Regisseur Dimitri Leue is boos op de Nederlanders. Zij hebben alle dodo's op het eiland Mauritius opgegeten. Het is het beste voorbeeld van een door de mens uitgeroeid dier en daarom voor Leue een perfect onderwerp voor een productie. Twee zelfs, want "jongeren moeten meer over de toekomst nadenken".
Dimitri Leue raakte gefascineerd door de dodo sinds de geboorte van zijn kinderen. Tijdens zijn vele leeswerk rond het thema ecologie, viel zijn oog op het boek 'Lied van de dodo'. De dodo is een herkenbaar dier en icoon van de uitgestorven diersoorten door zijn gekke vorm, grote snavel en dik achterwerk.
Dubbelproductie
In de voorstellingen wordt er wel gesproken over de dodo maar hij vormt niet het centrale thema. "DODO klein of ei zonder land, gericht op de allerkleinsten, gaat voor mij over twee kameraden die elkaar moeten vertrouwen en belangrijke beslissingen moeten nemen in hun vriendschap", zegt Leue. "Het gaat over de hoop dat de dodo had kunnen overleven. Dat is toch het gevoel waarmee de kinderen de zaal zouden moeten verlaten."
"DODO groot of land zonder ei vertelt het verhaal vanuit het standpunt van de mens maar geeft daarentegen geen boodschap van hoop. Het gaat over het gevecht tussen egoïsme en altruïsme: leef ik hedonistisch of hou ik rekening met andere mensen?", aldus Leue. "Ik vind dat de huidige generatie jongeren enkel met zichzelf bezig is. Opzich normaal, want op jonge leeftijd probeer je jezelf en je plaats in de maatschappij te ontdekken. Maar deze voorstelling laat zien dat onverschilligheid kan leiden tot het afslachten van een diersoort of evengoed een ander ras. Ik hoop dat ik meer uit de jongeren kan halen door die onverschilligheid te tonen."
Verschillende bezetting
"Aanvankelijk was het idee om 'DODO Klein' tussen het publiek te spelen, op het podium. Dat betekende dat de toeschouwers op het achtertoneel zaten, vlak naast de zaal waar op dat moment een andere voorstelling bezig is. Het probleem was dat daardoor de kleinsten snel zouden worden afgeleid. Daarom hebben we beslist om beide voorstellingen in de grote zaal te spelen. 'DODO Klein' wordt vertolkt door een kleiner team, waardoor ik zelf kan meespelen. Voor 'DODO Groot' zijn we met een ploeg van dertien acteurs. Met zoveel mensen iets in elkaar boksen is veel moeilijker. We hadden ook maar anderhalve maand om 'DODO Groot' te maken. Op zo’n moment heb je gewoon een regisseur nodig en het was logisch dat ik dat zou zijn."
Leue raadt jongeren en volwassenen aan om beide voorstellingen te zien. "Elk verhaal heeft twee kanten: de kinderen hebben hoop, het gevoel dat ze de dieren nog kunnen redden, terwijl de ouderen weten dat het al te laat is. De kinderen gaan met een lichtheid naar buiten, de ouders met een zwaarte in hun hoofd. De gesprekken die daaruit voortvloeien vind ik interessant."
Gevolgen voor omgeving
Om de abstracte concepten begrijpelijk te maken voor de allerkleinsten werd 'Dodo Klein' op poten gezet. De spanning tussen altruïsme en egoïsme wordt uitgelegd aan de hand van de overlevingskansen van de dodo. In het geval van egoïsme doodt de mens het beest om zichzelf van eten te voorzien tot hij met uitsterven bedreigd wordt. In het geval van altruïsme beginnen mensen na te denken over de gevolgen voor hun omgeving.
De voorstellingen gaan in première op 17 september. Surf voor tickets en praktische informatie naar www.hetpaleis.be.
© 2011 - StampMedia - Charlotte Jaros
Dit artikel werd gepubliceerd door Gazet van Antwerpen - online op 16/09/2011
