Iedereen kent intussen de naam van de co-piloot die 150 mensen de dood injoeg. Lien (21), studente medical management assistant, snapt niet hoe media overal ter wereld omgingen met dit verschrikkelijke nieuws. "Straf niet de verkeerde. Hou de verslaggeving feitelijk", stelt ze in onderstaand opiniestuk.
Donderdag 27 maart 2015, iets voor één uur 's middags. Ergens in een kleine ruimte in Frankrijk zitten journalisten van over de hele wereld klaar om naar een verklaring te luisteren van de Franse politie. Camera's en dictafoons liepen en ook de pennen waren in aanslag: er was groot nieuws op komst.
Enkele minuten later is de wereld geschokt. De vliegtuigcrash van de airbus van Germanwings, de zustermaatschappij van Lufthansa, blijkt met opzet in de Franse Alpen te zijn neergestort. Een tragisch ongeval wordt plots kwaad opzet. De co-piloot zou uit vrije wil en met volle controle over het vliegtuig, gehandeld hebben.
Naam en foto
Over de exacte details wil ik niet uitwijken. Over het hoe en waarom werd die dag al genoeg gespeculeerd en geschreven. Het nieuws ging de wereld rond, sociale media ontploften. Nog geen kwartier na de onthulling stonden naam en foto van de co-piloot in kwestie online. Boven zijn foto stond dan in grote letters: 'Dit is de man die 150 mensen de dood injoeg'.
Op sociale media verschenen daarop de ene haatgroep na de andere voor de jongeman. De media hadden een haatgolf in gang gezet en het gevaar bestond erin dat de verkeerde mensen geraakt zouden worden. Er werd zelfs een vals Facebookprofiel aangemaakt waarin je bij "beroep" kon lezen dat de co-piloot de dag van de crash zogezegd ontslag had genomen bij Germanwings.
Geschokt
Ik was geschokt. Deels om het nieuws, want het is en blijft een verschrikkelijk feit dat nooit had mogen gebeuren. Anderzijds om de inhoud die de media verspreidde. Was ik de enige die mij afvroeg of die foto en naam, met die kop, wel verschijnen mocht? Was ik de enige die daar moeite mee had?
Ik postte op Facebook een reactie op één van de vele artikels van die dag:
Ondanks dat ik het verschrikkelijk vind wat gebeurd is, heb ik toch mijn bedenkingen bij het publiceren van deze foto. Het kan heel goed zijn dat hij verantwoordelijk is voor de dood van 150 burgers en ja, dat is niet goed te praten. Maar ook hij heeft familie en vrienden die hem verloren zijn. Zij zullen nu in zijn plaats moeten boeten voor wat hij gedaan heeft en dat zou niet mogen. Die mensen hebben niks te maken met het feit dat hij het vliegtuig bestuurde. Door zijn foto in de pers te verspreiden ontwikkel je een schietschijf. Die schietschijf is dood, dus je zoekt de dichtsbijzijnde familie en dat kun je die mensen ook niet aandoen. Het moet verschrikkelijk zijn om te weten dat jouw zoon, waarschijnlijk, verantwoordelijk is voor de dood van 150 anderen..
Ik kreeg - tot mijn verbazing - heel wat meldingen binnen. Op het einde van de dag stond de teller op 556 likes en bijna 40 reacties. Meer dan 500 mensen die mijn redenering volgden, die begrepen waar ik mee zat. Ik benoem de co-piloot daarom ook niet meer bij naam.
Ja, 150 families verloren een geliefde. Voor alle betrokkenen is dat een heel groot drama om te verwerken. Maar er is ook een familie die moet verwerken dat hun zoon, vriend, neef,... verantwoordelijk wordt geacht voor de dood van 150 mensen - zichzelf incluis.
Straf niet de verkeerde
Wat zich in die cockpit heeft afgespeeld, had nooit mogen gebeuren. Ik ontken of minimaliseer zijn daden niet, ik wil aan journalisten gewoon een warme oproep doen: straf niet de verkeerde. Hou de verslaggeving feitelijk. Er is maar 1 iemand verantwoordelijk voor dit alles en die man is dood.
Stop dus met als een zwerm bijen voor het ouderlijk huis te gaan parkeren om toch maar een glimp op te vangen van een computer die wordt buitengedragen. Stop met foto's posten van een man die blijkbaar de weg kwijt was. Het is niet de schuld van zijn familie dat hij van zijn koers afweek.
© 2015 - StampMedia - Lien Van Doorslaer
Dit opiniestuk werd gepubliceerd door Opiniestukken.nl op 27/03/2014
