Na Sint-Truiden wordt ook de politiezone Hasselt-Zonhoven-Diepenbeek versterkt door vrijwillige bemiddelaars. Dat scheelt voor het korps niet alleen tijd, maar ook een pak geld. Centen die de zone liever aan interventie en recherche besteedt.
De vrijwilligers die sinds begin december actief zijn in burenbemiddeling voor de politiezone HAZODI kregen in november een vierdaagse opleiding. Tijdens hun activiteiten worden ze bovendien nog begeleid door coördinatrice Esther Van Eynden. De vrijwillige burenbemiddeling bestaat nu vooral uit gepensioneerden zoals een Hasseltse oud-commissaris en een deken. “Het uitzenden van maatschappelijk geëngageerde personen brengt een positiever signaal over bij de betrokken partijen dan een agent in uniform. Uiteindelijk zijn we afhankelijk van de goodwill van de buren. Een patrouille voor de deur kan kwaad bloed zetten”, aldus communicatieverantwoordelijke van HAZODI Dorien Baens.
Besparingen
Het voornaamste motief voor het aanwerven van vrijwilligers zijn echter de besparingen bij de politie. Onderbezetting zorgt ervoor dat wijkagenten die doorgaans ook voor burenruzies opdraaien de werklast niet meer kunnen dragen. “Daarnaast zou het dom zijn om binnen het korps een compleet nieuwe ploeg op te richten. Dat is een dure grap. We investeren liever in ons interventie- en rechercheteam”, verklaart Baens.
De vrijwilligers zijn verzekerd door HAZODI, ze ontvangen verplaatsingsonkosten en een symbolische verloning van tien euro per gesprek. “Rond de tafel gaan zitten met alle partijen, samen en apart, kan vaak uren duren. Daarnaast worden er voor elk geschil dossiers opgemaakt. De keuze tussen dertig à veertig euro voor vrijwilligers of negentig à honderd euro voor agenten in dienst is dan snel gemaakt.”
Vreemden voor elkaar
Limburgers maken al eens ruzie met hun buren. Dat mag blijken uit het aantal oproepen voor een bemiddeling dat HAZODI binnenkreeg. “Sinds begin juli is coördinatrice Esther Van Eynden actief binnen het project. Zij heeft de afgelopen maanden een honderdtal dossiers te verwerken gekregen", zegt Baens. "Zo zie je maar hoe snel onze instanties ingeschakeld worden en hoe weinig mensen nog met elkaar communiceren om een escalatie te voorkomen." Volgens de communicatieverantwoordelijke lijkt de tijd dat buurtbewoners elkaar doorgaans goed kennen helemaal vervlogen. “Buren zijn vreemden voor elkaar geworden. Er is niet veel nodig om ruzie te veroorzaken.”
Geluidsoverlast
“Een ruzie is nooit banaal, maar vaak gaat het over dingen die zonder inmenging van een derde partij opgelost hadden kunnen worden”, vertelt Baens.
Van systematische pesterijen als het doelmatig de oprit van je buur blokkeren of verkeerd geleverde post achterhouden, worden mensen lastig. Een overhangende boom, een heg die gesnoeid moet worden of opzichtige bloemen, zorgen voor kregeligheid. Maar van geluidsoverlast gaan mensen helemaal over de rooie. "Een radio of televisie die te hard staat, een kind dat vaak huilt, het verschuiven van stoelen of zwaar meubilair, de stofzuiger, een blaffende hond of jankende kat, de parkiet die non-stop zingt,...", de lijst van ergernissen is volgens Dorien Baens eindeloos.
© 2012 - StampMedia - Lieselotte Wröbel
Dit artikel werd gepubliceerd door Het Belang van Limburg - online op 07/12/2012
Dit artikel werd gepubliceerd door Het Nieuwsblad - online op 07/12/2012
Dit artikel werd gepubliceerd door Nieuws.be op 07/12/2012
