Het Eurovisiesongfestival vond dit jaar op 14 mei plaats in het Duitse Düsseldorf. Ondanks de grote media-aandacht voor het gebeuren kan de liedjeswedstrijd weinig jongeren bekoren.
Met nieuwe trends als het groeiende aantal oh-kreten, de vetkuif, knappe mannelijke dansers en uitbundig handengezwaai was de toon gezet. De Belgische a-cappella-inzending With love baby strandde in de halve finale.
Jazz en opera
Tegen de verwachting van de Britse bookmakers in, eindigde de Franse operazanger Amaury Vassili slechts als vijftiende. De Italiaan Raphael Gualazzi kwam met zijn jazznummer Madness Of Love als tweede uit de puntentelling. De Zweed Eric Saade eindigde als derde, met een special act in een glazen kooi. Helemaal verrassend was de overwinning van Azerbeidzjan met het melige Running scared van Ell & Nikki: een mix van kitscherige romantiek, knappe danseressen en engelengewaden. Blijkbaar had de kijker al gestemd, nog voor het liedje begon, want dat mag tegenwoordig.
Dalende populariteit
Op Facebook scoort het songfestival laag. Waar 336.489 wereldburgers zich voor 14 mei lid maakten van de groep Eurovision Song Contest, voegden meer dan 26 miljoen geïnteresseerden zich toe aan groepen over The simpsons en South Park. 3.203 mensen vinden de deelnemende, Waalse groep Witloof Bay leuk, terwijl De Slimste Mens Ter Wereld kan rekenen op 144.789 fans.
Steeds minder mensen kijken naar het Eurovisiesongfestival. "Mijn tv is stuk," vertelt Inge (30) uit België, "En ik vind niemand die graag met mij het festival bekijkt. Gelukkig zendt Radio 2 het ook uit." Saskia uit Nederland (26) legt uit waarom ze niet kijkt: "Na een paar jaar had ik genoeg van de slechte zangkwaliteiten en vriendjespolitiek." Bij Franse jongeren ligt dat niet anders. "Eurovisie interesseert mij geen zier", grijnst Sylvain (28).
Verdeeld België
Inge stond volledig achter de Belgische inzending, With Love Baby van Witloof Bay. "De woordspeling sprak mij onmiddellijk aan. Live beatbox, dat kan niet iedereen." Morgan (20) voelde meer voor Turkije. "Ik ben Belg, maar voel me meer Turks dan Belgisch, omdat ik met een Turk getrouwd ben. Ook al vind ik de Turkse rockers maar niets, toch stem ik voor hen." Nederlandse jongeren, daarentegen, kiezen steevast voor eigen land. "Ik heb het liedje nooit gehoord, maar uiteraard moet Nederland winnen", lacht Saskia.
Positieve evolutie?
Inge heeft al veel zien veranderen in het songfestival. "Vroeger zong elk land in zijn eigen taal, nu - jammer genoeg - meestal in het Engels. Het live orkest verdween. Dat de vakjury opnieuw de eindstand mede bepaalt, vind ik positief. Visuele acts geven daardoor minder de doorslag." Ze relativeert theorieën over vriendjespolitiek: "Het Belgische Urban Trad eindigde toch ook zonder steun van de buurlanden als tweede!"
Geen kippenvel
Met enkel het authentieke lied van Servië en een vrolijke Zwitserse ballade als uitschieters vond Inge de reeks mager. Toch blijft het festival haar bekoren: "Ik geniet van de liedjes, vreemde talen en commentaren... Soms schaam ik me een beetje als ik kijk maar het is en blijft voor mij een muziekfeest."
© 2011 - StampMedia - Ellen Kil
Dit artikel werd gepubliceerd door Radiovisie.eu op 18/05/2011
