiste manier te doorstaan. Daarnaast mag je geen schrik hebben om te vallen." Sipido speelt bij het team 'Xtream' en traint tijdens de week in Viersel. "Buiten het seizoen fitnessen, fietsen of mountainbiken we."
Stressbeest
Sipido's vriend waterskiet ook. Als hij na haar op het water racet, is ze nog steeds gestresseerd. "We nemen altijd deel aan dezelfde wedstrijden. Op zulke dagen eet ik moeilijk en wacht ik in spanning op mijn beurt. Na ongeveer 40 minuten op het water ben ik doodop. Daarna kijk ik steeds uit naar de prestatie van mijn vriend." Zelf haalt Sipido op rechte stukken snelheden rond 90 kilometer per uur. "Mijn vriend haalt zelfs 130 kilometer per uur."
Gevaarlijke sport
Waterskiën is een gevaarlijke sport. "Mijn vader brak vroeger eens zijn rug." Haar vriend moest onlangs na een val gereanimeerd worden. "Natuurlijk hoorde ik niet graag dat hij moest vechten voor zijn leven. Maar ik doe het zelf zo graag. Ik kijk altijd met gemengde gevoelens als hij bezig is."
© 2011 - StampMedia - Tekst: Sander Carollo, foto: Pauline Poelmans
Dit artikel werd gepubliceerd door Knack - online op 30/09/2011
Dit artikel werd gepubliceerd door Het Belang van Limburg - online op 02/10/2011
Dit artikel werd gepubliceerd door ExtraSport op 03/10/2011
