Borgerhout is voor de Marokkanen, Antwerpen-Zuid voor de Turken en Antwerpen-Noord voor de Afrikanen. Antwerpen heeft verschillende ‘eilandjes’ waar verschillende nationaliteiten hun eigen optrekje hebben. Dame Diouf, een Senegalees van origine, maar een Antwerpenaar in hart en nieren, heeft als missie die ‘eilandjes’ te doorbreken.
Allemaal Antwerpenaar
“In Antwerpen wonen meer dan 50 nationaliteiten. Elke nationaliteit heeft de neiging zich terug te trekken op ‘eilandjes’ in de stad. Het zou een verrijking zijn voor de samenleving mochten al deze nationaliteiten zich vermengen.” Dame Diouf droomt ervan dat de mensen op een dag buiten hun ‘eilandjes’ gaan wonen. Hij hoopt op een samenleving waar elke gemeenschap samenwerkt aan een beter Antwerpen. “Ongeacht waar we vandaan komen, we zijn allemaal Antwerpenaar.”
Broodnodige volksinitiatieven
De laatste 50 jaar hebben we een enorme migratie-instroom gekend. “Dat heeft voor een probleem in de samenleving gezorgd. Niemand weet hoe zich te gedragen in de veranderde context. Het is aan de bevolking om aan tafel te gaan zitten en dat probleem aan te pakken,” aldus Diouf. “Als we klagen over het tekortschieten van de multiculturele samenleving hoeven we niet de politiek maar onszelf daarvoor terecht te wijzen. De politiek heeft zich daar niet mee te moeien. Dat wil niet zeggen dat ik de initiatieven van de stad Antwerpen voor een multiculturele samenleving niet ondersteun. Het is gewoon mijn mening dat het volk zelf, met de jeugd voorop, haar verantwoordelijkheid daarin moet opnemen.”
Paradoxale stad
Een multicultureel Antwerpen is een mooi streefdoel, maar in welke mate is het haalbaar? Diouf realiseert zich het paradoxale karakter van de stad. “Antwerpen is verdeeld in twee groepen. De ene stemt links, de andere stemt rechts. Je hebt hier een redelijk grote polarisering. Dat is eigen aan het karakter van de stad.” Maar bij dat rechtse karakter maakt Diouf zich enkele bedenkingen. “Veel van de mensen die rechts stemmen, en dus een standpunt tegen vreemdelingen innemen, hebben meestal een vreemde in zijn of haar vriendenkring. Ze zijn bang van de onbekende vreemdeling, maar zodra die een bekend gezicht krijgt, verdwijnt die angst voor een groot deel.”
Jeugd motiveren
“Als we initiatieven organiseren om het multiculturele karakter van de samenleving te promoten, krijgen we de jongeren nog te weinig mee. Veel initiatieven dragen een engagement met zich mee.” Dat is volgens Diouf waar het schoentje wringt. Tegelijkertijd is hij van mening dat er wel engagement te vinden is bij de jeugd. “We krijgen regelmatig sollicitaties of verzoeken van jeugdverenigingen. Dat duidt op interesse uit hun hoek.” Voor Diouf is het van essentieel belang dat hij het jonge volk meekrijgt. “De jeugd is immers de samenleving van morgen.”
© 2008 – StampMedia – Vincent Van Nauw
