“Je kan elke tekst, cijfers of data manipuleren zodat het in je eigen visie past, zoals ik hier gebruik maak van een Disneyliedje”, schrijft Arne Roels (22, student politieke wetenschappen aan de VUB). Hij analyseert de politieke situatie in België zoals ze zich nu voordoet.
Aangezien de 8 volgende posts op jullie facebookpagina waarschijnlijk steden gaan zijn waar mensen zouden moeten wonen en ik eigenlijk best wel fan ben van politiek, wou ik graag een analyse maken van de post-verkiezingsperiode. Aan de hand van het geweldig Disneyliedje: The Song Of The Seeonee, uit Jungle Book.
Vooral de passage: “The pack can always defend its own / Whatever its own may lack / And the tiger may be king when he fights alone / But the tiger fears the pack” deed me onmiddellijk denken aan de N-VA. De grootste partij in België, die niks kan veranderen zolang bijvoorbeeld de huidige tripartie aanblijft in groep. De enkele tijger/sterkste/grootste zal moeten onderdoen voor rest van de kiezers die het niet eens zijn met hen. “Zolang we ons verenigen maakt 1 grote bullebak niet zoveel uit.”
Tot zover deel 1. Gaan we verder naar deel 2. We luisteren nog eens naar The Song Of The Seeonee - het is namelijk een zalig liedje. En nu luisteren aan de kant van de “Vlaamse nationalisten”: die waren verdeeld over verschillende partijen (Vlaams Belang, LDD, N-VA,…), maar nu staan ze er eindelijk als een groep. De tijger (de PS, het establishment) kan wel vechten, maar zal altijd verliezen van de (hier democratische) groep.
Noot 1: Besef dus van jezelf dat je bevooroordeeld bent als je dingen analyseert. Je kan elk tekstfragment, cijfers of data manipuleren zodat het in je eigen visie past. Ik heb net een Disneyliedje gebruikt om een politiek punt te maken.
Noot 2: Ik ben dus ook bevooroordeeld in het maken van deze analyse.
Wie heeft gelijk?
Het derde deel van deze tekst bestaat uit een vraag, namelijk: wie heeft nu gelijk? Het antwoord is: beide luisteraars. Het liedje heeft één tekst, maar er zijn verschillende interpretaties mogelijk. Hetzelfde kunnen we zeggen over de verkiezingsuitslag. Die is voor iedereen hetzelfde, maar de interpretaties van wat er nu moet gebeuren verschillen enorm.
Het is extreem belangrijk om te weten dat er niet 1 juiste uitleg is. Daarom: twee dingen. Het is belangrijk dat het democratisch proces gevolgd is. Iedereen heeft kunnen stemmen, er was geen fraude etcetera. En misschien nog belangrijker is dat het alternatief duidelijk gemaakt blijft worden: juist hier ligt de kracht van de democratie! Elke partij kan oplossingen en voorstellen naar voren brengen - dat doen meestal de regerende partijen. En de oppositie moet duidelijk maken dat er andere opties zijn - anders zou er geen oppositie/democratie nodig zijn.
We zien dat op dit moment: zowel de tripartite als een regering met N-VA, cdH en MR zijn perfect logisch en democratisch. Er zijn gewoon verschillende interpretaties mogelijk, zoals bij het liedje. Over wat exact het beste zou zijn, is onmogelijk te voorspellen. Het belangrijkste is dat we ons bewust zijn van de kracht van het alternatief. Voor elke beslissing die genomen wordt, hadden er 1.000 andere genomen kunnen worden. Elke partij denkt dat haar voorstellen de beste garantie geven voor goede toekomst, waardoor ze logischerwijze de voorstellen van andere slechter vindt.
Troost
Ten slotte wil ik nog een troost meegeven voor de supporters van “de verliezers van de regeringsvorming”. Stel: de N-VA raakt niet in de regering - voorbeeld gaat ook op voor PS of Sp.a, je kan zelf invullen wie je wil. Dan kunnen ze door middel van oppositie nog steeds wegen op het beleid. Ze kunnen namelijk ons (de kiezers) blijven herinneren aan de mogelijkheid van het alternatief. Hierdoor heeft Groen er bijvoorbeeld voor gezorgd dat bijna elke partij nu ook bezig is met milieu.
Mijn conclusie van dit veel te lange stuk is dus: iedereen probeert zijn best te doen om tot een betere toekomst te komen. Wij als kiezers en observatoren zijn bevooroordeeld in al onze analyses en waarnemingen. Het weten wat het beste, juiste of meest democratische is, kunnen we dus zeer moeilijk zeggen. Wat het beste of juiste is voor jezelf, is dat niet noodzakelijk voor een ander.
Kijk dus naar de situatie, maar probeer ook te kijken naar mogelijke alternatieven. We zijn allemaal bevooroordeeld en zullen altijd proberen de realiteit, data en gegevens zo te verklaren dat ze in onze eigen relativiteit passen.
© 2014 – StampMedia – Arne Roels
