(PIDMAG) GENT - Waarom zou je blijven zoeken naar een nauwelijks betaalbare woning als je evengoed in een woonwagen kunt leven? Sinds Astrid in een huis op wielen getrokken is, zou ze niet meer terug willen naar een klassieke woonst.
Steenwoestijn
Helemaal achteraan in een kleine straat in Gent woont Astrid. Over de poort heen zie ik tussen het groen een woonwagen staan. Astrid beschikt over een stuk grond dat ze kosteloos kan bewonen en bewerken. Verschillende woonwagens en caravans sieren het terrein: één doet dienst als woning, de ander als atelier, nog een andere als gastenkamer. Onder de herfstzon en met een kop goed gebrande koffie luister ik naar Astrids verhaal.
"Ik woon niet graag in een huis. Al van kleins af zag ik mezelf in de toekomst nooit in een klassiek huis wonen. Die muren om mij heen, ik kon daar maar niet aan wennen. Ondertussen voelt het niet meer aan als een keuze, ik kan niet meer terug."
Geen huur
"Ik wilde in een woonwagen wonen, omdat ik mijn huis dan overal mee naartoe kan nemen. Mijn woonwagen verbouwde ik zelf, wat uiteindelijk zo'n drie jaar duurde. Ik moet geen huur betalen, waardoor ik met vijftig euro per maand kan rondkomen. Dat zorgt ervoor dat ik vrij ben om te leven hoe ik zelf wil. Ik kan dingen doen die andere mensen niet kunnen omdat het economisch niet rendabel is. Mocht ik een huis huren, dan zou dat nooit gaan."
"Wonen in een woonwagen is niet voor iedereen weggelegd", beseft Astrid. "Voor velen kan het wel aansluiten bij een periode in hun leven en daar moet ruimte voor gecreëerd worden. Het is aan die mensen om die kwestie aan te kaarten en zulke plekken op te richten. Volgens mij bestaat er zeker een maatschappelijk draagvlak voor in Gent wanneer mensen zich gaan organiseren."
Angst en agressie
"De negatieve perceptie van woonwagenbewoners in Vlaanderen is springlevend. Een meisje dat alleen in een woonwagen woont, dat is blijkbaar beangstigend. Regelmatig wordt er ingebroken en de ruit van mijn auto werd onlangs ingeslagen", vertelt Astrid.
"Mensen kunnen me niet in een hokje duwen en dat boezemt hen angst in. Dat is ook een kantje van Gent in de 21ste eeuw. Het lijkt me gemakkelijk om te vluchten naar een plek waar iedereen hetzelfde denkt. Maar ik ben niet voor niets in Vlaanderen geboren en ik wil tonen dat het mogelijk is om je eigen leven te leiden."
© 2014 – StampMedia - Zynke Huysmans
Dit artikel werd eerst gepubliceerd in PIDMAG, het magazine van StampMedia, Nr. 6, jg 3, p. 18
