(PIDMAG) Jongvolwassenen kiezen almaar meer voor deeltijds werk, iets wat enkele generaties geleden ondenkbaar was. "Het lijkt alsof de huidige generatie de drive is kwijtgeraakt en niet meer voluit voor zijn werk gaat", constateert een Gents slagerskoppel op rust.
Vele jaren klopten Lena (71) en Jozef (76) dag in, dag uit lange uren. Ondanks die naarstige arbeid kijken ze positief terug op hun carrière. "Het harde werken heeft zeker zijn vruchten afgeworpen", begint Lena. "We kunnen vandaag genieten van een degelijk pensioen dat ons een comfortabel leven biedt en we kunnen ons regelmatig een extraatje veroorloven."
Anders dan vroeger
Hun positieve houding tegenover hun pensioen, zo merkt Jozef op, heeft
wel veel te maken met hun goede gezondheid. “Heel wat senioren zijn minder mobiel en hebben bitter weinig aan hun vrije tijd. Jammer, want na jaren werken, is die vrije tijd meer dan verdiend”.
Het koppel heeft begrip voor de angst die bij jongeren leeft nu ze lan- ger moeten werken terwijl er minder werkzekerheid is. “Een pensioen van leefbaar niveau is vandaag allesbe- halve vanzelfsprekend”, constateert Lena. “Het economisch systeem is de laatste jaren drastisch hervormd”, vult Jozef aan. “Recente ontwikkelingen zorgden ervoor dat het consumen- tengedrag en de manier van geld verdienen andere vormen aannamen”, vult Lena aan. “De wereld is kleiner geworden en mensen trekken zich steeds meer terug in hun eigen co- con.” Jozef knikt. “Ook de invoer van de euro heeft het systeem uit balans gebracht”, stelt hij.
Passieve generatie
Toch stellen Lena en Jozef zich vragen bij de motivatie van loontrekkers om te kiezen voor parttime. “Het lijkt alsof de huidige generatie de drive is kwijtgeraakt en niet meer voluit voor hun werk gaat”, zegt Lena. “Dat is een fenomeen dat zijn weerslag vindt in de hoge werkloosheidscijfers. Op die manier is het onmogelijk om België als zorgstaat te laten voortbestaan.”
“Een deel van de bevolking is het sociale vangnet gaan beschouwen als een hangmat”, zegt Jozef. “Zij gaan ervan uit dat de staat voor hen zorgt en kunnen zelf niet meer voorzien in hun levensonderhoud.” Lena vreest dat veel jonge mensen de weg kwijt- raken: “Een groot deel jongeren zet zich zelfs niet actief in. De staat draait daarvoor op en daar moet verande- ring in komen.”
Lena en Jozef zien wel het belang van sociale zekerheid in. “We willen geen toestanden zoals in Amerika”, maakt Jozef duidelijk. “Daar hebben sommige mensen drie jobs, omdat ze anders de eindjes niet aan elkaar kunnen knopen.” Lena besluit met een kwinkslag: “Er moet gewoon een manier worden gevonden om de passieve aanpak van de actieve bevolking te veranderen.”
© 2014 – StampMedia - Yannis Van Hecke
Deze column werd eerst gepubliceerd in PIDMAG, het magazine van StampMedia, Nr. 6, jg 3, p. 4
Dit artikel werd gepubliceerd door Allesoverjeugd.be op 04/02/2014
