Michel Follet windt er geen doekjes om in het boek 'Rozen of Distels voor Sandra. Onverbloemde waarheden over het Vlaamse lied': de beleidsmensen van vandaag houden te veel rekening met jongeren. Het boek gaat intussen vlotjes over de toonbanken. Maar van de openbare omroep hoort Follet niets.
Michel, had je dit succes verwacht?
Ik vind dat het boek nog te veel wordt doodgezwegen. Geen enkele openbare omroep heeft er aandacht aan besteed. Het boek is vrij scherp voor Radio 2, dat pretendeert het Vlaamse lied een warm hart toe te dragen. Van die zender heb ik nog niets gehoord . In de boekhandel vindt mijn boek wel de weg naar de klant. Ik heb nu een voorzet gegeven, maar ik ga niet aan de klaagmuur blijven staan. Die rol laat ik over aan anderen.
In het boek praat je over ‘onbediende doelgroepen’. Wat bedoel je daarmee?
Ik heb het gevoel dat iedereen op dezelfde doelgroep mikt. Daar is niks verkeerd mee, maar jongeren hebben hun zenders al. Zelfs Radio 2 moet verjongen en draait Daan en Absynth Minded. Radio 1 zit ook al in dat jongerensegment. Jongeren zijn de toekomst, maar de vergrijzing van de samenleving is al jaren bezig. Om één of andere illustere reden heeft de openbare omroep een aantal doelgroepen in de steek gelaten.
Ben je dan een voorstander van een zender voor 50-plussers?
Je kan er geen leeftijd op kleven. Het gaat er vooral om om elkaars keuzes te respecteren. De netten zouden meer afgebakend moeten zijn. Zo’n nieuwe zender moet geen oldieszender zijn. Dan knip je de draad met het heden door. Je moet nieuwe artiesten op de kaart zetten. De Sunsets wordt gevormd door twee jonge mensen die muziek maken met hun accordeon. Hen hoor ik niet op de radio. Zo’n zender zou alle leeftijden bereiken, je zou ervan staan kijken.
Heeft die verwaarlozing van de Vlaamse cultuur niet te maken met de ‘verengelsing’ van de maatschappij?
Nee, want er komt in feite heel veel goede en diverse Nederlandstalige muziek uit, veel meer dan vroeger zelfs. Ik breek geen lans voor het Vlaamse lied, want je vindt er al behoorlijk wat. Maar het spectrum dat op de radio wordt aangeboden is veel te beperkt. Als je in een platenzaak komt, zie je allerlei artiesten staan waar je nog nooit van gehoord hebt. Dat moet veranderen. Ze draaien wel Eva de Roovere en Bart Peeters plat, maar kijken gewoon niet verder. Niet iedereen begrijpt die poëzie van Eva de Roovere. En wat is er mis met een goede meezinger? Let op, ik ben niet de mecenas van het Vlaamse lied. Je moet niet selecteren op de taal, wel op wat de mensen graag willen horen. En dat gebeurt nu te weinig.
Waar ligt het verschil tussen Clouseau en Laura Lynn, beiden Nederlandstalig en populair?
Ik denk dat Clouseaufans niet zozeer van Laura Lynn houden maar andersom wel. De verdraagzaamheid komt meestal maar van één kant. ‘Er moet voor iedereen wat zijn’, zeggen mensen met een wat volksere geest. ‘Oei, dat is slecht’, zeggen de Studio Brusselfans dan al gauw. Sorry, maar dat is allemaal persoonlijke smaak. Wie gaat mij nu vertellen wat goed of slecht is? De ene houdt van biefstuk, de andere van kreeft. Wie geen kreeft lust zal je niet tot de kreeft bekeren. Je luistert tenslotte met je eigen oren.
‘Rozen of Distels voor Sandra. Onverbloemde waarheden over het Vlaamse lied’ van Michel Follet, Uitgeverij Vrijdag, 240 pagina’s, 19.80€
© 2010 – StampMedia – David Tucci
Dit artikel werd gepubliceerd door Stadsomroep Brugge - online op 14/04/2010
Dit artikel werd gepubliceerd door Gündem - online op 17/04/2010
