Antwerpen introduceert als eerste Vlaamse stad een slachtvloer met verdoving. Zo raakt de stad een gevoelige snaar bij joden en moslims die liever niet afstappen van hun traditie. Met de documentaire 'Het offerfeest: Is verdoving een stap te ver?' wakkert Rachida El Garani de discussie aan.
"Om sociale problemen op te lossen, moet je ze bespreekbaar maken", zo luidt de filosofie van Mohamed Ihkan. Zijn stichting 'Communicatie In Beeld' organiseerde samen met VOEM vzw verschillende workshops rond media en communicatie. Eén van hun leerlingen was Rachida El Garani (35). "Naar aanleiding van de zware uitspraken van de schepen van Dierenwelzijn Luc Bungeneers, besloot ik een documentaire te draaien over het offerfeest en de verdovingskwestie", legt El Garani uit. "Ik wilde zowel de voorstanders als de tegenstanders aan bod laten komen." Met haar debuut levert de Genkse veel stof tot discussie.
Moeilijke communicatie
Tijdens het offerfeest in november 2010 wilde het Antwerpse stadsbestuur moslims de mogelijkheid bieden om schapen te verdoven voor de slachting. Door praktische problemen kwam uitstel tot 2011. "De stad heeft ons niet op voorhand gecontacteerd", vertelt Mohammed Achaibi, de voorzitter van de Moslimexecutieve, verontwaardigd. "Bovendien probeert de Antwerpse schepen ons aan zijn kant te scharen onder financiële druk." Luc Bungeneers, door GAIA verkozen tot meest verdienstelijke schepen voor Dierenwelzijn, verklaart dat verdoofd slachten 15 euro zal kosten en onverdoofd 25 euro.
"Het is de taak van de stad om harmonieus samenleven te promoten, ook tussen mens en dier", stelt Bungeneers. "Eeuwen geleden bestonden er uiteraard geen verdovingsmiddelen, maar de tijden zijn veranderd. We mogen dieren niet onnodig laten lijden. De Moslimexecutieve, daar onderhandel ik niet mee", zo klinkt het bot.
Abraham Malinksy, een Antwerpse rabbijn, reageerde zonder meer afkeurend op het voorstel: "Wat weten andere personen er eigenlijk van? Tradities van duizenden jaren geleden afwijzen is onaanvaardbaar en onbeleefd. De rituele slachting is misschien onaangenaam om te zien, maar het is onzin om te stellen dat het dier lijdt. Verdoving is tegennatuurlijk."
Schapen hebben ook gevoelens
Bij een rituele slachting wordt rekening gehouden met de toestand van het schaap, zo horen we de voorstanders zeggen. Het schaap mag niet geslacht worden als het vooraf getuige was van de dood van een ander schaap. De slachter moet zorg dragen voor het comfort van het dier en hij mag het slachtmes niet tonen. Tot slot snijdt hij in één beweging de halsslagader en de luchtpijp door terwijl hij bidt.
Michel Vandenbosch, de voorzitter van dierenrechtenorganisatie GAIA, stelt deze praktijk in vraag: "Nergens in de koran staat een verbod op verdoving. Zelfs fatwa’s staan het toe onder bepaalde voorwaarden. Voor mij heeft deze kwestie niets te maken met godsdienstvrijheid. Het enige waar ik belang aan hecht is het welzijn van het dier. Ik heb niets tegen ritueel slachten, maar we moeten een kader bieden waarin het gebeurt zonder bijkomend dierenleed."
Op donderdag 19 mei wordt de documentaire om 20 uur vertoond in de Rubenszaal in Berchem, Statiestraat 175. De toegang is gratis. Na de documentaire volgt een debat met onder meer schepen van Diversiteit Monica De Conick, de voorzitter van GAIA Michel Vandenbosch, imam Nordine Taouil en schepen van Dierenwelzijn Luc Bungeneers. Fatima Bali zal modereren.
© 2011 - StampMedia - Marieke Van Cauwenberghe
Dit artikel werd gepubliceerd door MO* - online op 16/05/2011
Dit artikel werd gepubliceerd door Dilbeek-Malcontenten op 16/05/2011
