USA: “I believe that we will win!”

Wie Brazilië zegt, zegt voetbal. Wie de Verenigde Staten zegt, zegt baseball, basketbal, American football, ijshockey of simpelweg: alles, behalve voetbal. En toch maakte Jürgen Klinsmann een afwezigheidsbriefje voor de vandaag werkende fans. Een stand van zaken in het land dat de Rode Duivels mogelijk ontmoeten in de volgende ronde door Ismail Eddegdag (18), die met AFS een jaar naar de VS trok.

In een column in de USA Today schreef Tom Weir in 1993: “Hating soccer is more American than apple pie, driving a pickup or spending Saturday afternoons channel surfing”. Hoewel voetbal niet langer wordt gezien als sport voor 10-jarige meisjes, blijft dat citaat vandaag de dag nog erg relevant.

Er bestaan verschillende theorieën over de redenen waarom Amerikanen niet verzot zijn op voetbal, maar er is niemand die het zeker weet. Is het omdat ze enerzijds kicken op actie en er anderzijds zelden meer dan drie doelpunten worden gescoord in een gemiddelde voetbalwedstrijd? Of misschien is het omdat Amerikanen van mening zijn dat er dan toch tenminste een gevaar voor eigen leven of een blessure met onomkeerbare schade moet zijn, wilt iemand miljoenen verdienen met het uitoefenen van zijn hobby?

Hoop doet leven

Wat de reden ook mag zijn, het wereldkampioenschap heeft een plekje in het hart van elke sportliefhebber ter wereld. De editie van dit jar zit bovendien vol met verrassingen en dat hebben ook de Amerikanen geweten: Portugal speelde met moeite gelijk tegen de VS, de Spaanse verdediging vertoonde meer gaten dan de ozonlaag en Costa Rica werd groepswinnaar in groep D.

Vooral die laatste reden doet de vierjaarlijkse voetbalgemoederen weer wat aanwakkeren bij de Amerikanen. Niet dat de politieagenten nu "All together, all together! Hey, hey!" door een megafoon roepen, maar de kijkcijfers en het aantal patriotten zitten in de lift. Amerikanen houden er immers van om underdog te zijn, want dan wordt hen niets kwalijk als het misloopt. Het levert echter een heroïsch verhaal op als het wél lukt.

Eén van de opvallendste taferelen tijdens de wedstrijdanalyses op ESPN, de belangrijkste sportszender, zijn de interviews met Europese ex-internationals, zoals de Nederlander Ruud van Nistelrooij en de Duitser Michael Ballack. Het is erg interessant om zien hoe ze betaald worden om de kijker dagelijks gerust te stellen dat de VS wel degelijk een grote kans hebben tegen Duitsland, eventueel tegen België in de achtste finales en zelfs tegen Argentinië in de halve finales.

Niet dat het onmogelijk is, want je kan de onverwachte uitschakeling van Italië, Engeland en Spanje niet negeren, maar iemand die de ploegen objectief gaat vergelijken, weet dat de kans dat de VS doorstoten naar de halve finales zo goed als onbestaande is. Coach Jürgen Klinsmann zei voor de wedstrijd tegen Ghana in een persconferentie nog al dat het hele WK winnen onmogelijk is en dat doorstoten naar de volgende ronde al een prestatie op zich zou zijn. Maar daar willen de Amerikanen natuurlijk niets van weten. Integendeel, de “I believe that we will win”s worden luider met de dag en de rekken met gezichtsverf leger. Klinsmann riep dan ook op om vandaag thuis te blijven – voor werklui schreef hij een afwezigheidsbriefje.

Voetbal leeft

Het Amerikaanse team is, net als het Belgische team, erg jong en onervaren. Het is de eerste wereldbeker voor het grootste deel van de ploeg, wat erg merkwaardig is gezien Jürgen Klinsmann wel degelijk een paar spelers kon kiezen die zich vier jaar geleden in Zuid-Afrika hebben bewezen. De meningen over deze keuze zijn erg verdeeld: een groot deel van de fans vindt deze keuze onbegrijpbaar. Een ander deel heeft dan weer wel vertrouwen in Klinsmann omdat dit bewijst dat voetbal wel degelijk leeft in de VS en dat het team wedstrijden kan winnen zonder te moeten rekenen op vaste waarden, zoals bijvoorbeeld Landon Donovan.

Dit Amerikaans team heeft in de wedstrijden tegen Ghana en een zwak Portugal al laten zien tot wat het in staat is, maar in de wedstrijd tegen Duitsland zullen ze moeten bewijzen of ze verdienen om in het toernooi te blijven. En bij een gelijkspel wacht België in de tweede ronde. In een oefenmatch vorig jaar eindigde dat treffen nog op 2-4.

© 2014 – StampMedia – Ismail Eddegdag