© Flickr

Onze hoofdstad is een jonge, kleine, diverse wereldstad met veel verschillende nationaliteiten. Migranten uit Spanje, Italië, Griekenland en Portugal arriveerden voor het eerst massaal in de jaren 1950 en ‘60. Ze werden gevolgd door mensen uit Marokko en Turkije. Deze eerste twee ‘migratiegolven’ bestonden uit mensen die naar hier kwamen om te werken, nadien kwamen veel migranten naar België omdat ze vluchtten van hun thuisland. Een van deze laatsten is Khalil, die uit vrees voor de taliban als 17-jarige zijn land ontvluchtte en na heel wat omzwervingen in Brussel belandde.

Khalil Ahmedzai (27) groeide op in Afghanistan, een land dat sinds lang kampt met aanhoudende onveiligheid, de groeiende macht van de taliban - een islamitische guerrillabeweging die actief is in Afghanistan en Pakistan - en gerichte moorden. In 2009 werd Khalil opgepakt door de taliban en kreeg hij thuis bedreigingen. Zijn familie en hijzelf waren in gevaar. Daarom vluchtte hij als 17-jarige helemaal alleen weg uit Afghanistan via Turkije, Griekenland, Italië, Frankrijk en zo uiteindelijk naar België. De uitputtende reis duurde acht maanden en was erg zwaar. Samen met een groep mensen reisde hij van Turkije naar Griekenland, met 25 personen in een kleine boot. Tegelijk met hen probeerde ook een andere klein boot de oversteek te maken, maar alle mensen op die boot verdronken door de wilde zee.

‘Het was eigenlijk niet mijn bedoeling naar België te komen’, vertelt Khalil. ‘Ik wist niet eens dat België bestond. Voordat ik in België aankwam heb ik vier maanden in Frankrijk onder een brug geslapen met een groep vluchtelingen.’ Daar deed hij verschillende jobs om een beetje geld te verdienen. Een vriend van hem ging naar zijn familie in België en Khalil besloot om mee te gaan. ‘Toen ik ’s nachts aankwam in België heb ik in een park geslapen waar nog andere mensen lagen, en daar schrok ik wel van. In Frankrijk had ik het beter. Maar in het park heb ik wel mensen leren kennen die mij hebben geholpen met mijn asielprocedure’, zegt hij.

In het begin heb je echt iemand nodig om je te helpen. Iemand die met je meegaat naar interviews of om problemen op te lossen.

Doof en blind

Op school voelde Khalil zich doof en blind. ‘Ik kon niet lezen en niemand begreep mij. Ik kon wel Engels, maar dat is natuurlijk niet hetzelfde op een school waar er Frans en Nederlands wordt gesproken.’ Hij voelde zich er niet echt thuis. ‘Ik heb na een tijd wel vrienden gemaakt, maar ik voelde ook dat er een beeld vormde in hun hoofd over mij dat niet klopte. Ik neem het hun niet kwalijk, want zij waren ook jong en hoorden dingen op het nieuws’, voegt hij toe. Doordat hij Engels kon, heeft Khalil nooit een tolk nodig gehad. De examens werden tweetalig gemaakt voor hem. Vooral in ICT blonk hij uit, hij haalde altijd de maximumscore op computergerelateerde vakken.

‘In het begin heb je echt iemand nodig om je te helpen’, zegt hij. ‘Iemand die met je meegaat naar interviews of om problemen op te lossen.’ Khalil kreeg ook een sociale assistent aangewezen in het centrum van Fedasil, maar hij had vooral veel aan zijn voogd. ‘Die heeft mij bijvoorbeeld geholpen met het zoeken van mijn eerste huis.’ Khalil vertelt dat hij enorm veel heeft gehad aan de band met zijn voogd, die hem ook nog hielp nadat hij 18 werd. ‘Als ik hulp nodig heb, bel ik ook nu nog naar mijn voogd. Na tien jaar hebben we nog steeds contact. En omgekeerd help ik mijn voogd als die hulp nodig heeft’, zegt hij.

In november ben ik teruggegaan naar mijn familie, mijn mama was ziek en is tien dagen na mijn aankomst gestorven.

Gemis van thuis

Wanneer ik vraag aan Khalil wat hij het meest mist uit Afghanistan, antwoordt hij meteen met ‘alles’. ‘Ik woon hier alleen, zonder mijn familie of gezin.’ Zijn twee broers en zussen wonen in Afghanistan, net als zijn vrouw en twee kindjes. ‘In november ben ik teruggegaan naar mijn familie, mijn mama was ziek en is tien dagen na mijn aankomst gestorven. Ik ben blij dat ik haar nog voor een laatste keer heb kunnen zien. Nu probeer ik te regelen dat mijn familie mij hier in België kan komen bezoeken.'


Dit artikel werd gepubliceerd door Kif Kif op 26/06/2021.

vorige volgende