Stef Braem (29) is al vijftien jaar lang een gelukkige travestiet. Onder zijn artiestennaam Miss Stephany won hij in 2017 ‘Miss Travestie’. Drie jaar later won hij ook de titel ‘Miss der Missen’. Ondanks vele pesterijen leerde Stef van zichzelf te houden. ‘De drag queen persoonlijkheid geeft Stef de kans om zijn mannelijke maatschappelijke rol van zich af te werpen’, vertelt modepsychologe Joanna Karamanis uit Londen.
‘Vroeger op school kreeg ik de stempel “anders”. Ik werd gepest’, vertelt Stef Braem (29). ‘Niet omdat ik anders was, maar gewoon omdat ik al verder stond dan de rest. Ik wist al wat ik wilde doen met mijn leven, want ik wilde travestiet worden. Ik wist al wie ik echt was. De mensen die mij pestten, wisten dat nog niet’, vertelt hij.
‘Als drag queen heeft Stef de kans om make-up te dragen, zijn haar te stylen en zich anders te kleden dan gewoonlijk, vertelt Joanna Karamanis, modepsychologe in Londen. ‘De stijl, texturen en materialen, evenals de aandacht voor detail zijn heel anders dan wat "aanvaardbaar" is in Stefs wereld als man. Daar kan natuurlijk niet iedereen mee om. Pesten komt heel frequent voor bij travestieten.’
‘De drag queen persoonlijkheid geeft Stef natuurlijk wel de kans om zijn mannelijke maatschappelijke rol van zich af te werpen en het vrouwelijke geslacht aan te nemen, al dan niet tijdelijk en op een dramatische en overdreven manier’, vertelt ze. ‘Een man die zich als vrouw kleedt, kan gemakkelijker de gevoelens en emoties van de vrouwelijke rol verkennen en ervaren, zonder zelf vrouw te willen zijn. Als man kan het heel interessant zijn om te ontsnappen aan de traditionele mannenrol,’ vertelt ze, ‘en dat kan perfect met vrouwenkledij.’
Geen vrouw
‘Het is gewoon mijn hobby om travestiet te zijn. Het is mijn uitlaatklep. Ik wil helemaal geen vrouw zijn’, vertelt Stef. ‘Toen ik vijftien was, heb ik voor het eerst een travestieshow gezien’, vertelt hij. ‘Ik herinner me nog dat ik twee weken na die show een pruik, een kleed en hakken had gekocht. Ik wist toen al dat ik homo was, maar wilde daarom nog geen vrouw zijn. Dat is een misvatting die veel mensen maken. Iemand die van travestie houdt, wil niet noodzakelijk een vrouw zijn.’
Stef is een bekend figuur in de travestiewereld. Hij treedt al bijna vijftien jaar op onder zijn artiestennaam Miss Stephany. In 2017 won hij de wedstrijd ‘Miss Travestie’ en drie jaar later werd hij ‘Miss der Missen’.
"Het is mijn hobby om travestiet te zijn. Het is mijn uitlaatklep. Ik wil helemaal geen vrouw zijn." – Stef Braem
‘Ik was gewoon gek op travestieshows. Ik onthield de nummers die in de show zaten en probeerde die dan zo goed mogelijk na te doen voor de spiegel in mijn kamer. Ik had dan hakken, een pruik en een kleed aan’, vertelt hij. ‘Op een bepaald moment werd ik ergens geboekt om een paar nummers op te voeren als travestiet. In die show werd ik opgepikt door iemand anders, die me dan weer wilde boeken voor een volgende show. Ik was nog geen achttien en had ieder weekend wel ergens een show. Dat was gewoon waanzin’, zegt Stef trots
‘Kleren zijn letterlijk onze tweede huid’, voegt Joanna Karamanis toe. ‘Het is het ding dat het dichtst bij ons lichaam staat en dat in staat is te voldoen aan onze menselijke basisbehoeften. Als Stef er behoefte aan heeft om twee persoonlijkheden aan te nemen, kan dat. We gebruiken kleding als een uiterlijk vertoon van onszelf, onze persoonlijkheid en onze identiteit in de samenleving. Bovendien kan kleding, wanneer het creatief wordt gebruikt, leiden tot zelfontplooiing en zelfvertrouwen. Als je van travestie houdt, is zelfvertrouwen dan ook het allerbelangrijkste.’
