Op maandag 16 mei was Flip van Duijn, zoon van Annie M.G. Schmidt, te gast in de bibliotheek van Genk. De Nederlandse schrijfster zou in mei honderd jaar geworden zijn. De bibliotheek viert haar verjaardag met de 'Anniemaand'.
De boeken van Annie M.G. Schmidt worden nog steeds door jong en oud gelezen. De schrijfster schreef voor een groot publiek, maar werd pas echt bekend door haar kinderboeken. "Ik denk dat haar boeken, zoals mijn persoonlijke favoriet Minoes, nu nog veel betekenen voor de jeugd. Bij kleuters worden Jip en Jannekeen Pluk van de Petteflet veel voorgelezen", vertelt Flip van Duijn.
"Ik krijg vaak de vraag waarom haar werk zo populair blijft. Mijn moeder schreef direct en daardoor lezen haar boeken nu nog fris. Haar teksten waren toegankelijk en helemaal niet plechtig. Dat is een les voor alle schrijvers. Een mens verliest zichzelf als hij zich te gewichtig voordoet."
Vakvrouw
Annie M.G. Schmidt werkte in verschillende bibliotheken, waar ze veel las. "Zo leerde ze hoe het moest. Haar grote voorbeeld was Tsjechov. Hij gebruikte duidelijke taal om prachtige dingen te zeggen. Annie zei altijd: 'Ik ben geen kunstenares, ik ben een vakvrouw.' In de kunst maak je een stoel, maar daar gaat het niet over de stoel. Zij wilde goed meubilair maken om op te zitten."
Van Duijn herinnert zich zijn moeder als een lieve vrouw. "Ze was vrolijk en levenslustig. Ze kon enorm lachen om anderen, maar ook om zichzelf." Of ze verhalen op hem uittestte, kan hij zich niet meer herinneren. "Ik herinner me wel dat ze ooit een leesboek aan het samenstellen was met verhalen uit de Engelstalige kinderliteratuur. Misschien las ze die wel voor? Ze gebruikte vooral mijn vader als testpubliek. Hij voelde snel of iets waar of onjuist was. Mijn vader was voor Annie erg belangrijk als criticus."
Eigen fantasie
Annie schreef 'Jip en Janneke' toen haar zoon nog maar een jaar oud was. "Ik stond dus zelf nooit model voor Jip. Mijn moeder gebruikte haar fantasie. Ze had een hekel aan opvoedende taal in boeken. Ken je het gedicht van Hieronymus, 'Jantje zag eens pruimen hangen'? Jantje werd beloond omdat hij niet ondeugend was. Moralistische taal vond ze walgelijk! Voor haar moest je kinderen vrij laten."
Paardenkar
Door de jaren veranderde de uitgeverij niets aan de verhalen van de schrijfster. "Sommige verhalen van Jip en Janneke hebben we er wel uitgehaald omdat er dingen in voorkwamen die niet meer bestaan. Bijvoorbeeld een mannetje dat met borstels en zeep aan huis kwam met de paardenkar. Gelukkig blijft er genoeg materiaal over dat niet gedateerd is."
© 2011 - StampMedia - Liesbeth Merckx
