De Italiaanse Giulia Bottoloni uit Assisi verbleef het afgelopen jaar als AFS-uitwisselingsstudente bij het Genkse gezin Bollen. Ze studeerde Latijn-Moderne talen en leerde Nederlands spreken. Aan het einde van haar verblijf ontving ze van de Genkse schepen Kathleen Parthoens een inburgeringsprijs.

AFS is een internationaal netwerk van 52 landen, dat jonge mensen interculturele uitwisselingen aanbiedt om hen 'kennis, vaardigheden en begrip bij te brengen voor een verdraagzame en meer vredevolle wereld'. Om deel te nemen aan het AFS-uitwisselingsprogramma moeten kandidaat-studenten voldoen aan een paar criteria. Eerst is er een psychologische test om te zien of de uitwisselingsstudent wel klaar is voor een avontuur in het buitenland. Wanneer dat het geval is, volgt nog een controlegesprek.

Egypte

Als uitwisselingstudente koos Bottoloni in eerste instantie niet voor België. "Ik wilde oorspronkelijk naar Egypte of Tunesië gaan, maar dat heeft AFS me afgeraden omwille van de gevaarlijke situatie in die landen. Ik ben nu blij dat ik uiteindelijk voor België koos", zegt ze. "Maar de eerste weken waren zeer frustrerend: ik sprak geen woord Nederlands en moest mezelf behelpen", vertelt ze. "Sommige uitwisselingstudenten kiezen dan gemakshalve voor Engels, maar dat wilde ik niet. Ik was vastberaden om Nederlands te leren en heb mezelf opgelegd om dit zo goed mogelijk te doen", zegt ze. Ook de lessen die Bottoloni volgde op het Sint-Jozefinstituut in Bokrijk waren in het Nederlands. "Ik studeerde Latijn-Moderne talen en dat was niet gemakkelijk", blikt ze terug.

Prijs

Tijdens het gesprek valt op dat Bottoloni bijna perfect Nederlands spreekt. Als we haar daarover complimenteren, blijft ze bescheiden. "Ik doe mijn best, maar perfect is het nog niet", zegt ze. Haar inspanningen werden echter opgemerkt en beloond door de Genkse schepen van Burgerzaken en Informatica, Kathleen Parthoens. Zij reikte aan Bottoloni een prijs uit voor haar goede inburgering.

Smeerpasta

Van Belgische chocolade tot de echte Vlaamse keuken, er was niets bij dat Bottoloni niet graag had. "Speculaaspasta en pindakaas is iets wat we in Italië niet hebben, dat ga ik wel missen als ik weer thuis ben", zegt ze. Italië is natuurlijk gekend om zijn pastacultuur en dat is iets wat ze wel degelijk gemist heeft in België. "Ze vervangen hier pasta door brood maar dat kon ik niet."

Verschillen

De meeste tijd verbleef Bottoloni in Genk, maar ze ondernam ook citytrips naar populaire steden als Amsterdam, Brugge en Gent. "Ik houd vooral van steden met een oude architectuur en cultuurbeleving, zoals mijn thuisstad Assisi", vertelt de uitwisselingsstudente. "Dat vond ik niet terug in Genk, omdat het hier zo modern is."

Naast haar stedentripjes heeft Bottoloni haar gastland ook op andere manieren leren kennen. "De mensen zijn hier opener dan in Italië, maar ze zijn minder gelovig. De Belgische jongens daarentegen zijn meer verlegen en teruggetrokken dan de Italiaanse", glimlacht ze. "Ook de mentaliteit is hier helemaal anders dan in Italië. De mensen zijn hier serieuzer en nemen sneller hun verantwoordelijkheid op. In Italië wordt er ook hard gewerkt, maar het mag daar allemaal wat rustiger, zonder al te veel stress", lacht ze.

Chiromeisje

"Ik miste mijn familie en vrienden in Italië natuurlijk wel, maar ik wilde hier zoveel mogelijk nieuwe mensen leren kennen", vertelt Bottoloni. "Daarom sloot ik me aan bij de Chiro. Thuis zou ik dat niet meteen doen, maar het is de beste manier om met verschillende jongeren in contact te komen. Wel jammer dat ik niet mee op bivak kan." In Italië hield ze zich vooral bezig met dansen, gitaar spelen en uitgaan met vrienden. "Uitgaan met vrienden kon ik hier ook. Ik heb veel nieuwe mensen leren kennen, en geregeld ging ik op bezoek om wat bij te praten."

Nu haar uitwisseling er bijna opzit, kijkt Bottoloni met een tevreden gevoel terug. "Ik ga België missen. Als ik genoeg geld bijeen heb gespaard, kom ik in augustus terug. Ik had hier een heel ander leven, maar het is een ervaring die ik niet snel zal vergeten."

© 2012 - StampMedia - Antonino Musso en Sandro Musso, foto: Pauline Poelmans


Dit artikel werd gepubliceerd door Het Belang van Limburg - online op 12/07/2012
Dit artikel werd gepubliceerd door Nieuws.be op 12/07/2012