Onze EVS-vrijwilliger Chiara Bonardo uit Italië zocht in België de – je kan het al raden – Italiaanse gemeenschap op en bundelde die ontmoetingen in volgende reeks. Vandaag ontmoeten we Susanna en Gianluca Savini die in Antwerpen een authentieke Italiaanse wijnbar openden.
In januari 2014 startten Susanna en Gianluca met hun ‘enoteca’ om de Mediterraanse wijncultuur te vieren. “We vestigden ons hier om ons geliefde Italië te promoten, want achter elke fles wijn die we verkopen, schuilen vele gepassioneerde mensen die heel hard werken”, vertelt Susanna.
Het woord ‘enoteca’ in het Italiaans verwijst gewoonlijk naar een specifiek soort bar waar mensen kunnen samenkomen om speciale wijnen te proeven en traditionele kazen en charcuterie te eten, vooral tijdens het ‘happy hour’. In België is die traditie misschien niet zo gekend, maar in Mediterrane landen als Italië heeft de wijnproeverij doorheen de eeuwen een speciale plaats ingenomen in de cultuur. De Italiaanse traditie van de ‘aperitivo’ kun je vergelijken met de populaire Spaanse tapas, kleine gerechtjes die ’s avonds worden gegeten met wijn of sangria.
In oktober 2013 besloten Susanna en Gianluca Savini naar België te verhuizen vanuit de Emilia Romagna-regio in centraal-Italië, en in januari 2014 openden de deuren van hun wijnbar in Antwerpen (Grote Hondstraat 5, Antwerpen, nvdr.).
De uitgebreide selectie wijnen staan achter de toonbank tentoongesteld in een kamerbrede kast. Voorbij een smalle gang schuilt de eetzaal, versierd met aquarellen aan de muren en gezellige tweedehandsmeubels. Susanna en Gianluca verwelkomen me met een lekkere kop schuimige Italiaanse cappuccino. Terwijl Susanna vertelt hoe ze in België terechtkwamen, begint Gianluca de hapjes klaar te maken die vanavond bij de wijn geserveerd worden.
Waarom besloten jullie hier een wijnbar te openen?
Susanna: “Twee jaar geleden bezochten we Antwerpen, en we waren erg onder de indruk van deze buurt (Plantijn, nvdr.). Het zou voor ons eenvoudiger geweest zijn een zaak te openen in het Franstalige landsdeel, maar na een bezoek aan Wallonië viel de keuze toch op Antwerpen, vanwege de multiculturele en levendige uitstraling.”
Wat waren de moeilijkheden die jullie tegenkwamen?
Gianluca: “Vooral de taal was een probleem: alle officiële documenten moesten in het Nederlands worden ingevuld. Maar buiten de officiële sfeer kun je in Antwerpen ook best ver komen met Italiaans.”
Susanna: “Nieuwe klanten willen altijd graag weten of we wel echte Italianen zijn. Veel mensen komen als voorbereiding op een tripje naar Italië, of willen hun Italiaans oefenen, en daarmee helpen wij natuurlijk graag. Gelukkig kregen we in het begin hulp van een bevriende Italiaanse die hier woont. Zij gaf ons tips voor integratie en raadde ons aan een intensieve cursus Nederlands te volgen. Intussen begrijpen we het een beetje, maar de taal vlot spreken is echt moeilijk!”
Gianluca: “Gelukkig appreciëren Vlamingen het wel als je ten minste probeert te integreren en de taal te leren.”
Zijn jullie klanten merendeels Belgen?
Susanna; “Ja, eigenlijk hebben we weinig Italiaanse klanten, de meesten zijn Belg. We krijgen ook geregeld toeristen uit Nederland over de vloer, maar de meeste bezoekers zijn vaste klanten uit de buurt.”
Hebben jullie de traditionele Italiaanse keuken moeten aanpassen aan de Belgische smaken?
Gianluca: “Ik moet allereerst opmerken dat de Belgen goede Italiaanse producten echt appreciëren, wat mij positief verrast heeft. Je ziet hier bijvoorbeeld ook veel Vespa’s en Fiat 500’s rondrijden. Italiaanse producten zijn populair en hebben een kwalitatieve reputatie, dus met goede producten heb je hier als zaak wel een kans op succes.”
Susanna: “We hebben onze producten dan ook niet aangepast. Als een klant bijvoorbeeld vraagt om ‘spaghetti bolognese’, leg ik hem uit dat dat in Italië niet bestaat.”
Hebben jullie de Belgen moeten warm maken voor het ‘aperitivo’?
Susanna: “De trend bestaat hier wel, maar is niet zo populair als in Italië. België is van oorsprong meer een bierland, terwijl de wijnproeverij meer trendy is. Maar vooral de presentatie is hier heel anders. In Italië worden hapjes op de toog geserveerd als een groot buffet, terwijl je hier tafelbediening hebt. Daarom serveren we ook bruschetta, olijven en pinzimonio (rauwe groenten met een dip van olijfolie, nvdr.). Zo moet je helemaal niet zat worden van een glas wijn!”
Wat staat er zoal op het menu?
Susanna: “Als voorgerecht zijn er lokale Italiaanse kazen en charcuterie, en daarnaast pasta die we hier zelf enkele keren per week maken. Daarbij serveren we ook traditionele ragù en andere lekkere sauzen. Ik maak ook de desserten. Ik wou dat we een echte gelateria (ijssalon, nvdr.) konden openen: ik heb in Antwerpen nog geen echt goed ijs gevonden! Dat wordt dan misschien onze volgende onderneming.”
© 2016 – StampMedia – Chiara Bonardo; vertaling: Maya Witters
