Timothy van de Gejuchte (24) uit Edegem en Robin Van Araignien (25) uit Boechout, oftewel Tegen Beter Weten In, stellen op donderdag 5 maart hun eerste EP voor in Kavka. Hoe ik later word als man gaat over volwassen worden en daarbij horende strubbelingen. “Kleinkunst met een hoek af”, omschrijven ze zichzelf.

Jullie staan aan de vooravond van jullie eerste EP release, hoe is dit alles begonnen?

Robin: “Het begon tijdens een verjaardagsfeestje toen mijn vriendin vroeg of ik eens wou spelen voor haar. Omdat ik niet kan zingen, ben ik op zoek gegaan naar iemand die dat wel kon. Uiteindelijk kwam ik bij Timo terecht. We speelden en repeteerden en het viel in de smaak bij het publiek. Bovendien vonden we het leuk en dachten we: ‘kunnen we hier verder mee?’. Dat hebben we dan gewoon gedaan.”

Timothy: “Dan heb ik Robin moeten overtuigen om voor Nederlands te kiezen. In het Nederlands ken ik meer woorden, kan ik me beter uitdrukken.”

Robin: “Gelukkig kan je geen dt-fouten zingen.”

Timothy: “Daar draait het voor een stuk om. Als ik iets schrijf, begint het met een rijmpje dat in me opkomt. Iets dat ik leuk vind, een idee dat klopt. Dat is belangrijk, dat het klopt. Ik pen het neer en hou me niet aan de regels. Dat is niet nodig. Het gaat om schrijven wat we willen schrijven, wat we voelen. Soms is dat vanuit een doordacht idee – zoals Hoe ik later word als man – maar meestal komt de betekenis pas achteraf. Vandaar de naam Tegen Beter Weten In. We houden ons niet aan de regels, een nummer hoeft niet per se uit een strofe, refrein en brug te bestaan.”

Is dat ook het uitgangspunt voor de onderwerpen van jullie nummers: ‘er bestaan geen regels’?

Timothy: “Tegen Beter Weten In is schrijven over rare dingen, over zaken die andere bands eerder binnen de repetitieruimte houden. Wij brengen dat op een podium.”

Robin:“Ik denk dat we over cliché’s schrijven, de meeste nummers gaan over vrouwen en drank. Daar worden duizenden nummers over geschreven,maar we differentiëren ons door voor Nederlandstalige nummers te kiezen. Bovendien is Timo’s schrijfstijl heel herkenbaar: je weet dat hij achter de teksten zit. Dat is een goede eigenschap.”

Timothy: “De onderwerpen waarover we schrijven komen uit onze leefwereld: relaties die lukken of niet lukken, op café gaan, de druk om te gaan samenwonen en aan kinderen te beginnen. Volwassen worden dus.”

Robin:“Dingen waar we aan toe zouden moeten zijn, maar ons nog niet klaar voor voelen.”

De onderwerpen die jullie behandelen zijn uit het dagelijks leven gegrepen, betrekken jullie hierbij de grotere maatschappelijke problemen?

Timothy: “Als we dat doen, is het vaak met een hoek af.”

Robin: “Dat is wat kleinkunst voor ons is en daarom noemen we onszelf kleinkunst. Het is belangrijk muziek te maken dat amuseert. Iedereen moet het leuk vinden – wat je voorkeuren ook zijn, wat je achtergrond ook is. Gevoel en emotie kunnen zonder het zwaar te maken.”

Timothy: “Dat is het contrast dat ervoor zorgt dat emoties harder binnenkomen. Omdat het onverwacht komt. Het gaat om een woord of zin dat een emotie losweekt. Eén van de nummers, Toekomst, speelde ik de dag na de breuk met mijn vriendin. Ik schreef het niet per se voor haar, maar het maakte veel in me los. Dat moet je gebruiken, dat is wat het oprecht maakt.”

Welke emoties maakt deze allereerste EP bij jullie los?

Timothy: “Het is een droom die uitkomt. De doos stond al twee dagen bij me klaar zodat we ze samen konden openen. We vroegen ons af: wat als er iets helemaal anders in de doos zit? Wat als er enkel cd’s van Will Tura in zitten? Niet dat we iets tegen Will Tura hebben, maar de teleurstelling zou groot zijn geweest.”

Robin: “Maar dan heb je je werk in handen en al die maanden repeteren en schrijven worden tastbaar: je voelt het, je kan eraan ruiken.”

Timothy: “Je steekt het in de cd-speler en plots hoor je jezelf. Een rare, maar prachtige ervaring.”

Tot slot: wat is jullie grootse muzikale ambitie?

Timothy: “De MIA’s winnen. We zeiden dat eerst om te lachen, maar nu wordt dat idee toch serieus. Het moet niet, maar het zou tof zijn. Of een MIA presenteren.”

Robin: “Of gewoon aanwezig zijn tijdens de MIA’s.”

Timothy: “Of ‘den toog doen’.”

Robin:“Of binnen tweehonderd meter van de MIA’s komen. Zodat we ze kunnen ruiken!”

© 2015 – StampMedia – tekst: Sanne Pervé



Dit artikel werd gepubliceerd door Het Nieuwsblad - online op 04/03/2015