De beslissing van de Vlaamse regering om de overheidsdotatie voor hogescholen en universiteiten af te zwakken met 5 procent, kan niet op begrip rekenen van Charlotte (20). Zij vreest dat het recht op onderwijs voor iedereen in gevaar is. “Weldra kunnen enkel de meest gefortuneerden pronken met hun diploma, wat ettelijke duizenden euro’s heeft gekost”, schrijft ze in onderstaand opiniestuk.
Vroeger kon ik het niet laten of ik riep elke ochtend tussen het eten van mijn boterhammen: “Mam, moet ik écht naar school?” Ze bediende me dan van een antwoord dat ik nu pas begrijp: “Wees blij dat je naar school mag gaan. Andere kinderen staan te springen om met jou van plaats te wisselen.”
De Zweedse coalitie van N-VA, CD&V en Open VLD is nog maar net gevormd. De stoelen aan de onderhandelingstafel zijn nog warm, maar de gemoederen lopen nu al hoog op. Zo besliste de kersverse regering in het regeerakkoord om de overheidsdotatie voor hogescholen en universiteiten af te zwakken met 5 procent, zo staat te lezen in De Morgen.
5 procent klinkt niet als een wereldramp, zou je denken. Toch betekent dit dat studenten tussen de 400 en 600 euro extra mogen ophoesten om te mogen studeren, want andere besparingsmogelijkheden zijn er niet in het hoger onderwijs. We zitten waarschijnlijk met nog niet genoeg laagopgeleiden in dit land.
Restjes bij elkaar sprokkelen
Gezinnen met meerdere (toekomstige) studenten onder hun hoede kreunen nu al onder de hoge kosten van ons onderwijs. Studenten die niet op de zorg van hun ouders rekenen, moeten zelf uren kloppen buiten school om hun studies te kunnen financieren. Eenoudergezinnen of gezinnen die grenzen aan de armoededrempel moeten alle restjes bij elkaar sprokkelen om, ook mét beurs, hun kroost aan een goede toekomst te helpen. Misschien zelfs zonder studiereizen, bijlessen en extra cursussen.
Al deze studenten dreigen weldra zonder diploma de arbeidsmarkt te worden ingestuurd. Onze nieuwe ministers, blinkend van trots op ons televisiescherm, schudden elkaars hand en wuiven intussen wellustig naar hun toekomstig te besturen volk.
Hebben de heren en dames des lands nooit geweten wat het is om te moeten horen van hun ouders: “Sorry lieverd, hoe hard we ook hopen op een goede toekomst voor jou, school zit er niet in. We moeten immers ook nog onze energierekening, waterfactuur en huur bekostigen, en die wordt alleen maar duurder”?
Weldra zal ons onderwijs even exclusief zijn als dat van Groot-Brittannië, of de Verenigde Staten
We stevenen af op een maatschappij waar de middenklasse stilaan zal vervagen, om daarna volledig te verdwijnen. Weldra zal ons onderwijs even exclusief zijn als dat van Groot-Brittannië, of de Verenigde Staten, en kunnen enkel de meest gefortuneerden pronken met hun diploma, wat ettelijke duizenden euro’s heeft gekost.
Ik hield mijn hart al vast toen de N-VA haar overwinning claimde op 25 mei. Achteraf dacht ik: “Geef die partij een kans. Haast de helft van de Vlamingen heeft voor hen gestemd, zo slecht kunnen ze dan toch niet zijn?” Maar als ik binnenkort te horen krijg van mijn moeder dat ik mijn studies stop zal moeten zetten omdat onze huur, onze waterfactuur en onze elektriciteitsrekening dreigen te ontploffen, zal ik mijn toenmalige zelf gelijk moeten geven.
Met de toon die nu gezet is, mogen we binnenkort inderdaad vaarwel zeggen tegen onze middenklasse. Vaarwel aan ons recht op onderwijs voor iedereen, één van de aspecten waarom ik trots was om een Belg te zijn. Bederf ons land maar. Benieuwd wat regering Bourgeois I nog meer voor ons in petto heeft.
© 2014 – StampMedia – Charlotte Goeyers
