Op 25 april bracht theatergroep De Queeste De Gouden Draak naar Genk. Het stuk geeft inkijk in het leven van vijf illegale Chinese immigranten, die in de kelder van restaurant De Gouden Draak non-stop gerechten moeten klaarmaken. Tegelijkertijd laat het de waanzin van de geglobaliseerde wereld zien.
Een van de keukenhulpjes heeft tandpijn en zijn tand moet eruit. Maar omdat hij illegaal is, kan hij niet naar een tandarts. Uiteindelijk trekken zijn collega's de tand met een loodgieterstang, maar de man in kwestie overlijdt aan de complicaties. De tand belandt in de soep van de stewardess Inga. Zij kan de verleiding niet weerstaan en neemt de tand in haar mond. Ze gooit de tand daarna in de rivier, zonder te beseffen dat de eigenaar van de tand door zijn koksmaatjes na zijn dood in diezelfde rivier gedumpt is. Het lichaam van de kleine keukenhulp spoelt uiteindelijk via een lange reis aan bij zijn ouders in China, aan de oever van de Gele Rivier.
Neobrechtiaans
Dat is in een notendop het verhaal van De Gouden Draak, een Chinees restaurant op de onderste verdieping van een appartementsgebouw. De bewoners van het blok komen er regelmatig eten. Zo wordt de toeschouwer van het stuk ook een kijkje in hun levens gegund. Deze veelheid aan personages, in totaal zijn er twintig, wordt door slechts vijf acteurs vertolkt. Rekwisieten en kleine veranderingen in de kleding (een jas, een bril of een hoedje) zorgen ervoor dat de toeschouwer niet in de war raakt. Daarnaast hebben de meeste personages de gewoonte zichzelf aan te kondigen en de situatie te schetsen. Hoewel dit neobrechtiaanse element aanvankelijk wat storend lijkt, is het tegendeel waar. Voor je ogen ontvouwt zich een menselijk, complex mozaïekverhaal, dat de keerzijde van onze geanonimiseerde, geglobaliseerde samenleving laat zien.
Chinese draak
De shortcut-dramaturgie, typisch voor de Duitse toneelschrijver Roland Schimmelpfennig, wordt handig omgezet in realistisch theater. Bij iedere slag op de gong die achter het toneel hangt, verandert de scène. Zo is het publiek telkens alert voor een nieuwe of andere verhaallijn. De gong schept ook sfeer: hij geeft een extra dimensie aan emotionele scènes en verhoogt de dramatiek tijdens waanzinnige scènes. Het smalle, simpele decor symboliseert de krappe keuken. Lichteffecten met Chinese lampions roepen de herinnering aan en het verlangen naar China op. Pas wanneer de kleine kok overleden is en terugdrijft naar China, komen de lampions goed in beeld. Dat maakt het podium, hoewel ruimer, ook donkerder en onheilspellender.
Met weinig middelen en vijf excellente jonge acteurs weet De Queeste het publiek anderhalf uur lang te boeien. Het luidde onlangs de alarmbel omdat het voortbestaan van het gezelschap vanaf januari 2013 onzeker is. Het zou zonde zijn als een theatergroep van dit kaliber, in een regio waar de theaterliefhebber al goed moet zoeken naar pareltjes, het onderspit moet delven wegens de heersende bezuinigingskoorts.
De Gouden Draak door De Queeste. Regie: Domien Van Der Meiren. Spel: Katrien De Ruysscher, Suzanne Grotenhuis, Frank Dierens, Tom Ternest & Ludwig Bindervoet. Tekst: Roland Schimmelpfennig. Vertaling: Matthias Dusesoi
De speellijst van De Gouden Draak vind je op www.dequeeste.be
© 2012 - StampMedia - Ielse Broeksteeg
Dit artikel werd gepubliceerd door Het Belang van Limburg - online op 02/05/2012
Dit artikel werd gepubliceerd door Jongerenplaneet.be op 02/05/2012
Dit artikel werd gepubliceerd door Nieuws.be op 02/05/2012
Dit artikel werd gepubliceerd door De Wereld Morgen op 02/05/2012
