Karen de Bleser (29) werd opgevoed in een katholiek gezin en was als kind zeer gelovig. De laatste jaren vond Karen geen voldoening meer in het christendom en na een moeilijke periode vond ze haar toevlucht in de islam. Een bekering die moeilijkheden met zich meebracht. 

Voor de moslims is het nu ramadan, voor Karen de eerste keer sinds haar bekering. Ik ontmoet haar op een bankje in het park, dichtbij haar woning. De zon schijnt, een ontspannen sfeer voor ons intens gesprek.  Toen Karen en haar zussen klein waren, gingen ze elke zondag mee naar de misviering in Mechelen. Als tiener zong ze mee in het kerkkoor, waardoor haar verbintenis met de Kerk alsmaar groter werd. Toen haar ouders haar niet meer verplichtten om te praktiseren, kwam religie op de achtergrond te staan.  

Had je twijfels over het christendom voor de islam in de kijker kwam?

“Twijfels is veel gezegd, maar ik heb de hiërarchie binnen het christendom nooit begrepen. Wie is de paus, waarom is die daar? Wat is het verschil tussen een priester en een bisschop? Maar de belangrijkste vraag was: waarom staat de ene boven de andere? Vroeger, toen ik mensen zag biechten, dacht ik altijd: ‘Wat heeft die priester ermee te maken?’ Ik heb nooit geloofd dat sommige mensen méér met God kunnen praten dan ikzelf."

"Ook de Heilige Drievuldigheid, dat God zowel de Vader, de Zoon áls de Heilige Geest is, bleef een raadsel voor mij. Dat alles had een rechtstreekse invloed op mijn geloof in de Kerk. Ik ben er ook van overtuigd dat die hiërarchie de puurheid van het geloof bij veel christenen wegneemt.”

Gaf het christendom jou geen voldoening meer?

“Ik zocht mijn toevlucht tot God, maar niet in het christendom. Vier jaar geleden voelde ik een leegte en besloot ik mij terug te verdiepen in mijn geloof. Ik las de Bijbel, maar dat gaf me geen voldoening.  Tijdens een vakantie in Spanje voelde ik een soort jaloezie als ik mensen een kruisteken zag maken bij het beeld van Jezus. Je ziet de intense verbintenis, maar bij mij bleef dat gevoel jammer genoeg weg. Onlangs vond ik een brief (zie foto) die ik aan mezelf had geschreven in de periode waarin ik me terug wilde verdiepen in het christendom. Toen ik hem las, was ik enorm ontroerd." 

Toch besloot je een jaar geleden om je te bekeren tot de islam. Hoe kwam dat?

"Het is eigenlijk heel toevallig dat ik uiteindelijk bij de islam uitkwam. Ik was voornamelijk op zoek naar mezelf in het christendom. 2019 was een moeilijk jaar voor mij: mijn relatie was stukgelopen en een paar maanden later overleed mijn grootmoeder. In die periode heb ik een vluchteling uit Syrië leren kennen, hij was een heel gelovige moslim. Wij hebben veel gesprekken gevoerd over de gelijkenissen tussen onze godsdiensten. Zijn verhalen klonken soms logischer dan wat ik over de jaren heen had geleerd als christen. Die ontmoeting heeft mijn interesse voor de islam gewekt, maar daar bleef het toen ook wel bij.”

“Ik ben toevallig bij de islam terechtgekomen. Ik was vooral op zoek naar mezelf in het christendom”

“Een maand later zei mijn kleine zus: ‘Een collega deelt korans uit op het werk, moet je er eentje hebben?’ Zij wist op dat moment niet dat ik zo intens bezig was met geloof. Wat een toeval, toch? Tijdens de eerste lockdown had ik veel tijd om de Koran te lezen en research te doen. Wat ik toen las was de waarheid, het klonk logisch.”

Wat vond je in de islam dat het christendom jou niet kon bieden?

“Ik vind de islam logischer en puurder. Een kaarsje branden is symbolisch heel mooi, net zoals een geluksketting dragen, maar dat is verboden in de islam. Allah zegt namelijk dat die dingen gemaakt zijn in een fabriek en dat dat letterlijk macht gaat geven aan een voorwerp. ‘Als je iets nodig hebt, vraag het dan rechtstreeks aan mij’, valt er in de Koran te lezen. Dat vond ik heel mooi."

"Ik heb geen andere mensen en attributen nodig om te geloven. Je bent eigenlijk al moslim vanaf het moment dat je gelooft dat er maar één God is en dat Mohammed zijn laatste profeet was. De verhalen van Jezus en Mozes heb ik altijd mooi gevonden, maar die komen ook voor in de Koran. Ik had het gevoel dat ik geüpgraded was en dat ik het vervolg van de Bijbel las.” 

