Naar aanleiding van de hervormingsplannen van minister van Onderwijs Pascal Smet, pleit Patrick Loobuyck voor het vervangen van de levensbeschouwelijke vakken door het vak LEF, Levensbeschouwing, Ethiek en Filosofie. Zijn idee wordt niet door iedereen enthousiast onthaald.
Patrick Loobuyck is hoofddocent Levensbeschouwing aan de Universiteit Antwerpen en voorzitter van de vzw LEF. Hij pleit al sinds 2009 voor een herziening van het vak Levensbeschouwing op de middelbare school. “In 1958 werd in het schoolpact afgesproken dat het geven van godsdienstlessen verplicht werd voor alle scholen. In 1988 is dit verankerd in de grondwet. Het is dus tijd om dit te veranderen.” Loobuyck stelt voor om de godsdienstvakken te vervangen door het vak Levensbeschouwing, Ethiek en Filosofie of kortweg LEF. “Het vak LEF bevat religiestudies. De leerlingen leren over alle religies, maar ook over de huidige maatschappij. We leven in een seculiere samenleving met specifieke waarden en normen zoals de gelijkheid tussen man en vrouw. Niet iedere godsdienst heeft het daar zo makkelijk mee. Daarom is de seculiere rechtstaat het uitgangspunt van het vak. Het idee dat God de wereld geschapen heeft, hoort dan ook niet in ons onderwijs.”
Restaurantjes
Theoloog Didier Pollefeyt, gewoon hoogleraar KU Leuven, is niet enthousiast over het voorstel van Loobuyck. “Ik vrees dat de benadering van Patrick Loobuyck leidt tot een veel saaiere, abstractere presentatie van de godsdiensten. Vergelijk het idee met een straat vol restaurantjes: je neemt je leerlingen er naartoe, maar je laat ze alleen de menukaarten lezen en leren. Een confessioneel vak moet je kunnen proeven. Ik vraag me trouwens af wie er neutraal genoeg is om het vak LEF te geven. Als je over religies praat, kan je niet anders dan een standpunt innemen. Niemand kan zich boven de godsdiensten en levensbeschouwingen verheffen.”
Goede voornemens
“De religieuze instanties richten momenteel de lessen zelf in”, zegt Loobuyck. “Maar dat gaat toch niet in een maatschappij waarin kerk en staat gescheiden zijn? Richt daarom als overheid autonoom een vak op. Zo beslis je zelf over de inhoud van die lessen.” Pollefeyt weerlegt dit: “Het is een goede zaak dat de overheid de religies financiert. Op die manier wordt de dialoog makkelijker aangegaan en kan de overheid haar eisen stellen over de kwaliteit van de lessen, bijvoorbeeld door de erkenning van diploma’s die toegang geven tot het vak.”
Pollefeyt wijst op de goede wil van de religieuze instanties zelf. “De inspecteur-adviseurs van alle erkende godsdiensten en niet-confessionele zedenleer hebben een tekst opgesteld waarin ze pleiten om leerkrachten van de verschillende godsdiensten met elkaar te laten samenwerken voor bepaalde onderwerpen.” Loobuyck is hier eerder sceptisch over. “Er zijn veel goede voornemens, maar in de praktijk kan dat eender wat zijn. Het zou kunnen dat de leerkracht islam één keer bij zijn collega moraal langsloopt en de doelstelling haalt.”
Weinig kans op slagen
Over de kansen van het voorstel van Loobuyck is Pollefeyt duidelijk. “Zolang de grondwet niet aangepast wordt, kan het vak LEF eventueel naast de vakken levensbeschouwing bestaan, maar niet in plaats van. “Ook Loobuyck erkent dat er nog veel water naar de zee zal moeten stromen voor er iets verandert. “Het frustreert me dat, nu er hervormingen van het onderwijs in de stijgers staan, er niet gediscussieerd wordt over de godsdienstlessen. Die discussie is wel nodig. Onderwijs moet namelijk geen goede gelovigen voortbrengen, maar jongeren opvoeden die onafhankelijk kunnen denken."
© 2013 – StampMedia – Luis Muñoz
Dit artikel werd gepubliceerd door Jongerenplaneet.be op 25/02/2013
Dit artikel werd gepubliceerd door Pienternet.be op 25/02/2013
Dit artikel werd gepubliceerd door Allesoverjeugd.be op 25/02/2013
