A Royal Night Out gaat niet bepaald gehuld in veel mysterie. De film van Julian Jarrold verloopt exact zoals de titel klinkt: koninklijke hoogheden, hier de toekomstige koningin Elizabeth en haar zus Margaret, gaan een avondje uit. De film is zoals een gemiddelde uitgaansavond; we hebben ons geamuseerd, maar veel is er niet gebeurd.
Het verhaal start bij de Bevrijdingsdag, 8 mei 1945. Na een korte duiding dat Wereldoorlog Twee is afgelopen, staan na amper vier minuten de Britse prinsessen Elizabeth (Sarah Gadon) en Margaret (Bel Powley) te springen voor hun koninklijke ouders. Of ze toch niet ‘please papa’ mee de bevrijding mogen vieren met het gewone volk. Na tien minuten overbodig getwijfel, mogen de prinsessen voor éé n keer van ‘de echte wereld’ proeven. Uiteraard nadat prinses Elizabeth beloofd heeft uit te zoeken wat het gewone volk écht van de koning denkt.
Helaas blijft Elizabeth die piët as gedurende de hele film volhouden, waardoor haar personage nogal op de oppervlakte blijft. Bovendien kan het Britse accent van de Canadese Gadon niet bepaald overtuigen. Ze klinkt net iets té bekakt, zelfs voor de toekomstige koningin van Groot-Brittannië.
Maar met de ravissante Bel Powley als tegenspeelster, kan Gadon bijna niet anders dan tekort schieten. Hoewel de scenaristen soms de grenzen van eerbied aftasten door prinses Margaret als onnozele losbol neer te zetten, speelt Powley haar zo naturel en grappig dat je het gebrek aan diepgang bij de personages gewillig vergeet.
'The King's Speech Light'
Een vergelijking met The King’s Speech kan niet uitblijven. A Royal Night Out zou als sequel kunnen dienen. Helaas is het verhaal deze keer een pak magerder. De twee zussen raken elkaar al vrij snel kwijt in de feestende massa. Prinses Margaret laat zich volledig gaan, terwijl prinses Elizabeth niet uit haar rol van plichtsbewuste troonopvolgster valt. Uiteraard komt er ook wat romantiek bij kijken in de vorm van vliegenier Jack (Jack Reynor), die ongewild het hart van de kroonprinses verovert. Bovendien benadrukt regisseur Jarrold een keer te veel hoe graag de koninklijke hoogheden toch maar gewone meisjes willen zijn.
Het is niet allemaal kommer en kwel. Een Oscarnominatie zit er hoogstwaarschijnlijk niet in, maar A Royal Night Out kan vaak genoeg entertainen. De film zit doorspekt met goed gedoseerde humor. Wie wil, kan lachen, en anders passeert de scène gewoon als onderdeel van het verhaal.
Toch zijn het voornamelijk de acteerprestaties die deze prent rechthouden, uiteraard met de spontaneïteit van Powley ver vooruit op het peloton. De Londense is op haar best als ze zichzelf vrolijk voorstelt aan een pooier in een bordeel als P2: “Prinses Twee. Het draait altijd om Elizabeth, niemand geeft om mijn mening.” Waarop de pooier zich als een bezorgde vader over haar - ontferm t.
Mocht het nog niet duidelijk zijn, wie The King’s Speech 2.0 verwacht, is eraan voor de moeite. Maar A Royal Night Out kan tellen als lichtvoetige rom com op een gezellige gezins- of vriendinnenavond.
© 2015 - StampMedia/Mediaraven - Ayla Colman
Dit artikel werd gepubliceerd door Newsmonkey.be op 21/10/2015
