De organisatoren van Genk On Stage (GOS) riepen inwoners op hun sofa ter beschikking te stellen voor festivalgangers zonder slaapplaats. Voor deze reporter was er helaas geen zetel meer beschikbaar. Dan maar de straat afschuimen op zoek naar gastvrije Genkenaren met een bed op overschot.

Lieve Wouters lag aan de basis van het sofasurfen in Genk. "We krijgen elk jaar de vraag of we geen camping kunnen voorzien. Maar voor een stadsfestival als GOS ligt dat moeilijk. De tentjes kunnen niet midden in de stad en de parken zijn wat ver."

Couchsurfen

Zo kwamen de organisatoren op het idee van 'couchsurfing'. Dat is een internationaal netwerk van reizigers die elkaar een slaapplaats ter beschikking stellen. Het netwerk is gebaseerd op de gastvrijheid van de leden. Wie ergens wil slapen, moet ook zelf openstaan voor gasten.

Via de website van GOS konden festivalgangers een bed, zetel, hangmat of andere slaapgelegenheid aanbieden of vragen. De stad zorgde voor een match tussen beiden. Van de tientallen gegadigden raakte echter niet iedereen aan een slaapplaats. Ondergetekende moest het zonder zetel stellen.

Geen matchingbureau

Burgemeester Dries vraagt zich openlijk af of het sofasurfen een succes was. "Veel festivalgangers regelden een slaapplaats bij vrienden. Misschien moeten we daar volgend jaar meer op inspelen", bedenkt hij zich. "Tenslotte is de stad geen matchingbureau."

Volgens Lieve Wouters kon de communicatie beter. "We startten vrij laat met het initiatief. Volgend jaar moeten we de inwoners meer mobiliseren. Mensen moeten trots zijn op de stad en vanzelf hun deuren openzetten. Ik ben ervan overtuigd dat sofasurfen potentieel heeft."

Verdwenen sofa

In de buurt van het podium van Factor J konden festivalbezoekers verzoekbriefjes achterlaten op een symbolische sofa. Die bleek na een dag verdwenen achter de schermen. De zetel was niet bestand tegen de aanhoudende regenbuien op het festival.

Dan maar een andere manier zoeken. Zo moeilijk kan het toch niet zijn om een bed in Genk te vinden?

Volgeboekt

"Sorry, geen plaats" is het populairste antwoord. "Ik ben volgeboekt", lacht Gerda Gabriëls (56). "Bij mij blijven er familieleden logeren." Ook Gora Schrooten (69) heeft geen plekje meer vrij. "Dat wordt opblijven", grinnikt ze.

Voor doorgewinterde nachtraven is dat misschien een oplossing, maar ik ben gehecht aan mijn acht uren slaap en zet de zoektocht verder. Zoals de burgemeester al aankondigde, overnachten veel jonge festivalgangers bij vrienden. Voor een dolende reporter is nergens een extra plekje.

Wakker schudden

Na een uur van weigeringen en meewarende blikken komt er uiteindelijk schot in de zaak. Roberto Pilotto (46) is - mits wat overtuigingskracht - bereid om een bed af te staan.

"Ik moet het even aftasten bij mijn dochter, maar als zij het goedvindt, kan je daar slapen," zegt hij. "Knap dat je dat durft, want aankloppen bij wildvreemden voor een slaapplaats is best een gevaarlijke onderneming. Misschien schud je de Genkse bevolking op deze manier wakker. Er is hier immers bitter weinig slaapgelegenheid voor de jeugd."

© 2011 - StampMedia – Liesbeth Merckx, Foto: Cynthia Milani


Dit artikel werd gepubliceerd door Het Belang van Limburg - online op 26/06/2011