Dat is heel leuk om te doen, maar laat ook een leegte achter in je creatief bestaan.
De Gentse illustrator/kunstenaar Bert Dries (27), beter bekend als Musketon, werkte de afgelopen zes maanden aan één van zijn grootste werken: ‘Vector City’. Voorbije zaterdag onthulde Musketon zijn grote print in de Gentse galerij Barbé. De stad is daar nog twee weken te bezichtigen. ‘Vector City’ is vanaf nu ook in boekvorm te koop.
Zijn Carapils-t-shirts en Angry Bear-sweaters sierden menig instagram-account afgelopen zomer. Na samenwerkingen met Nike, Mazda en MTV wilde Bert Dries, nu al acht jaar professioneel illustrator, opnieuw voor zichzelf tekenen. Via een crowdfunding-campagne konden fans voor 160 euro hun huis laten natekenen. In ruil krijgen ze een exclusieve print van hun Musketon-huis en een van de volledige stad ‘Vector City’. De aanleiding tot zo’n groot persoonlijk werk? Frustraties en een gebroken hand.
“Ik was altijd aan het werk voor grote merken”, vertelt Dries. “Dat is heel leuk om te doen, maar laat ook een leegte achter in je creatief bestaan. Acht maanden geleden wist ik het allemaal niet meer, ik zat volledig vast. Uit frustratie heb ik een gat in de muur geslagen en mijn hand gebroken. Ik kon zes weken niets doen en dat heeft me deugd gedaan. Voordien was ik altijd bezig en nam ik nooit tijd om stil te staan en na te denken. Dat kon nu wel. Ik besefte dat ik terug dingen wilde maken waar ik blij van word. Toen kwam het idee voor ‘Vector City’. Het is allemaal heel snel gegaan.”
Heb je je dan zes maanden alleen met ‘Vector City’ bezig gehouden?
“Nee, tussendoor heb ik nog wel opdrachten gedaan. Ik heb niet veel nodig in mijn leven, maar de crowdfunding van ‘Vector City’ kon niet alle basiskosten dekken. Ik heb er wel voor gekozen om enkel over ‘Vector City’ te communiceren. Veel mensen denken nu dat ik enkel coole dingen doe, maar sommige opdrachten waren ook minder leuk. Dat hoort er nu eenmaal bij. Je hebt een goede balans nodig. Ik miste persoonlijk werk in mijn portfolio en ‘Vector City’ vulde die leegte op. Het gaf me dan ook veel energie. Als je dingen maakt waar je zelf blij van wordt, straal je dat ook uit naar de rest van de wereld.”
Hoe persoonlijk is ‘Vector City’ voor jou?
“In eerste instantie zat er niet veel van mezelf in. Ik wilde een stad tekenen van 100 huizen maar na huis 50 werd het supersaai. Het zag er niet cool uit. Dan heb ik er wat details ingestoken die mij definiëren als persoon. Er zitten heel wat referenties in naar popcultuur, dingen die ik leuk vind. Als je die zou optellen, weet je perfect wie ik ben.”
Waarom huizen?
“Een huis is iets persoonlijk. Als je zelf een huis koopt, ben je daar superfier op. Dat maakte het niet alleen persoonlijk voor mij, maar ook voor die 100 fans. Op zich is het een supersimpel idee. De uitdaging zit ’m in de storytelling. Ik had perfect een stad kunnen tekenen met 100 huizen zonder details, dan zou iedereen ook tevreden geweest zijn. Maar het verhaal dat er nu in zit, maakt het af.”
Wat als je een lelijk huis in je mailbox kreeg?
“Sommige huizen waren heel saai, vooral de Belgische. Maar je moet spelen met de kaarten die je krijgt. Mensen betalen er 160 euro voor, dan kan je niet zeggen: “Je huis is te lelijk, hier is je geld terug. Ik ga het niet tekenen.” Je moet proberen er iets leuk van te maken en dat is me wel gelukt. Hoewel: als ik nu naar de print kijk dan storen die enkele huizen mij nog. Ik kon natuurlijk ook geen keuze maken. De eerste 100 zijn de eerste 100.”
