Niet alle sporters kunnen na hun topsportcarrière op hun lauweren rusten. Integendeel, velen van hen moeten ook na hun sportpensioen nog aan de bak. Voor sommigen is dat nog voor hun dertigste verjaardag. Dat is ook het geval voor ex-zwemmer Glenn Surgeloose die een job vond als lasser.
Ze zijn dun gezaaid, de Belgische sporters die kunnen zeggen dat ze op drie Olympische Spelen aanwezig waren. Glenn Surgeloose (28) hoort bij die zeldzame groep. Hij was erbij in Peking in 2008, in Londen in 2012 en in Rio de Janeiro in 2016.
Op zijn zeventiende zwom de Gentenaar zijn eerste internationale wedstrijd bij de senioren, maar het duurde even vooraleer hij prijzen pakte. Surgeloose werd namelijk beter met de jaren. In de laatste drie jaar van zijn carrière zwom hij naar vier medailles op Europese Kampioenschappen. Vooral met het estafetteteam was hij succesvol. In 2014 pakten Surgeloose en zijn team brons op de 4x200m vrije slag op het EK langebaan, twee jaar later deden ze nog beter met een zilveren plak. Bovendien wonnen ze in 2016 ook nog een bronzen medaille op de 4x100m vrije slag. Individueel won Surgeloose slechts een bronzen medaille, op het EK kortebaan in 2015 op de 200m vrije slag. Hij is ook nog altijd Belgisch recordhouder op de 200m vrije slag in groot bad.
Lasser
Na de Olympische Spelen in Rio in 2016 besloot Surgeloose al op 26-jarige leeftijd een punt te zetten achter zijn zwemcarrière. Iets meer dan een maand na zijn laatste zwemwedstrijd vond hij een job als lasser en mecanicien bij AHS in Hasselt. “Wij verkopen betonpompen en -mixers, kranen en eigenlijk alles wat te maken heeft met voertuigen die op bouwwerven rondrijden, en we doen ook het onderhoud ervan,” zegt Surgeloose. “Mijn job ligt in de lijn van mijn studies. Ik heb automechanica gestudeerd en achteraf heb ik ook nog een lasopleiding gevolgd. Nu doe ik dus beide.”
Surgelooses contract bij Sport Vlaanderen liep eind september 2016 af, een dag later ging hij al meteen aan de slag bij AHS. “Ik wist op voorhand dat mijn carrière als zwemmer niet genoeg opbracht om na de Spelen een paar maanden niets te doen. Als mijn zwemcontract afliep, moest ik meteen ander werk hebben. Ik heb geen zotte premies opgestreken en kon niet een half jaar de kat uit de boom kijken. Nee, het moest gewoon.”
Hoewel Surgeloose vrij snel een job vond, liepen de sollicitaties niet van een leien dakje. “Ik heb twee à drie weken thuis gewacht op reacties. Ik was elke dag thuis en wist op den duur niet wat te doen. ’s Morgens solliciteerde ik via het internet voor jobs, maar wat kon ik daarna dan doen? Niets. Ik voelde me nutteloos.” Surgeloose solliciteerde veel, maar kreeg slechts drie reacties op zijn e-mails, waarvan die van AHS. De twee andere jobaanbiedingen bleken uiteindelijk niet geschikt. “Bij de ene job was er veel nacht- en weekendwerk en bij de andere had ik een slecht gevoel, omdat er in dat bedrijf twintig werknemers op korte tijd ontslagen waren.”
Tijdens een sollicitatie had zijn verleden als topsporter zelfs nadelen. “Tijdens een van die gesprekken zeiden ze dat ik 27 jaar oud was en nu pas zou beginnen te werken. Ze zeiden dat ik geen ervaring had en vroegen me wat ik de rest van mijn leven gedaan had. Er werd niet gekeken naar het feit dat ik gedurende jaren topsport heb gedaan.” Bij de twee andere sollicitaties vonden ze zijn topsportverleden net een voordeel. “Zij zeiden dat je als topsporter weet wat doorzetten is. Bovendien werk je als sporter altijd met een bepaald doel voor ogen en dat vonden zij echt een pluspunt. AHS was het positiefst en ik was dan ook zeer tevreden toen AHS mij eind september 2016 een job aanbood.”
