$
Omdat voor Jef (22) iedere maand een alcoholvrije maand is, bant hij in februari frisdranken. Voor ons houdt hij iedere week zijn voortgang bij van een maand zonder gesuikerde drankjes.
Ik mag streep nummer zeven op de muur krassen. Tournee minerale is officieel een week ver. Tijd voor een korte update dus.
Water en spelen
Toen ik een week geleden de uitdaging aanging om vier weken lang geen frisdrank aan te raken, wist ik goed genoeg waaraan ik begon. Verassingen? Verassend weinig. Ik ken mijn eigen verslaving goed genoeg. Ik herinner me nog goed de Chirokampen waarin niet heimee - ok af en toe een beetje - maar vooral frisdrankonthouding de grootste uitdaging vormde. Tien dagen lang overleven op water en melk, maak er daar nu maar 28 van.
Het klappen van de zweep is dus ietwat bekend. Overdag valt het eigenlijk allemaal goed mee. Fruitsap is perfect vervangbaar door melk bij het ontbijt. En door de dag heen smaakt water eigenlijk zo slecht nog niet. Ik liep er de afgelopen dagen wel wat slechtgehumeurd bij maar zoals zelfs de slechtste statistici weten: correlatie betekent niet noodzakelijk causaliteit.
Het drinken komt voortaan uit de leiding en niet meer uit een plastic fles. Mijn ecologische voetafdruk verkleint meteen met enkele voetbalvelden. Zeg nog eens dat zo’n maand enkel voordelig is voor jezelf.
Helaas is niet alles rozengeur en maneschijn. Het is pas ’s avonds dat de duivels zich ontbinden. Wanneer je voor de tv neerploft en graait naar iets lekkers. Vooral chips, ook ongezond maar vooralsnog niet op de verboden lijst, zijn een ware kwelduivel. Want past er nu beter bij een zak chips dan een groot glas cola? Een glas water? Ja, maar dan wel liefst met zoveel mogelijk chemische rommel erin om het op smaak te brengen.
Zondagnacht was het trouwens Super Bowl. In de VS een zoveelste reden voor uitgebreide bacchanalen en schranspartijen (alhoewel het opkomen van de zon daar een even goede reden is). Water? Ha! That’s for pussies! (en voor vissen maar die plaat is na een week al grijsgedraaid)
Fruit, fruit en nog eens fruit
Het verlangen naar suikers, op welke manier ook, is enorm. Gelukkig bestaat er een kleine en zelfs gezonde shortcut. Fruit zit boordevol natuurlijke suikers en vervangt in beperkte mate de drang naar zoetigheid. Appels, druiven, mandarijntjes maar vooral sinaasappelen zijn de oase in een woestijn van kraantjeswater, om maar even een paradoxale beeldspraak te gebruiken. Of om het actueler te stellen: fruit is de E-sigaret voor de suikerverslaafden.
Hey ober, een appel alsjeblieft!
Fruit is echter geen oplossing voor een avondje uit. “Hey ober, een appel alsjeblieft! Een geef de rest maar een trosje druiven op mijn kosten!” Ik heb me de afgelopen weken bespaard van cafébezoekjes en uitstappen.
Hoe dan ook is het de komende week wel prijs: avondje uit met de collega’s, afspraken op café met oude vrienden en dan hebben we het nog niet over de start van een nieuw semester in Leuven gehad. Ik kijk nu al op tegen al die keren dat ik me ga mogen verantwoorden.
Want als alcohol sociaal smeermiddel nummer één is, dan is frisdrank of fruitsap op z’n minst een waardige vervanger die door de jaren heen evenzeer gerespecteerd wordt. Maar water? Mensen zullen denken dat ik ziek ben. Bovendien verdenk ik menig ‘waterproducent’ ervan hun zogenaamde ‘bronwater’ gewoon van de kraan te tappen en het tegen een gigantisch meervoud van de prijs te verkopen.
Misschien is het tijd dat de Vlaamse horeca naar Frans model gaat werken en standaard een kruik kraantjeswater aanbiedt. Neen niet voor de vissen, maar voor zij die daar nood aan hebben.
© 2017 – StampMedia – Jef Cauwenberghs
Dit artikel werd gepubliceerd door Jongerenplaneet.be op 08/02/2017
