(PIDMAG) Door weer en wind brengt de Gentse fietskoerier Sander Vandenberghe broden en diepvriezers naar zijn klanten. Cargo Vélo bestaat net een jaar en Sander heeft nog geen moment spijt gehad van zijn nieuwe bedrijfje. "Ook niet als het koud is, regent of sneeuwt. Je kunt daar slechtgezind van worden of je kunt dat zien als een materiaaltest."
“Ik ben altijd al met fietsen bezig ge weest”, vertelt Sander. “Enkele jaren geleden leerde ik op Erasmus-uitwisseling in Wenen een bedrijfje kennen, een koerierdienst gecombineerd met een winkel. Daar heb ik de mosterd gehaald. Ik begon daarna zelf mijn idee uit te werken. Allemaal erg vanuit een buikgevoel en zonder businessplan.”
Diene me zijne vélo
Om half tien begint Sander eraan. De eerste halte is de bakker in de buurt, om een lading broden op te halen voor een café. “Dat doe ik bijna elke dag. De eigenaar is een vaste klant en door het brood te laten leveren, wint hij kostbare tijd.” Onderweg naar het café kijken mensen hem na. Sommigen zwaaien even. “Het gebeurt wel vaker dat ze mij herkennen”, zegt Sander. Nog voor de deur van het café open- gaat, horen we een vrouwenstem.
“‘t Is diene me zijne vélo”, klinkt het. “De Belg of de Vlaming is nogal verknocht aan zijn auto”, meent Sander. “Het zit er goed ingebakken dat de wagen de enige manier is om zich te verplaatsen, zeker als er ook grote spullen vervoerd moeten worden. Het motto van Cargo Vélo is: ‘alles op ne vélo’. Je kunt het zo gek niet bedenken. Veel mensen vonden het zot dat ik eens een diepvriezer op mijn fiets meegenomen heb. Ook dertig bierbakken leeggoed vervoeren was vrij indrukwekkend.”
Mastodont
Sander neemt vier bakken bier ach- terop, voor een toneelvereniging die graag een natje lust tijdens de repetities. Een paraaf op een bonnetje en de zaak is afgehandeld. Op naar de volgende klant. Als voorlaatste opdracht van de ochtend levert Sander twee flessen wijn bij een immobiliënkantoor. Dat lijkt een schamele lading, maar ook zulke opdrachten brengen geld in het laatje. “Cargo Vélo mag zeker nog groeien, maar ik wil het ook gezellig en persoonlijk houden”, vindt Sander. “Het bedrijf moet geen mastodont worden.”
Tot slot fietst Sander nog helemaal naar Sint-Amandsberg voor enkele potten verf. Daarvoor doorkruist hij een flink deel van de stad. “In Gent zijn zeker nog heel wat verbeteringen mogelijk”, meent hij. “Er zitten veel putten in het wegdek en kasseien liggen slecht of ontbreken. Ook zijn er wegenwerken die niet netjes worden afgewerkt of asfalt dat niet gelijk ligt.”
Op de goede weg
Volgens Sander moet Gent in de toekomst werk maken van betere fietsrou- tes voor mensen die van de ene naar de andere kant van de stad moeten. “Als iedereen met de fiets zou gaan werken, zouden daar ook files door ontstaan. Maar Gent is als fietsstad zeker op de goede weg.”
De mooiste fietsroute vindt Sander een stukje fietspad tussen Mariakerke en Wondelgem. “Een breed pad met mooi aangelegd asfalt en in het groen. Wat wil je nog meer?”
© 2014 – StampMedia - Emily Van Campenhout, foto: Maarten Raes
Dit artikel werd eerst gepubliceerd in PIDMAG, het magazine van StampMedia, Nr. 6, jg 3, p. 10
Dit artikel werd gepubliceerd door Allesoverjeugd.be op 08/02/2014
Dit artikel werd gepubliceerd door De Wereld Morgen op 10/02/2014
