Terwijl de Belgische driekleur vrolijk overal het landschap siert, zijn er nog enkelingen waar de voetbalmicrobe geen vat op heeft. Tot voor kort hoorde Charlotte (20) nog bij deze kleine groep. “Tot ik in de krant een bericht las dat N-VA geen nationale vlaggen wil zien die gesierd zijn met het jupilerlogo”, stelt ze in onderstaand opiniestuk. “Omdat het verboden is om reclame te maken voor een product dat men niet zelf verkoopt?!”

De Rode Duivels razen als een wervelwind door het WK en doen al eens vergeten dat de Vlaamse-nationalisten hetzelfde deden bij de stembusgang. Geel-zwart wordt vandaag aangevuld met het rood van ons nationale elftal. Vlaanderen wordt weer even België. Meer dan 2 miljoen trotse Belgen vergaten dinsdag bijvoorbeeld even de dreiging van het confederalisme waar de helft van ons voor heeft gestemd. De cijfers waren nog nooit zo hoog.

N-VA buitenspel

N-VA staat buitenspel met zijn boodschap en wil ons hier even aan herinneren door massaal vlaggen weer naar binnen te halen. Want anders maken we reclame voor het (Waalse) biermerk Jupiler of, erger, zijn we gedurende het sterke presteren van onze Duivels allen even patriottist. Bij elke match die we winnen, kan ik het niet helpen of ik beeld me Bart De Wever in, huilend op zijn Schoon Verdiep.

Aan allen die juichend rechtop springen wanneer de voetbal in het net van onze gezamelijke vijand valt. Aan allen die, net zoals mij, nog steeds een kater hebben overgehouden aan 25 mei. En zeker aan allen waar het voetbal geen vat op heeft. Aan alle Belgen een oproep om trots te zijn op ons nationale elftal. Niet alleen omdat ze ons tot nu toe een spannende televisie-avond hebben bezorgd ten tijde van de slechte zomerprogramma’s. Maar omdat het nationalistisch vergif zich langzaam door het Europees continent verspreidt, en we ten tijde van het WK kunnen zien dat het in ons kleine Belgenland allemaal nog wel meevalt.

Ik ben vandaag, ook als voetballeek, trots om Belg te zijn. Omdat telkens wanneer onze Duivels het beeldscherm sieren, we ons allen even verenigd voelen.

© 2014 – StampMedia – Charlotte Goeyers


Dit opiniestuk werd overgenomen door Opiniestukken.nl op 04/07/14