Tegenwoordig praten jongeren gemakkelijker over seks dan vroeger. Ze steken hun verhalen niet meer achter stoelen of banken, tenzij het over schoolbanken gaat. Uit een studie blijkt dat de lessen seksuele opvoeding op de middelbare school steeds minder aan de noden van de leerlingen voldoen.
Niets is zo delicaat als een les seksuele voorlichting op de middelbare school. Zowel bij leraar als leerling brengt dat het nodige schaamrood op de kaken en gegiechel achter de schoolbanken. Veel leerkrachten gaan na de gebruikelijke anatomie van de geslachtsorganen snel over naar een informatieve film waar een koppel in jaren 90-decor de liefde bedrijft. En daarmee is de kous af. Beide partijen kunnen opgelucht ademen. De leraars hebben hun jaarlijkse taak doorstaan en de leerlingen weten genoeg. Of toch niet?
Doeltreffende seksuele voorlichting
Dat dergelijke lessen niet meer voldoen aan de noden van de laatste generaties, is allerminst verrassend. Deze problematiek leverde stof voor Goele Jans en Birgit Thaels, twee laatstejaarsstudenten gezondheidsvoorlichting. De herinnering aan hun eigen seksuele voorlichting op school gaf inspiratie voor het kiezen van een thesisonderwerp. Samen trokken ze naar vier Limburgse scholen om jongeren tussen 14 en 17 te interviewen over de doeltreffendheid van die seksuele voorlichting.
Wat blijkt: jongeren willen alsmaar opener praten over seks, maar mijden hierbij liever de biologieleraar als contactpersoon. Want hoe vettiger de praat, hoe minder ze dat willen delen met een leerkracht die ze ook elke dag op de speelplaats tegenkomen. De gemiddelde biologieleraar besteedt zijn lessen seksuele opvoeding ook liever aan de anatomie van het lichaam en de bijhorende Latijnse benamingen dan wat écht belangrijk is, namelijk het gebruik ervan.
'Het' doen
Voor een spoedcursus anatomie vinden de meeste jongeren tegenwoordig hun weg op het internet. Hierdoor zijn de noden van de tieners omtrent seksuele- en voortplantingsonderwerpen veranderd. Ze hebben meer behoefte aan een luisterend oor voor hun gevoelens en twijfels bij relaties of seks dan aan een theoretisch relaas. Niets is zo verrassend als je kijkt naar de seksuele evolutie gedurende de laatste tientallen jaren. De taboesfeer rond seksuele thema’s verdwijnt, waardoor bijna elke dertienjarige ondertussen al weet hoe je 'het' moet doen. De focus moet nu meer verschuiven naar eventuele gevolgen van onveilig vrijen, zoals het oplopen van soa’s en tienerzwangerschappen. Meisjes willen graag babbelen over de gevoelens bij een eerste gynaecologisch onderzoek. En net over die thema’s vind je moeilijker betrouwbare informatie op internet.
Informatieve films tonen om de ongemakkelijke gesprekken met de leerkrachten te vermijden, lijkt veel van de bevraagde jongeren een goed idee. Maar dan liefst wel films met beelden van nu en niet diezelfde ouderwetse videocassette die ieder jaar opnieuw uit de kast wordt gehaald.
© 2011 - StampMedia - Maïté Spaenjers
Dit artikel werd gepubliceerd door Knack - online op 08/09/2011.
Dit artikel werd gepubliceerd door Belg.be op 08/09/2011
Dit artikel werd gepubliceerd door Manoeuvre.be op 08/09/2011 zonder correcte citering
