De stem van de Vlaamse jeugd is ze, Warda El-Kaddouri. Zij zal als vertegenwoordigster van de Vlaamse Jeugdraad speechen op de derde commissievergadering van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties, die volgende week van start gaat in New York. “Ik speech over jeugdwerkloosheid en discriminatie op de arbeidsmarkt.”
De West-Vlaamse Warda El-Kaddouri (25) kan al spreken van een indrukwekkend parcours: een master in Taal- & Letterkunde, een master in Europese Studies, een stage bij de Verenigde Naties en nu een doctoraatsstudie over literatuuronderzoek. Ze schrijft voor het schrijversplatform wijblijvenhier.nl en op de koop toe is ze sinds februari dit jaar de Vlaamse vertegenwoordigster voor jongeren op de Verenigde Naties.
Begonnen op speelplein
“Het begon eigenlijk allemaal op het speelplein”, glimlacht El-Kaddouri als we haar wijzen op het indrukwekkende parcours. “Ik was zestien toen ik voor het eerst leidster was, en er ging meteen een wereld voor mij open. Het was mijn eerste aanraking met het verenigingsleven en vrijwilligerswerk, en ik wilde onmiddellijk meer doen. Van thuis uit kreeg ik een harde werkethiek mee- ik lette erop dat ik alle vaardigheden die ik oppikte, meenam om in de praktijk te gebruiken.”
“Ik was al langer vertrouwd met de werking van de Vlaamse Jeugdraad en De Ambrassade, en had er zeker bewondering voor, maar voor mijn verkiezing was ik er niet actief als vrijwilliger. Ik had de oproep voor de functie zien passeren op sociale media. Toen ik las dat men iemand met kennis van de VN én voeling met jongeren zocht, en dacht ik: twee interesses die ik in een mandaat kan combineren, die kans moet ik grijpen!”, lacht ze.
Jeugdwerkloosheid en discriminatie
El-Kaddouri vertegenwoordigt de Vlaamse jeugd als afgevaardigde van de Vlaamse Jeugdraad op de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties. Samen met haar reist Jérôme Lechien van de Conseille de la Jeunesse, de jeugdraad van de Franstalige gemeenschap, af naar New York. “We hebben elk een deel in één gezamenlijke, Belgische speech. Er is een verschil tussen de politieke agenda van Vlaanderen en Wallonië: ik speech over jeugdwerkloosheid en discriminatie op de arbeidsmarkt, de Franstaligen focussen meer op de toegang tot hoger onderwijs. Ze kaarten onder meer het hoge inschrijvingsgeld aan.”
Jeugdwerkloosheid en discriminatie zijn prioriteiten van de Vlaamse Jeugdraad, maar sinds kort pleit de Jeugdraad ook voor de invoering van praktijktesten. “Om de uitsluiting van etnisch-culturele minderheden aan te pakken. Over de concrete invulling daarvan zullen we nog moeten discussiëren, omdat dat juridisch niet altijd even gemakkelijk ligt. Maar er is hoop: enkele weken geleden waren we met een delegatie van de Vlaamse Jeugdraad bij de Minister van Justitie (Koen Geens, red.), en hij noemde zich alvast een onvoorwaardelijk voorstander van dergelijke testen.”
193 landen
El-Kaddouri vertrekt maandag naar New York en zal dinsdag of woensdag haar openingsspeech geven. “Wanneer precies weet ik nog niet, want de sprekerslijst waarop België en de andere 192 landen zich moeten inschrijven, wordt pas maandagavond geopend. De speech zelf duurt maar vijf minuten: we maken een statement, en zo weten mensen waarvoor we staan.”
De speech is volledig af, en het schrijven gebeurde ook in overleg met het Ministerie van Buitenlandse Zaken. “Omdat wij officieel in naam van België mogen spreken. Mijn taak is om de politieke leiders te herinneren aan de engagementen die ze deze week gemaakt hebben met de nieuwe ontwikkelingsdoelstellingen (Op 27 september legden de VN zeventien nieuwe doelstellingen vast voor een duurzame ontwikkeling van de wereld tot 2030. Die vervangen de acht Millenniumdoelstellingen die voor de periode 2000-2015 waren, red.) en andere instrumenten van het internationale jeugdbeleid.”
Twee weken onderhandelingen
Nadien volgt het echte werk: twee weken van intensief onderhandelen en lobbywerk om te komen tot een jeugdresolutie. “Dat is een politiek engagement dat alle leiders maken, dat het jeugdbeleid van de VN voor de komende jaren zal bepalen. Het is de bedoeling dat die resolutie unaniem goedgekeurd wordt. Op die manier hebben we een veel groter draagvlak.”
Het zal er volgens El-Kaddouri op aankomen om met elkaars verschillen te leren omgaan en de gemeenschappelijke delers te vinden. ”Zo krijg je natuurlijk automatisch zwakker taalgebruik, en dat is frustrerend. Maar het is dat of het is niets: de Verenigde Naties is de enige organisatie waar alle landen ter wereld bij samenkomen om te stemmen over resoluties. Nu klink ik misschien idealistisch, maar ik geloof dat dat echt nog waarde heeft. In de praktijk wellicht niet, omdat het geen bindend document is, maar een politiek engagement. We zullen blijven strijden om de bewustwording over problemen die kinderen en jongeren aangaan bij beleidsmakers op peil te houden.”
© 2015 – StampMedia – Jonathan Hendrickx
Dit artikel werd gepubliceerd door Allesoverjeugd.be op 02/10/2015