Wijken de huizen af van hun originele versies?
“Nee, de huizen zijn identiek aan de foto’s. Op de kleuren na, die zijn soms wat vrolijker. Op het einde was er maar één iemand niet tevreden met z’n huis. Dat was ook wel z'n eigen schuld. Het was de bedoeling om alleen het huis te tekenen. Voor zijn huis stond toevallig een beeld dat ik niet heb overgenomen, wat hij super jammer vond. Het zou leuker geweest zijn moest iedereen tevreden zijn. Maar één negatieve reactie op 100 valt best wel mee.”
Je gaat altijd heel gedetailleerd te werk. Die stijl is ook te zien in ‘Vector City’. Wie goed kijkt ziet een graffiti-tekening gemaakt door Bart Simpson. Of Steve Jobs die op zijn Apple Watch een bericht krijgt van Bill Gates. Of Woody uit Toy Story die zich achter een autoband verstopt. Je kan oneindig veel details blijven toevoegen. Was het moeilijk om op tijd te stoppen?
“Ja, ik had geen exacte deadline. Maar de mensen die me via de kickstarter steunden, wachtten wel op een resultaat. In eerste instantie zou het drie maanden duren maar uiteindelijk werden het er zes. Het was ontzettend moeilijk om ‘Vector City’ los te laten. Hoe langer je eraan werkt, hoe meer leuke ideeën je krijgt. Het is vooral een kwestie van gezond verstand om op tijd te stoppen. Als je te veel gaat toevoegen wordt het ook te druk.”
Vanwaar de naam, eigenlijk?
“Vector verwijst naar een manier van tekenen. In een vector-illustratie zitten pixels in. Je kan erop blijven inzoomen. Inzoomen op een foto, met pixels, maakt het beeld onscherp. Het leuke aan ‘Vector City’ is: je kan tot 64.000 procent inzoomen terwijl je alle details nog altijd super scherp ziet. Ook voor mensen die niet weten wat een vector is, klinkt de naam goed. Ik deed onlangs een workshop in Amsterdam en daar kwam iemand naar mij met “een betere naam”. Musketown. Dat voelde ik niet echt, ‘Vector City’ klinkt veel beter.”
Zal de stad naast de expo en het boek ook echt tot leven komen? Via animatie bijvoorbeeld?
“Misschien wel. Heel veel mensen willen een website waar je op kan scrollen en inzoomen, wat ook een heel goed idee is. Maar dat is allemaal voor later. Ik ga me nu focussen op de expo, daarna zullen we wel zien. Voor die expo heb ik een heel leuke installatie laten maken waar ‘Vector City’ min of meer geanimeerd wordt. Ik had bovendien nooit gedacht dat ik een boek zou maken, dat is allemaal zo snel gegaan. Het geeft een goed gevoel dat iedereen nu kan genieten van mijn werk. Dan is het ook voor mij volledig afgesloten in mijn hoofd. Het boek verkoopt ook goed. Voorlopig heb ik er nog geen negatieve gevoelens bij.”
Heb je al plannen om de draad terug op te pikken met grote merken?
“Er komt in de zomer een leuke samenwerking met Hello Bank, op de festivals. Ook met Mazda zullen nog leuke dingen gebeuren. Ik heb bovendien nog heel veel zotte ideeën voor persoonlijke projecten. ‘Vector City’ heeft mij echt heel veel energie gegeven om meer persoonlijk werk naar buiten te sturen. Of het boeken of animaties zullen zijn, weet ik nog niet. “
Het boek ‘Vector City’ is te koop bij uitgeverij Borgerhoff & Lamberigts. De expo loopt nog twee weken, meer informatie hier.
Dit artikel werd gepubliceerd door Newsmonkey.be op 23/03/2017
