Aanstaande dinsdag trekken de Amerikanen massaal naar de stembus om de 46e president van hun land te verkiezen.
Hoewel het een historische verkiezing kan worden – Hillary Clinton kan namelijk de eerste vrouwelijke president van de VS worden – wordt er door de Amerikaanse kiezers schijnbaar eerder tegen de andere kandidaat gestemd dan voor de eigen kandidaat. Verder blijken Clinton en Trump de minst populaire presidentskandidaten uit de recente geschiedenis te zijn.
Wie het nieuws de afgelopen weken ook maar een beetje heeft gevolgd (of naar South Park heeft gekeken), is volledig op de hoogte van de minder fraaie kanten van beide presidentskandidaten. Clinton wordt afgeschilderd als onbetrouwbaar omwille van het huidige e-mailschandaal, haar aandeel in de oorlogen in het Midden-Oosten en het Benghazi-fiasco van 2012. Trump’s cv ziet er minstens even slecht uit: talloze faillissementen, de frauduleuze ‘Trump University’, vrouwonvriendelijke uitspraken, racisme ten opzichte van Mexicanen en moslims, semi-bekentenissen van aanranding, het belachelijk maken van personen met een beperking… the list goes on. Kortom, in de huidige race naar het Witte Huis verdween de inhoud van beide programma’s naar de achtergrond. Daarom proberen wij aan de vooravond de verkiezingen verder te kijken dan hun imago.
Stemmen voor een kandidaat staat immers gelijk aan stemmen voor een specifiek beleid. Uit de debatten van de voorbije maanden hebben we in grote lijnen kunnen ontdekken waar de kandidaten voor staan, maar wat ze concreet gaan doen, is net iets minder duidelijk. Wij onderzochten de beleidsplannen van beide kandidaten en somden onze voornaamste observaties voor jullie op.
Onze eerste observatie? De beleidsplannen van Clinton zijn opvallend extensiever en meer gedetailleerd: ze heeft 40 specifieke projecten gepland, die onderverdeeld zijn in 6 overkoepelende categorieën. Trump heeft maar 15 focuspunten, waar er beduidend minder informatie over beschikbaar is. De kritische kiezer zal dus na het lezen van de programmapunten van Trump meer op zijn honger blijven zitten dan na het lezen van die van Clinton.
Ten tweede is het opvallend dat de twee kandidaten een heel verschillende focus leggen in hun programma’s. Clinton legt de nadruk op onderwijs, gezondheid, sociale rechtvaardigheid en gelijkheid, milieu, economie en nationale veiligheid. Haar projecten zijn ook interdisciplinair: zo helpen welzijnsprojecten mee de economie te ondersteunen. De meeste van Trump zijn focuspunten zijn daarentegen te categoriseren binnen nationale veiligheid en economie. Slechts één van zijn 15 focuspunten heeft te maken met educatie, en maar twee zijn gerelateerd aan gezondheid. Milieu komt zelfs niet voor in zijn programma. Onze conclusie: Clinton staat voor een integratief en sociaal beleid, Trump hamert op de meer populistische kwesties.
Het duel Clinton vs. Trump is dus vooral een strijd tussen een ontwikkelende welvaartsstaat en een verouderde nachtwakersstaat. Daarom is de uitslag van de nakende presidentsverkiezingen in de Verenigde Staten zo cruciaal voor de rest van de wereld. We mogen niet vergeten dat de Verenigde Staten een cruciale rol speelt in zowat elke internationale organisatie, en dat ze een van de belangrijkste partners zijn in het globaal project voor een veilige, sociaal rechtvaardige en ecologisch verantwoordelijke wereld.
Dinsdag zullen we het weten: nemen de Verenigde Staten een stap verder in dezelfde richting als de rest van de wereld, of nemen ze twee stappen terug?
© 2016 – Versiety/StampMedia – Maria Lichits
