Jo Berry's vader kwam om in een bomaanslag. Bommenlegger Patrick Magee van het IRA werd veroordeeld tot een celstraf. Jo Berry zocht de moordenaar van haar vader op. Nu strijden ze samen, geweldloos, in naam van de vrede. Ze vertelde haar opmerkelijke verhaal in het Vredescentrum in Antwerpen.
De bruisende kuststad Brighton in Engeland was 25 jaar geleden getuige van een bloedbad. Het IRA koos een congres van de Conservatieve partij in het Grand Hotel als doelwit. Bedoeling was om toenmalig eerste minister Margaret Thatcher om te brengen. Dat mislukte, maar er vielen wel vijf doden, waaronder conservatief politicus Sir Anthony Berry, Jo’s vader. De jonge Berry verbleef op dat moment bij haar zus, ingepakt en klaar voor een lange reis naar Afrika. Toen kwam het nieuws over de aanslag. “We hoorden eerst dat de kamer van onze vader niet meer bestond. Later vonden ze een lichaam. Ze hebben hem geïdentificeerd aan zijn zegelring.”
Conflict is realiteit
“Ik was in shock,” zegt Berry, “de band met mijn vader was erg hecht. Ik had hem ook nooit als doelwit beschouwd. De aanslag heeft mijn ogen geopend. Plots was ik me ervan bewust dat er een conflict gaande was, een echte oorlog.”
In plaats van wraak te zweren op de bommenlegger, was ze vastbesloten om uit deze ervaring te leren. “Ik ging naar St. James Church in Londen. Daar beloofde ik mezelf om iets positiefs te halen uit wat er is gebeurd.”
Toevallige ontmoeting
Niet lang daarna deelde Jo Berry toevallig een taxi met een Ier. De broer van de man was lid van het IRA geweest en was omgebracht door een Britse soldaat. “We hadden vijanden moeten zijn,” vertelt Berry, “in plaats daarvan wisselden we gedachten uit over onze wereldvisie.”
Berry begreep dat het belangrijk was om de tegenpartij te humaniseren.“Ik bezocht Belfast. Ik ontmoette mensen in vluchthuizen, mensen die op vrede hoopten.”
Verraadster
Patrick Magee kwam vervroegd vrij onder de Good Friday agreement, een vredesafspraak tussen Groot-Brittanië en Noord-Ierland. Jo Berry werd benaderd door iemand die zei dat hij haar in contact kon brengen met Magee. Berry stemde toe, maar zat met angsten. “Ik had mijn familie niets gezegd over wat ik deed. Ik had het gevoel dat ik verraad pleegde.” Toch ontmoette ze Magee. “Eerst hield hij een politieke façade op, maar uiteindelijk toonde hij zijn menselijkheid. Hij wist zelf niet meer wie hij was. Het speet hem dat hij mijn vader had vermoord.”
Brug naar vrede
Berry en Magee sloten een soort van pact. Samen staan ze achter de liefdadigheidsorganisatie “Building Bridges For Peace.” Ze zetten zich in voor vrede en conflictresolutie. Berry: “Ik geloof al van jongs af in ‘non-violence’. Begrip is belangrijk. Had ik Pat’s leven geleefd, had ik zoals hij kunnen zijn. Of ik had een Britse soldaat kunnen zijn. Met verwijten gooien helpt niet.”
Meer info: www.buildingbridgesforpeace.org
© 2010 – StampMedia – K. Laura Liems
