De Afghaanse Meysam Noori, finalist van het programma So You Think You Can Dance (SYTYCD) in Nederland en winnaar van de publieksprijs 2011, is op jonge leeftijd in aanraking gekomen met dansen. Jarenlang heeft hij zijn passie onderdrukt, totdat hij de stoute schoenen aantrok en auditie deed.
Wat heeft je ertoe bewogen met het programma So You Think You Can Dance mee te doen?
Vroeger deed ik aan kung fu en daar leerde ik verschillende salto's. Op een gegeven moment werd ik door een stel jongens gevraagd om mijn salto's te laten zien tijdens hun dansshow. Ik was best onder de indruk van de dansmoves en besloot mee te doen. Door middel van filmpjes op YouTube heb ik geleerd te dansen. Ik deed mee met dance battles die ik regelmatig won. Twee à drie weken voor de start van het tv-programma vertelde ik aan mijn moeder dat ik graag wilde meedoen. Zij werd boos en vond dat ik me meer op mijn studie moest richten. Toch deed ik mee aan de audities om aan mijn moeder te laten zien dat ze ook hier trots op kan zijn. Waarom zou je je schamen als je talent hebt voor dansen?
Was je niet bang voor de reacties uit je omgeving?
Ik ging zo op in het dansen dat ik niet bezig was met de reacties uit de Afghaanse gemeenschap. Pas toen ik geïnterviewd werd door een Vlaams tijdschrift kwam ik daar achter. De journalist in kwestie confronteerde mij ermee dat er op internet veel negatieve reacties de ronde doen. Ontmoedigd was ik zeker niet. Ik zie er geen reden in om te stoppen met dansen. Als mijn moeder mij niet kan tegenhouden, dan kan niemand dat.
Wat vind je ervan dat dansen niet geaccepteerd is in de Afghaanse cultuur?
Dat vind ik erg jammer. We proberen jarenlang onszelf te ontwikkelen en een modern volk te worden. Maar als er initiatieven zijn die daartoe bijdragen, drukken we die de kop in. Het lijkt erop dat je alleen bij de gemeenschap hoort als je voor arts of advocaat leert. Elk gedrag dat afwijkt van de groepsnorm wordt negatief beoordeeld. Dit was ook de reden dat mijn moeder mijn deelname aan het programma afkeurde. Maar daar is ze gelukkig op teruggekomen. Laatst zei ze tegen mij dat mede dankzij mij Afghanistan op een positieve manier in de media is gekomen. Ik vind dat we mensen moeten respecteren om hun talenten en niet zo snel ons oordeel klaar moeten hebben. Iedereen verdient een kans.
Ben je streng islamitisch opgevoed?
Ik ben islamitisch opgevoed. Mijn moeder zei altijd tegen mij: 'Zorg dat je je hart op de juiste plaats hebt.' En daar geloof ik heilig in. Ik wil goed zijn en mensen om me heen geen kwaad doen. Ik vind het niet nodig om met mijn religie te koop te lopen, want het is iets van mij persoonlijk.
Heb je met je deelname aan SYTYCD de weg vrij gemaakt voor andere jongens en meisjes van allochtone afkomst met dansambities?
Ik denk het wel. Ik geef nu dansworkshops door het hele land en af en toe komen er jongens en meisjes naar me toe en vertellen dat ze door mij de stap durven te zetten om te gaan dansen. Sommige ouders laten hun kinderen nu dansen, juist omdat ze mij in het programma hebben gezien.
© 2012 - StampMedia - Sahar Jahish, foto: Farhang Dehzad
Dit artikel werd gepubliceerd door Jongerenplaneet.be op 30/05/2012
Dit artikel werd gepubliceerd door Nieuws.be op 30/05/2012
Dit artikel werd gepubliceerd door Kif Kif op 30/05/2012
Dit artikel werd gepubliceerd door MO* - online op 03/06/2012