Wordt er in de Bijbel ook niet gesproken over het materiële achterwege laten?

“Zeker, daarom zeggen de geleerde moslims ook wel dat zij, de christenen en de joden hetzelfde volk zijn, dat zij in éénzelfde god geloven, met dat verschil dat moslims de Bijbel als corrupt beschouwen. Die is namelijk veranderd en aangepast. Als je een Bijbel leest in Amerika en daarna één in Europa, zie je dat er verhalen zijn weggelaten. In de Koran maakt God echter een belofte waarin hij zegt: ‘Ik bescherm de Koran en die zal nooit veranderen’.”

Wat heeft jou uiteindelijk over de streep getrokken om je te bekeren?

“Iemand zei me ‘Je weet niet wanneer je zal sterven, wij hebben geen vat op de tijd. Stel daarom je bekering niet uit, omdat jij vindt dat de tijd nog niet rijp is.’ Je bekeren tot de islam is makkelijker dan in het christendom. Dat hoeft niet in de moskee, niet in het bijzijn van andere mensen, het volstaat om die ene zin luidop te zeggen voor jezelf." 

In Europa heeft iedereen de vrijheid om van geloof te kunnen veranderen. Voelde jij je vrij in die keuze?

“Ik heb lang het gevoel gehad dat ik mij onmogelijk kon bekeren. België heeft vrijheid van religie, maar er zijn beperkingen. Vanaf het moment dat je tegen een moslima, die ervoor kiest om een hoofddoek te dragen, zegt: ‘Op de werkvloer of op school is dit verboden’, neem je eigenlijk haar keuzevrijheid af. Er zijn effectief vrouwen die gedwongen worden, maar velen dragen de hoofddoek vrijwillig.”

“België heeft vrijheid van religie, maar er zijn beperkingen”

Was je bang voor de reacties van de mensen die dicht bij jou staan?

“Ja, enorm. Drie maanden nadat ik de Koran had gelezen, wist ik al dat ik me wou bekeren, maar die stap leek me onoverkomelijk. Ik was mij te bewust van mijn omgeving, die heel blank en christelijk is. Mijn ouders vonden mijn bekering niet makkelijk, ze steunen mij wel, maar ze hebben er niet altijd begrip voor. Zij zien veel regeltjes en hebben het gevoel dat mijn vrijheid beperkt wordt."

"Ik bekijk het op een andere manier. Ik wou mijn ouders erbij betrekken, en om aan te tonen dat ik niet gecontacteerd was door een of andere louche organisatie, heb ik me bekeerd in de moskee. Want je hoort jammer genoeg veel verhalen over jonge meisjes die misleid worden door terroristische groeperingen.” 

Gedragen jouw vrienden zich nu anders?

“Sommige mensen gaan effectief anders met mij om. Een paar vriendinnen vonden het raar. Mijn ouders, zussen en broer kregen meer vragen over mijn bekering dan ikzelf. Dat vond ik een beetje jammer, want wie kan er betere antwoorden geven dan ikzelf?”

Je spreekt over regels en verplichtingen binnen jouw geloof, vind je dat dan geen inbreuk op je vrijheid?

“De islam wordt veel strenger gepraktiseerd dan het christendom. Sommige regels vind ik logisch, zoals bijvoorbeeld het alcoholverbod. Andere schrikken mij dan weer af en pas ik niet toe, zoals het dragen van de hijab. Soms denk ik ‘het hoort er misschien wel bij’, maar momenteel is dat een te grote drempel. In de moskee is het natuurlijk wel een verplichting. Over het algemeen heb ik niet het gevoel dat ik beperkt ben in mijn vrijheid sinds ik bekeerd ben.” 

Hilde Van Beveren, mama van Karen: “Ik vond het jammer dat ze zich bekeerde tot de islam, want ze wilde zich net terug aansluiten bij het christendom. De Syrische jongen die ze had leren kennen wees haar op de dogma’s binnen de katholieke kerk, dingen waar ze nooit over nagedacht had, maar dogma’s bestaan in elke godsdienst. Ik was vooral bang dat ze het om de verkeerde redenen deed. Maar als ik nu zie hoe gelukkig ze is en hoe goed ze wordt opgevangen in die gemeenschap, dan ben ik daar heel gerust in."

"Mijn man had meer moeite met de strikte regels uit de islam dan ikzelf, en vroeg meteen ‘Je gaat toch niet rondlopen met een hoofddoek? Je gaat je toch niet onderwerpen aan mannen die zeggen wat je moet doen? Ik heb u opgevoed tot een zelfstandige vrouw.’ Je zou ruzie kunnen maken, maar dat is het mij niet waard. Ik ben fier dat ze het heeft aangedurfd, want ze maakt geen gemakkelijke keuze."

vorige volgende