De overgang van zijn zwemcarrière naar zijn gewone carrière verliep vlot. Surgeloose voelt zich dan ook goed in zijn job. “Ik heb een goede job gevonden en wil nu wat ervaring opdoen. Het zijn lange dagen, want ik werk vier dagen per week van acht tot achttien uur. Of ik deze job tot aan mijn pensioen wil uitoefenen, kan ik nu niet zeggen. Dat beslis ik later wel. Nu is er eindelijk weer structuur in mijn leven en daar ben ik zeer tevreden over.”
Estafettesoap
Hoewel Surgeloose pas na de Olympische Spelen in Rio stopte met zwemmen, besliste hij al na de Spelen in Londen in 2012 dat hij vier jaar later zou stoppen. “Na de Spelen in Londen wou ik nog een keer naar de Olympische Spelen gaan. Ik had niet het gevoel dat ik een medaille op de Spelen kon halen. Een finale was het hoogst haalbare en die heb ik ook gehaald. Op 26-jarige leeftijd voelde ik dat ik niet veel progressie meer zou maken. Een WK of EK halen, waarvan ik er elk al tien gezwommen had, daar had ik niet meer de motivatie voor.” Die motivatie is er het laatste jaar elke dag geweest volgens Surgeloose. “Omdat ik wist dat het na Rio gedaan was, heb ik me een heel jaar honderd procent kunnen geven. Ik wist wat voor moois eraan kwam, maar wist ook dat het daarna zou slabakken en dan stop ik liever. Ik wou echt stoppen op een moment dat ik nog heel goed was en dat heb ik ook gedaan.”
“Ik kom geen zwembad meer binnen”
Surgeloose mag tevreden terugblikken op zijn carrière, maar toch eindigde die met een domper. Een dag voor de reeksen van de 4x200m op de Olympische Spelen maakten coaches Ronald Gaastra en Rik Valcke bekend dat de estafetteploeg forfait zou geven voor de reeksen. Zwemmers Louis Croenen en Pieter Timmers wilden zich namelijk liever sparen om voor een individuele medaille te kunnen gaan. Na een korte nacht en flink wat kritiek van buitenaf besloot Croenen toch te zwemmen. De estafetteploeg haalde de finale. Maar in de finale later die dag speelde de vermoeidheid de Belgische ploeg parten, waardoor ze laatste eindigde.
De soap over de estafetteploeg heeft diepe wonden geslagen bij Surgeloose. “Die estafettesoap is een van de redenen waarom ik geen zwembad meer kan zien. Als twee ego's niet willen toegeven, dan delen de anderen in de klappen. Ik vind het zeer spijtig dat mijn carrière met een domper geëindigd is. Voor mij had mijn carrière in mei op het EK mogen eindigen. Ik heb daar mijn beste tijden gezwommen en heb me er enorm geamuseerd. Dat was het hoogtepunt waarop ik had moeten stoppen. Maar ik wou voortdoen tot de Spelen en heb daar ook goed gezwommen. Maar dan was er die soap en die heeft alles verbrod.”
De hele soap heeft er mee voor gezorgd dat Surgeloose het zwemmen absoluut niet mist. “Als er zwemmen op tv is, kijk ik niet. Als er iets in de krant staat, lees ik het niet. Het interesseert me allemaal niet meer. Ik heb 21 jaar gezwommen en heb er genoeg van. Ik wil nu andere dingen doen. Meer dan drie vierde van mijn leven heb ik in een zwembad gespendeerd. Ik kom geen zwembad meer binnen, zelfs op vakantie niet. Ik ben naar Mauritius en Bali geweest en daar was altijd een zwembad, maar ik ben er niet in geweest.” Toch sluit Surgeloose het niet uit ooit nog eens te zwemmen. “Als ik later kinderen heb die willen zwemmen, dan zal ik meegaan, maar ik zal zelf niet de stap zetten. Die soap draag ik voor de rest van mijn leven met me mee. Toch hoop ik dat er ooit nog een moment komt dat ik graag eens ga zwemmen.”
