In het legertje journalisten dat op Jazz Middelheim rondliep, is Ianina Cozari van de website Radio Rubel een buitenbeentje. Zij maakt reportages die Russischsprekenden het festival in volle glorie moet tonen.
Wie op Jazz Middelheim rondliep op de tweede festivaldag, is ongetwijfeld Ianina Cozari met haar camera tegengekomen. Cozari is geboren in Moldavië en is een van de vele vrijwilligers die meewerkt aan Radio Rubel, wat - ondanks de naam - géén radio is. 'Radio Rubel is eigenlijk een website' vertelt Ianiana Cozari. 'De naam verwijst niet alleen naar de Russische munteenheid, maar ook naar de band tussen Russischsprekenden met België.'
In België wonen bijna 100.000 Russischsprekenden, waarvan 15 000 in Antwerpen. Radio Rubel heeft als taak om die mensen te verbinden met de Belgische gemeenschap. 'We willen tonen dat wij Russen ook onze plaats hebben in dit land en iets kunnen bijdragen. ' Daarnaast wil Radio Rubel ook de troeven van België tonen. 'België is geen saai land. Het is dan misschien niet meteen Italië of Spanje, maar het heeft een zeer rijke culturele bagage. Daar moeten ook wij trots op zijn.'
Eén taal
Let wel: Radio Rubel mikt niet alleen op Russen, maar op alle Russischsprekenden. De Russische gemeenschap is een overblijfsel van de Sovjet-Unie, die vijfentwintig jaar geleden uit mekaar viel. 'Onze gemeenschap is zeer divers. Wij verschillen daarin van bijvoorbeeld de Turkse gemeenschap. Zij komen voor het grootste deel uit Turkije. De Russischsprekenden komen uit verschillende landen die intussen al 20 jaar onafhankelijk zijn. We hebben dezelfde achtergrond en toch zijn we verschillend. Het is zeer ingewikkeld, ook met bijvoorbeeld het conflict tussen Oekraïne en Rusland.'
Radio Rubel wil ook de gemeenschap emanciperen. 'Wij willen voorkomen dat Russischsprekenden zich opsluiten binnen hun gemeenschap,' knikt ze. 'We wonen uiteindelijk in België, dus moeten we ook proberen te passen in dit land.' De reportages die ze maakt worden nochtans niet alleen door Belgische Oekraïners en Wit-Russen bekeken. 'Onze stukjes steken de grenzen over. We hebben kijkers in de voormalige Sovjetstaten, maar bijvoorbeeld ook in het Verenigd Koninkrijk, de Verenigde Staten, Israël,...En daarnaast kijken ook studenten Russisch (glimlacht). De taal verenigt ons.'
Het geld waard
Op Jazz Middelheim probeert ze al voor de derde keer het festival naar haar gemeenschap te brengen. 'Het is één van de briljantste evenementen in België. Ik kom hier al voor de derde keer een reportage maken.' Ondanks de lofzang van Corazi, bestaat er scepsis vanuit de Russische gemeenschap. 'Jazz Middelheim is op het eerste zicht een duur festival. De ticketprijs, eten en drinken, … Ik wil de boodschap meegeven dat het wel degelijk het geld waard is.' Daarvoor moet de reportage uiteraard interessant zijn. Corazi heeft daar een simpel trucje voor. 'Ik probeer altijd de link te vinden met ex-Sovjetrepublieken. Vorig jaar was hier de grote Armeense pianist Tigran Hamasyan. Hij is bekend in de Russische wereld, en dat is natuurlijk interessant voor mijn publiek. Vandaag heb ik ook Thomas Enhco gefilmd. Hij speelde een nummer dat oorspronkelijk geschreven was voor de grote Russische cellist Mstislav Rostropovich. Dat ga ik dan zeker vermelden. Het zou prachtig zijn als mijn reportage mensen overtuigd om naar hier te komen en in dit prachtig park te genieten van dit heerlijk festival' besluit ze.
© 2014 – StampMedia – Luis Muñoz; foto: Stefan Lambrechts
Dit artikel werd gepubliceerd door Het Nieuwsblad - online op 16/08/2014
