(Vrije Tribune) Afgelopen zaterdag vond in Antwerpen vreedzaam protest plaats tegen de multinational Monsanto, net zoals in andere steden in 40 landen. Nadat de deelnemers op de Groenplaats waren aangekomen, werden er 80 onder hen gearresteerd en beboet.
"GAS-boete voor 80 Monsanto-betogers in Antwerpen." Het klinkt als een fait divers. Drie man en een halve paardenkop. Ongeveer 200 mensen waren op straat gekomen om op een vreedzame manier hun ongenoegen te uiten. Op de Groenplaats werden ongeveer 80 onder hen gearresteerd en beboet met een GAS-boete. Ná afloop van een betoging waar geen geweld, geen rellen en geen provocaties mee gemoeid waren.
Vreemde aanpak
Volgens de politie was de betoging niet aangevraagd en dus verboden. De organisatie achter de betoging heeft nochtans gecommuniceerd dat ze wél toestemming had. Dat staat aangegeven in een overzicht dat via Facebook beschikbaar was. Ik wil best geloven, beste burgemeester, dat uw administratie er toch niet van op de hoogte was. Maar de betogers straffen voor deelname aan deze betoging is onrechtvaardig, want ze wisten niet beter. Of wordt van de burger nu ook al verwacht dat hij zulke dingen zelf controleert aan het stadsloket? U kunt die kosten dan ook meteen doorrekenen.
Volgens een informatiebrochure van de federale politie kan een bestuurlijke aanhouding enkel “in geval van absolute noodzaak en om de openbare orde te handhaven." Voor een samenscholing voegt de brochure eraan toe dat zulks toegelaten is wanneer iemand “de openbare orde verstoort door deel te nemen aan bepaalde samenscholingen die zich kunnen verspreiden?" Maar volgens getuigen werden de betogers begeleid door de politie. Dan is het nu uw beurt, burgemeester, om uit te leggen waarom 1) de 150 à 200 vreedzaam betogende mensen dan pas ná de betoging een gevaar waren voor de openbare orde en 2) er dan pas ingegrepen werd ná de betoging, wanneer het risico op 'verspreiding' groter is voor en tijdens?
Wilt u de grootste hebben?
Een getuige maakt op Facebook gewag van minstens 8 politiecombi's op de Groenplaats, een andere van 20 voertuigen en bijna 100 politiemensen. De wagens zouden trams en auto's geblokkeerd hebben en verwarring veroorzaakt hebben bij voorbijgangers. Heel wat overlast, iets waar uw bestuur nochtans hard tegen strijdt met de fameuze GAS-boetes. Bovendien is tijdens de hele optocht geen enkel incident gemeld. Waarom dan zulk machtsvertoon?
Ah, natuurlijk, machtsvertoon. Daar draait het eigenlijk om, niet? Laten zien wie de grootste heeft. Een voorbeeld stellen. Wanneer het gaat om vette portefeuilles van projectontwikkelaars, kruipt de stad door het zand en schrijft ze een stevige cheque uit. Maar 200 gewone burgers die, al dan niet met toelating, vreedzaam betogen, die moeten het bekopen. “De wet is gelijk voor iedereen, maar voor sommigen misschien meer dan voor anderen”, zei ooit het morele kompas van corrupte Italianen, Silvio Berlusconi, over zulke praktijken.
En ocheire, het betrof zelfs geen betoging over 'gevaarlijke' onderwerpen zoals het homohuwelijk of extreemrechtse of -linkse ideeën. De mensen uitten hun bezorgdheid over voedsel. Iets wat iedereen aanbelangt. Ook u, meneer De Wever, ondanks uw dieet.
De Parking
Betogers rustig hun ding laten doen om ze dan met veel toeters en bellen in de boeien te slaan op een centraal Antwerps plein, op een zonnige zaterdagnamiddag, omringd door een massa voorbijgangers. Qua statement kan dat tellen. Alsof het GAS-beleid nog niet voldoende was om duidelijk te maken dat buiten de lijntjes kleuren, zelfs in een poging om je te onderscheiden van de grijze conformistische massa, niet acceptabel is in Antwerpen. Op de duur zijn de beesten in de Zoo vrijer dan de mensen eromheen.
Als aanvankelijk potentiële inwoner van uw stad, beste burgemeester, begin ik te denken dat het beter wonen is op de Parking. En als u daarop reageert met een cynisch: “Blijf dan weg”, dan zeg ik: “Fair enough”. Maar dat u zich dan ook realiseert dat ik niet de enige ben met deze mening. We spreken mekaar nog wel eens wanneer uw inwoners met gebogen hoofd, grijs en lamgeslagen, door muisstille straten schuifelen. Veel succes met een tot in de puntjes gereglementeerde stad, zonder ruimte voor spontaneïteit, experiment of ongenoegen. Ik amuseer mij wel op de Parking, waar ik nog eens tegen schenen kan stampen zonder achter de tralies te belanden.
Gunther Malin
Deze bijdrage vertegenwoordigt de persoonlijke mening van de auteur die niet noodzakelijk samenvalt met de mening van de redactie.
