Omdat voor Jef (22) iedere maand een alcoholvrije maand is, bant hij in februari frisdranken. Voor ons houdt hij iedere week zijn voortgang bij van een maand zonder gesuikerde drankjes.
Als u dit leest, dan is er een einde gekomen aan 28 lange dagen van beproeving. Voor de een bestond die beproeving uit het zich onthouden van alcohol of frisdrank, voor de ander uit het verdragen van het constante gejammer van die eerste categorie.
Maand van bewustwording
Ik zou in dit laatste deel, deze laatste terugblik kort willen zijn. Kort omdat ik het meeste al verteld heb. Kort omdat ik het voorgenoemde gejammer niet nog wat wil verlengen. En misschien ook wel kort omdat deze periode niet levensveranderend was en dat zowel een vloek als een zegen is.
Zo zal ik hoogstwaarschijnlijk zeer snel de draad weer oppikken. De kans is groot dat terwijl u dit stuk doorneemt, ik al in besuikerde toestand ben. Zo gaat dat nu eenmaal wanneer de riem terug los mag.
De positieve kant aan dit hele gebeuren is dat een verhaal van ‘minder’ zeker mogelijk is. Ik kon in deze reeks niet genoeg herhalen dat het om bewustwording ging en op die nagel wil nog een laatste keer kloppen.
Ik ben er zeker van dat heel wat mensen zich de afgelopen dagen bewust zijn geworden van enerzijds hun afhankelijkheid en anderzijds hun doorzettingsvermogen. Mix die twee en je krijgt een verhaal van gezonde matiging, een verhaal waarmee ook ik aan de slag wil gaan. Vrijheid: de mens die weer meester is over zichzelf (Isaiah Berlin). Dat is in mijn opzicht niet de mens die al zijn verleidingen achter slot en grendel zet maar de mens die perfect weet om te gaan met al het genot in deze wereld.
Dagen zonder zorgen
De volgende etappe is voor velen misschien wel veertig dagen zonder vlees. Een zoveelste betutteling? Het regende de afgelopen weken opiniestukken over de zin en onzin van onthoudingsinitiatieven. De horeca steigerde alvast tijdens de alcoholvrije maand. Dat zegt helaas meer over de flexibiliteit van de drankkaart dan over een complot om de kleine zelfstandige vakkundig kapot te maken.
Daarnaast klonk het ook als vanouds: “binnenkort mogen we helemaal niets meer”. Wel integendeel, onze grote keuzevrijheid maakt net dat dit soort initiatieven meer dan nodig zijn. Kiezen is namelijk nog steeds verliezen en wat we soms verliezen is onze zelfbeheersing in die enorme rij van mogelijkheden.
Het zou niet slecht zijn mochten we om de zoveel tijd een van onze slechte gewoontes onder handen nemen. En of dat nu om een collectieve alcoholstop of het even opzij leggen van je lap biefstuk is, dat zou toch allemaal geen wrevel mogen opleveren bij de rest van de bevolking. Even goede vrienden. Ik ga alvast mijn volgende uitdaging aan: veertig dagen zonder zorgen. Al mogen dat er ook 365 zijn.
© 2017 – StampMedia – Jef Cauwenberghs
Dit artikel werd gepubliceerd op Jongerenplaneet.be op 01/03/2017
