Krachtvoer, een zelfverklaard festival over eten, liet afgelopen weekend niet op de honger zitten. Het thema van het jaarlijkse Antwerpse foodie fest was dit keer Schaarste & Overvloed. Op Krachtvoer werden niet alleen magen, maar ook hoofden gevuld.
Krachtvoer werd op zaterdag 18 en zondag 19 oktober georganiseerd door Alle Dagen Honger en Villanella, twee sociaal bewogen organisaties. Alle Dagen Honger buigt zich niet alleen over gastronomische, maar ook over ethische hangijzers. Villanella palmt de voormalige Studio Herman Teirlinck in en opent daar graag zijn deuren voor jonge podiumbestormers.
Krachtvoer toonde zich een evenwichtige mix van beide. De lengte en volheid van de aanwezige hipsterbaarden duidden op leeftijden in de tweede helft der twintiger jaren. Het geëxposeerde eten getuigde dan weer van sociale bewogenheid. Kleinschaligheid en duurzaamheid echoden als buzzwords weerskanten uit.
Van zaadje tot karbonaadje
Peter Coucke van Hof Ter Vrijlegem stelde tentoon op het binnenskamerse marktplaatsje van Krachtvoer: olie, honing en vinaigrette gemaakt op basis van koolzaad. “Koolzaad wordt gemaakt van de gele bloemetjes die je in mei overal ziet bloeien,” legde Coucke uit. “Bijen zijn uitzonderlijk belangrijk in het productieproces. We gebruiken dan ook enkel herbiciden, geen insecticiden.” De massale bijensterfte van de laatste jaren is dan ook zeer verontrustend voor het familiebedrijfje in Mollem.
Verder herbergde het marktje standjes van Sanguisorba en Comptoir des Objets. Sanguisorba blies langvergeten kruiden, planten en groenten nieuw leven in. Kleinschaligheid stelt hen in staat zich te richten op minder commerciële gewassen. Zo hadden ze Honingbes, Eeuwig Mos en Oregano ‘hot & spicy’ in de aanbieding.
Comptoir des Objets hangt dat andere buzzword aan, duurzaamheid. Comptoir gaat over heel de wereld op zoek naar alledaagse objecten, velerlei keukengerei, dat op duurzame wijze geproduceerd werd. Hoe het dan zit met de ecologische voetafdruk van hun koopwaar na transport? “Tja, je kan niet overal rekening mee houden,” luidde het, “maar we doen ons best!”
Deel een Koe
De laatste stops op de markt zijn de Ark van Pollare en Deel een Koe. Ark van Pollare zoekt en biedt onderdak voor legkippen. In de laatste zes maanden waren dat er tweeduizend. Hans Lenvain: “Op een week tijd zie je hoe zo’n beest terug kip wordt. Het moet wennen aan de vrijheid, en aan het natuurlijke levensritme. Een legkip in de boerderij krijgt een kunstmatige cyclus van vier dag-nachtwisselingen per vierentwintig uur opgelegd.”
Deel een Koe klinkt minder diervriendelijk. Het doet aan crowdbutchering: mensen bestellen online ‘hun’ stukje koe. Pas wanneer de koe volledig besteld is, wordt ze ingepland, geslacht en het vlees gratis thuis geleverd.
“Ik kom uit een slagersfamilie,” aldus David De Keyser, “Mijn grootvader was een ambachtsman, terwijl mijn vader de slachterij tot industrie zag verworden. Dat heeft me gedegouteerd.” Deel eens een koe, als pragmatisch alternatief voor industrieel vlees. Een beetje duurzaam is ook wel lekker, om Jan Mulder te parafraseren.
Foodfotografie
Op de tweede verdieping bevonden we ons op metaniveau, door foto’s te nemen van de masterclass Foodfotografie van Piet De Kersgieter. Wat is de grootste misvatting bij het fotograferen van voedsel? “Mensen hebben de neiging te veel aan dat eten te gaan prutsen,” stelde Piet, “Terwijl het onmogelijk is zonder goed licht een mooie foto te maken. Goed licht gaat boven een zogenaamd goede presentatie.” Uw Instagram-portfolio kan er maar bij gebaat zijn.
Even verderop kookte een aantal vegi-vrouwen zich een kunstwerk in de kookworkshop ‘Groenten’, gegeven door Nicolas Decloedt van het Brusselse kookcollectief Humus Botanical Gastronomy. Het kunstwerk waarvan sprake heet cannelloni met ricotta, boerenkool en paddenstoel. Helaas moest het nog even de oven in toen wij er passeerden.
“Tiktaktheater” voor kinderen
Ook kinderen kwamen aan hun trekken op het eetfestijn Krachtvoer. Theater De Spiegel brengt Lelegüm. Maarten Leo Reinhardt speelt de marktkramer die groenten snijdt, verhakt en raspt, maar ook omvormt tot muziekinstrumenten en figuren. Een klank- en beeldspel voor de kleintjes. “Tiktaktheater,” zei Maarten zelf, “maar enorm plezant.” Theater om van te smullen.
Kinderen konden ook terecht op de workshops Koken met restjes en Blitse keukenshorten. Arno, Jaro en Riza hebben een eigen short én pizza gemaakt. “Het was heel leuk! Vanaf nu kunnen we mama helpen in de keuken, maar zakgeld om zelf naar de supermarkt te gaan hebben we nog niet hoor.”
Magen en hoofden gevuld
De benedenverdieping van Krachtvoer toonde ook ‘echte’ kunst. Don’t play with your food, bijvoorbeeld, produceert bedenkelijke combinaties van ingrediënten in obscure vormen, waar dan ook nog van te proeven valt. Frambozenpannenkoeken lijken eerst stukken vlees, maar smaken gelukkig zoals ze klinken. De donkere keldersetting, inclusief stijlvolle zetels, leende zich tot het proeven van toekomsthype Pierogi uit Polen, organisch gebrouwen whisky’s en onontkoombare gin-tonic.
Maar de schone oktoberzondag die Krachtvoer voorschotelde, eindigde buiten, op een terrasje in de zon, waar food truck Meteor het mooie weer maakte. Topgerecht geserveerd vanuit een omgebouwde Peugeot J7, gecombineerd met een glaasje wijn: magen en hoofden gevuld.
© 2014 – StampMedia – tekst: Sam Pless , foto’s: Chloë Nuñez-Garcia
Dit artikel werd gepubliceerd door Apen.be op 25/10/2014