Een trein die niet stopt
Stef had zelfvertrouwen en was blij met zichzelf, maar op school voelde hij zich nooit begrepen: ‘Er was maar één openlijke homo die travestieshows deed en dat was ik. Iedereen op school ging uit in het weekend, maar zaterdag was voor mij een belangrijke dag. Dan moest ik gaan optreden. In het begin vragen klasgenoten je altijd wel mee naar bijvoorbeeld een fuif, maar als je twaalf keer gevraagd wordt en je zegt elf keer nee, dan vragen ze het je geen dertiende keer meer. De dertiende keer kon ik dan misschien wel gaan, maar ik werd niet meer gevraagd. Ik voelde me dus ook niet welkom’, vertelt hij. ‘Langs de andere kant vond ik het niet heel erg, want ik was bezig met iets wat voor mij de zevende hemel was, travestiet zijn.’
‘Het plezier dat Stef beleeft aan het verkleden en het schminken, is niet ongelijkaardig aan dat van een amateursporter in een veeleisende sport als onderdeel van een team’, gaat Joanna Karamanis verder. ‘Je doet iets wat je graag doet en dat maakt deel uit van je persoonlijkheid. Wat wij dragen, maakt deel uit van wie wij zijn en verbindt ons met een bepaalde sociale groep, zodat kleding deel uit gaat maken van onze identiteit. We dragen een bepaalde soort kleding dragen om ons op een bepaalde manier te presenteren.’
Appreciatie
Ondanks de vele pesterijen is Stef blij dat hij als travestiet door het leven kan gaan. ‘Als ik mijn leven in zijn totaliteit bekijk, ben ik niet altijd honderd procent gelukkig geweest. Ik ben nu eenmaal veel gepest, maar ergens zijn die pesterijen goed geweest. Ik heb geleerd om mij verbaal te verweren. Als iemand tegen mij wil uitpakken met haat of negatieve commentaar, dan mag dat zeker. Maar wie de bal kaatst, kan hem terug verwachten, en wel vier keer zo hard. Ik heb altijd een antwoord klaar.’
‘Gisteren riep iemand nog “Hey, Stephany, zijde gij da?”, en dat vind ik echt leuk. Dan merk ik dat mensen mij appreciëren. Je weet nooit honderd procent zeker wat iemand anders van je denkt, maar ik ga er vanuit dat iedereen in mijn directe omgeving positief over mij denkt. Als dat niet zo is, dan weet ik het gelukkig niet’, lacht hij.
"Er was maar één openlijke homo die travestieshows deed en dat was ik" – Stef Braem
‘Het ontvangen van positieve feedback zal leiden tot een positief zelfbeeld’, zegt Karamanis. ‘Door die positieve feedback zal ons gevoel van eigenwaarde toenemen, en dat is belangrijk. Zeker in de positie waarin Stef zich bevindt. Een positieve ingesteldheid heeft hetzelfde effect. Als Stef positief in het leven staat en negatieve commentaren negeert, zal zijn gevoel van eigenwaarde stijgen. Haat en negatieve commentaar negeren, is dus de boodschap die ik hem meegeef’, lacht ze.
Zelfliefde
‘Ik hou van mezelf’, vertelt Stef enthousiast. ‘Ik heb geleerd om van mezelf te houden en om naar mezelf te kijken. Voor mijn shows moet ik dan ook regelmatig in de spiegel kijken, om mijn make-up en mijn kostuums te checken. Ik ben niet perfect, maar perfectie is een illusie. Die illusie creëer ik wanneer ik Stephany ben. Het lichaam van Stephany is perfect. Het volledige plaatje klopt bij haar’, vertelt hij.
‘Maar als ik Stef ben, ben ik er niet meer mee bezig om perfect te willen zijn. Ik ben echt tevreden met wie ik ben. Ik zou ook niks aan mezelf willen veranderen. Ik kan echt in de spiegel naar mezelf kijken en zeggen: “da’s goed”. Op het einde van de rit ben jij nog steeds degene die in de spiegel kijkt. De mensen met commentaar hebben daar niets over te zeggen.’
‘Ik kan perfectie creëren als ik Stephany ben, maar voor mezelf hoeft het niet. Ik vergelijk mezelf liever met een antiek servies. Laat mij maar zo’n servies zijn met een oor af en een stukje uit. Dat vind ik veel beter’, lacht hij.
Dit artikel werd gepubliceerd door Antwerps Persbureau op 14/07/2021
