(MO*) Een kwarteeuw geleden richtte Patsy Sörensen Payoke op. Nog steeds is ze de drijvende kracht achter de organisatie die vecht tegen internationale mensenhandel. Ter gelegenheid van haar jubileum organiseert Payoke op 8 maart in het Antwerpse stadhuis een colloquium met als thema Vlucht naar de toekomst.
In het programma van uw colloquium ligt de nadruk op jongeren. Waarom?
Patsy Sörensen: Jongeren staan er niet bij stil dat ze slachtoffer van mensenhandel kunnen worden. Ze kennen de problematiek te weinig. We leven in een tijd van nieuwe media. Je maakt een profiel aan op Facebook en iedereen kijkt mee, profielen worden doorgegeven of jongeren worden uitgenodigd en beseffen niet met wie ze in contact komen. Ons doel is een zo breed mogelijke waaier aan mensen te betrekken, meer dan alleen politie en justitie met wie we dagelijks rond de tafel zitten. Jongeren zijn de grootste groep slachtoffers van mensenhandel. Kwetsbare jongeren, jongeren die geld nodig hebben of studenten die worden uitgenodigd. Wij zien hier vooral jongvolwassenen, jonge meisjes van gemiddeld twintig jaar.
Hoe geven jullie hen concreet steun?
Patsy Sörensen: Wij helpen hen met het statuut van “slachtoffer van mensenhandel”. Via de politie of derden komen ze bij Payoke terecht. Ze moeten eerst beseffen wat hun situatie is. Dan vertellen we wat wij doen. Ook dat moeten ze begrijpen. Het is belangrijk dat we niet in hun plaats nadenken en ze moeten goed weten in welk statuut ze stappen. Daarna is er een rustperiode. De documenten worden in orde gebracht en er worden aanvragen ingediend bij de Dienst Vreemdelingenzaken. In die periode kunnen ze ook klacht indienen. We nemen alles stap voor stap met hen door. Velen zijn blij dat ze meewerken om ten slotte de dader te straffen. Ze willen dat er iets verandert.
Hoe ziet u de toekomst van de mensenhandel?
Patsy Sörensen: In januari 2012 hebben zich elf nieuwe slachtoffers gemeld bij Payoke. Dat brengt het totaal aan slachtoffers die we momenteel begeleiden op een honderdzestigtal. Dat het er zoveel zijn, komt onder meer omdat de politie extra aandacht besteedt aan het fenomeen. Mensenhandel is opnieuw een prioriteit en dan zie je meer slachtoffers. We merken ook dat mensen migreren op zoek naar werk en meer geld willen verdienen. Geld is nog altijd een grote drijfveer. Die mensen zijn kwetsbaar en door de economische crisis verbetert dat niet. Ook conflicten in de wereld zorgen voor een stijging. In het buitenland dalen de cijfers ook al niet.
Europa streeft naar een beleid waarbij alle landen dezelfde rechten en plichten hebben. Dat is niet eenvoudig. Toch zien we dat er meer aandacht is voor slachtoffers. Bijvoorbeeld Frontex, een Europees agentschap voor de grensbewaking, detecteert slachtoffers, geeft gepaste hulp en verwijst door.
© 2012 - MO* - Lynn Symons
