Op de redactie van jongerenpersagentschap StampMedia was Antwerps lijsttrekker Liesbeth Homans (N-VA) woensdag te gast voor een chatsessie met jongeren. Een uur lang kon iedereen die dat wilde haar een vraag stellen. “Ik zie aan de vragen dat jongeren met politiek bezig zijn. Dat is goed nieuws: het betekent dat ze kiezen op basis van inhoud, niet op persoonlijkheid.”
Liesbeth Homans arriveert ruim op tijd op de redactie en heeft er duidelijk zin in. De chatsessie neemt een vliegende start met een vraag over de nakende regeringsvorming. Is de N-VA bang om uit de regering gehouden te worden door kleinere partijen die coalities gaan vormen? “Uiteraard hebben we geen schrik van andere partijen, groot noch klein”, aldus Homans, die geflankeerd wordt door haar woordvoerder.
“Wij sluiten zelf coalities met geen enkele democratische partij bij voorbaat uit, maar zijn uiteraard wel op zoek naar partijen die een programma hebben dat in het verlengde van dat van ons ligt. Wat voor ons ook een absolute voorwaarde is, is dat we deze keer niet met een minderheid aan Vlaamse kant in een federale regering stappen.”
Daarnaast stelt de N-VA nog een voorwaarde. “We willen onmiddellijk een sociaal-economische herstelregering. Wij willen de werkende mensen er vanaf dag één op laten vooruit gaan dankzij structurele maatregelen.” Volgens Homans zullen die maatregelen de bevolking geen nadeel bezorgen. “Als je de economie zuurstof geeft, komen er jobs bij, en daar is iedereen bij gebaat. Ook het IMF en de Europese commissie zeggen dat saneren onvermijdelijk is. Dat doe je niet voor je plezier, maar het is wel noodzakelijk.”
Vlaams Belang en racisme
Dat de N-VA met de linkerkant van het politieke spectrum, en in het bijzonder de PS, nauwelijks of zelfs geen raakpunten heeft om een regering te vormen, was al duidelijk. Maar hoe dicht leunt de N-VA aan bij de uiterst rechtse kant van het spectrum: het Vlaams Belang? “Mijn partij is nooit voorstander geweest van het cordon sanitaire, maar dat betekent nog niet dat we de hand naar het Vlaams Belang uitreiken. Ik moet vaststellen dat die partij alles doet om vooral opgesloten te blijven in dat cordon.”
Het Vlaams Belang staat ook niet verlegen om een racistische uitspraak meer of minder. “Racisme is absoluut onaanvaardbaar en verwerpelijk”, aldus Homans. “Wat mijn concrete uitspraken van ongeveer een jaar geleden betreft (in De Standaard, red.): ik heb toen gezegd dat ik het jammer vind dat het woord racisme nogal snel in de mond wordt genomen. Dat ondermijnt namelijk het leed dat slachtoffers van racisme jammer genoeg moeten ondergaan. Daar sta ik nog steeds achter.”
Evolutie naar confederalisme
Er komen heel wat vragen over het confederalisme. N-VA-voorzitter Bart De Wever beweerde in Het Nationale Debat op VTM het land niet te willen splitsen, maar het partijprogramma lijkt iets anders te suggereren. Hoe zit de vork nu juist in de steel? “We pleiten voor evolutie, niet voor revolutie. De staatsvorm waar we resoluut voor gaan, is het confederalisme, dat betekent: samen beslissen wat je nog samen doet en wat niet.”
Homans stelt dat als je een sociaal-economisch herstel wilt, naar een andere staatsvorm moet. “Anders bots je onvermijdelijk op de structuren die alles blokkeren. Elke deelstaat kan zo de accenten leggen die ze nodig vindt: dat is beter voor Vlaanderen, maar ook voor Wallonië.”
Carrière
Hoewel Homans van mening is dat de jongeren sterk bezig zijn met politieke inhoud, is de interesse in haar eigen politieke carrière toch ook groot. Zo wordt haar gevraagd of ze ook in de politiek zou zijn beland als ze Bart De Wever nooit was tegengekomen. “Ik heb Bart ontmoet bij het KVHV, een studentenclub waar veel over politiek gesproken werd. Ik was dus al politiek geïnteresseerd. Wat wel heel leuk is, is dat Bart en ik elkaar al zolang kennen dat wij ook makkelijk met elkaar kunnen praten. Na een hels debat is het leuk een uitlaatklep te hebben die je door en door vertrouwt.”
Homans is zich ook bewust van haar voortrekkersrol als vrouwelijk kopstuk van de N-VA. “Ik heb ontzettend veel respect voor vrouwen genre Miet Smet, Wivina Demeester en Frieda Brepoels, die heel veel hebben betekend in de lange weg die vrouwen hebben moeten afleggen in de politiek.” Hoe voelde het dan om, in navolging van een andere ‘grote vrouw’ in de politiek, Thatcher aan de Schelde genoemd te worden (in het gelijknamige boek van politicoloog Jan Vranken, red.)? “Ik vind het niet kunnen dat iemand met een academische graad een boek schrijft waarin een persoon als hoofdpersonage wordt opgevoerd die men nooit gesproken heeft. Dat maakt van het boek een ideologisch pamflet, geen wetenschappelijk relaas.”
Jongeren en politiek
Na de chatsessie is Homans zichtbaar opgelucht dat het voorbij is. “Het is heel moeilijk je antwoorden te nuanceren via chat of sociale media. Dat is ook waarom ik lang heb geaarzeld om een Twitter-account op te starten. Maar je moet meegaan met je tijd, en dankzij de sociale media bereiken we vooral de jongeren. Naar mijn gevoel zijn zij nu beter geïnformeerd dan ik was op die leeftijd: het is aan de vragen te merken dat jongeren echt wel de debatten volgen. Dat is goed nieuws: voor ons draait de politiek niet om postjespakkerij, maar om inhoud.”
Herlees hieronder de chatsessie met Liesbeth Homans of download de PDF:
© 2014 – StampMedia – Maya Witters, foto: Alisa Nadezhkina
Dit artikel werd gepubliceerd door deredactie.be op 14/05/2014
Dit artikel werd gepubliceerd door allesoverjeugd.be op 15/05/2014
Dit artikel werd gepubliceerd door Apache.be op 15/05/2014
