Ziezo, mijn eerste dag zit erop! Én ik heb het overleefd zonder huilbuien, vreetbuien of andere afkickverschijnselen. Hoera voor mezelf! Gisteren om exact 0.00 heb ik alle mogelijke internetverbindingen uitgeschakeld. Toen ik mijn bed lag, had ik even een moeilijk momentje. Ik besef nu dat ik echt ga slapen mét mijn Iphone. Of toch met Twitter én Facebook én Instagram en ... Mijn duim bewoog zich al automatisch naar de Instagram-app, maar ik kon me net op tijd bedwingen. 'Discipline, Nathalie! Je bent een doorzetter!' Mijn verstand heeft gewonnen van mijn hart, of toch zoiets. 1-0. Maar ik besefte dat dat geen veertig dagen zou blijven duren als die verdomde apps mij telkens zouden verleiden bij het aanzetten van mijn iPhone. Dus: weg met die handel! Stop the temptation! Dus: alle apps die ik niet kan gebruiken, heb ik in de ‘taboe’-map gestoken, weg van mijn beginscherm. Nu zie ik alleen de toepassingen, die ik wel mag en kan gebruiken, op mijn scherm. Een leegte op mijn iPhone.
Om jullie een visueel idee te geven. Zo zag het beginscherm er eerst uit:
En nu ziet het er – jammer genoeg – zo kaal uit:
Gelukkig fleuren de aardbeien op de achtergrond me een beetje op!
Na de verplaatsing van de applicaties was het spelen weer gedaan. Er valt echt niets te beleven op dat ding zonder internet. Tja, een boek dan maar? Norwegian Wood van Murakami zal in geen tijd uit zijn. Aha! Het eerste positieve punt ontdekt van dit project: boeken zullen sneller uitgelezen worden.
Vandaag tijdens de dag heb ik het – gelukkig – niet te moeilijk gehad. Het gemis was meer dan draaglijk. Ik weet niet of ik zelfs over gemis kan spreken. Maar ik moet wel toegeven dat ik gewoonweg geen tijd heb gehad om mijn dierbare telefoon te missen. Morgen wordt andere koek, vrees ik. Och ja, we bekijken het van dag tot dag…
Nog maar 39 dagen…
45 eigenlijk… De christenen zetten vroeger hun vasten even on hold op zondag. Zo is het ook gemakkelijk, hé.
Tot morgen!
© 2014 - StampMedia - Nathalie Schlenker
