Begin 2005 zagen Brigitte Van De Vijver en Roger Marlier hoe het hun financiële adoptiedochter verging te Cochin in het zuiden van India. Ondanks de financiële steun van vzw De Vreugdezaaiers blijft de nood hoog in weeshuis MCC waar hun adoptiedochter Anjitha verbleef.
In 2005 bezochten Marlier en Van De Vijver weeshuis MCC, waar hun sponsordochter, Anjitha, woonde. Zij heeft ondertussen een nieuw thuis bij Indische adoptieouders. "We hadden heel naïef een cadeautje mee en ineens stonden er negentig anderen te kijken. Dan voel je je heel dom", zegt Roger Marlier. Na dit eerste bezoek ging een zoektocht naar financiële middelen van start. Zo werd Project Cochin, onder de vleugels van vzw De Vreugdezaaiers, geboren.
Van De Vijver en Marlier startten Project Cochin met een kaartjesverkoop. Vervolgens organiseerden ze Indische maaltijden en een jaarlijkse Indiadag. "De goede Vlaming wil kunnen eten en drinken. Wij willen geld inzamelen", vertelt Marlier. Ondertussen hebben ongeveer achttien kindjes dankzij het paar een Belgische sponsorouder gevonden.
Verlanglijstje
Het MCC bestaat uit een klooster, een weeshuis en een school met ongeveer 3.000 leerlingen. De ramen en deuren waren aan vervanging toe en daarmee was het eerste project van Van De Vijver en Marlier geboren.
"Op een bepaald moment kwamen we in een grote lege zaal. De hoofdzuster zei ons heel fier: 'Hier slapen de kinderen.' Ik ben naar buiten moeten lopen", vertelt Brigitte Van De Vijver. Momenteel ligt er ook al een nieuwe vloer, staan er individuele kastjes voor de kinderen en krijgt de school twee nieuwe verdiepingen.
Snel trouwen
Meisjes in India moeten een bruidsschat meebrengen en zijn dus vaak minder gegeerd door ouders. Hoe welvarender de ouders, hoe hoger de bruidsschat. "In gezinnen waar er al meisjes zijn, wordt vaak abortus gepleegd of worden de pasgeborenen gedood", vertelt Van De Vijver. Als ze overleven, belanden ze vaak in een weeshuis.
In het MCC van Zuid-India kunnen meisjes verblijven tot hun achttiende, of langer, om te studeren. De meeste meisjes trouwen echter snel. "Dan gaan ze vaak wonen in een huis dat wij zelfs geen huis zouden durven noemen", vertelt Marlier. Veel vrouwen die in het weeshuis opgroeiden, brengen hun eigen dochters ook naar het weeshuis. Intussen heeft het koppel een nieuwe sponsordochter, Alena. Haar moeder woonde voordien ook in het weeshuis.
Boomstad
Net als in heel India, staat in Cochin de armoede sterk in contrast met de economische rijkdom. "De idyllische binnenwaters en kleine hutjes maken plaats voor villa’s", getuigt Marlier. Ook de grond van het weeshuis wordt gedeeltelijk onteigend voor de uitbreiding van een aangrenzende leger- en petroleumhaven.
De kinderen zien alleen dat een deel van hun gebouw wordt afgebroken, omdat er een nieuwe weg komt. "Ze hebben weinig weet van het echte leven", vertelt Marlier. "Ooit gaven we Anjitha haar eerste ijsje. Ze schrok zich rot, omdat het zo koud was."
© 2011 - StampMedia - Jasmin Van San
