Komt er eindelijk een groot Antwerps voetbalstadion? Willen we deze soap niet op een typisch Antwerpse sisser laten uitdraaien, dan mogen de clubs niet langer aarzelen. Nu moeten ze zich nederig opstellen en hun verantwoordelijkheid nemen.
De geschiedenis is bekend. Drie jaar geleden ondertekende voorzitter Eddy Wauters voor RAFC een engagementsverklaring met het Antwerpse stadsbestuur. Wauters verklaarde zich daarin akkoord de Bosuil te verlaten om naar Petroleum Zuid te trekken in een gemeenschappelijk stadion met stadsrivaal Beerschot AC, die toen nog Germinal Beerschot heette. Van het toenmalige Germinal Beerschot kwam er, bij monde van Jos Verhaegen, enkel een mondelinge belofte.
Deus ex machina
Patrick Vanoppen, managing director van Beerschot AC, werd de nieuwe sterke man op het Kiel. Verhaegen, die Beerschot tweemaal van de financiële ondergang redde, werd bij het groot vuil gezet en de beer werd uit zijn kooi gehaald. Het stadsbestuur hield terecht vast aan een nieuw stadion waarin beide clubs moeten spelen. Waarna Vanoppen zijn plan om een stadion alleen voor Beerschot te bouwen, liet varen en zich bereid toonde mee in het gemeenschappelijke stadion te stappen. Hij kon moeilijk anders.
Maandenlang werd er gediscussieerd. Vanoppens verschijning, die als een deus ex machina op het Kielse podium neerdaalde, zorgde voor de nodige moeilijkheden. Antwerp wil de inkomsten fiftyfifty verdelen, Vanoppen wil het stadion zelf beheren en ziet Antwerp als 'gebruiker'.
Drie opties
Om uit de impasse te raken legt de stad Antwerpen nu drie scenario's op tafel. Eén waarin beide clubs in het stadion investeren en de opbrengsten delen in verhouding tot de investering. In het tweede scenario zoekt de stad private partners om het stadion en het flankerende programma uit te bouwen. De laatste optie bestaat erin dat de stad het stadion bouwt en eventueel het flankerende programma in concessie aan een private partner overlaat. In de twee laatste gevallen zijn beide clubs gebruiker. Burgemeester Janssens stelt duidelijk dat het nu aan de clubs is om een compromis te sluiten.
Hiermee ligt de toekomst van dit project in handen van de heren Wauters en Vanoppen. Wel een heel grote verantwoordelijkheid. Antwerp heeft al laten weten dat het akkoord gaat met de drie voorstellen. Een reactie van het Kiel laat op zich wachten.
Unieke kans
Als Antwerpen eindelijk een groot voetbalstadion wil en RAFC en Beerschot AC mee willen spelen met de grote jongens, dan zullen beide clubs eindelijk overeen moeten komen. De stad Antwerpen en de Antwerpse haven reserveren zomaar even 50 miljoen euro voor dit project, de helft van wat het nieuwe stadion moet kosten. Een unieke kans met andere woorden. Hopelijk stellen beide clubs zich nederig en dankbaar op. Ze zitten namelijk allebei niet in de positie om veel eisen te stellen.
Het Antwerpse voetbal is al jaren afgezakt naar een triest niveau. Een slapende reus in tweede klasse die niet meer wakker dreigt te worden. En een ondermaatse fusieclub die hopeloos op zoek is naar haar identiteit. En toch - bijna onbegrijpelijk - hebben de overheid en de haven nog zo veel geld veil voor dit project. Die kans moeten beide clubs met twee handen grijpen. Nu. Een nieuw stadion kan een boost beteken voor Beerschot en Antwerp. Maar dan moet er snel gehandeld worden. In oktober volgend jaar staan de gemeenteraadsverkiezingen op het programma, waarna de toekomst van het stadion helemaal onzeker wordt.
Daarom een oproep aan Patrick Vanoppen: wees de stad dankbaar, wees nederig en geef Antwerpen een nieuw en mooi stadion. Het zou een eerste blijk zijn van goed bestuur. Ik kijk alvast uit naar de eerste match op Petroleum Zuid.
Die openingsmatch lijkt me trouwens ook een stevige discussie waard. Wie krijgt het thuisvoordeel? En nog belangrijker: welke ploeg mag voor de eerste keer een bal aan het rollen brengen op de gloednieuwe grasmat? Die vete houden Vanoppen en Wauters hopelijk voor een later tijdstip.
© 2011 - StampMedia/Lessius - Robbe van Lier
