Nu de poulefase van het WK erop zit, maken de overgebleven zestien landen zich op voor de achtste finales, te beginnen met Brazilië - Chili. Na twee weken voetballen kunnen we terugblikken op een tot nu toe toch wel zéér interessante wereldbeker. Enkele favorieten haakten al af terwijl enkele kleintjes het verrassend goed deden. En een echte wereldkampioen heeft zich nog niet aangediend.
Dat Brazilië het decor is voor dit WK speelt wellicht mee in het feit dat de Zuid-Amerikaanse teams het uitstekend deden in de poulefase. Het Latijns-Amerikaanse supporterslegioen en de Braziliaanse hitte, die sommige ploegen echt parten lijkt te spelen, werken allemaal in het voordeel van de Zuid-Amerikanen. Een overzicht van de landen die zich plaatsten.
Gastland en torenhoog topfavoriet Brazilië kwalificeerde zich zoals verwacht als groepswinnaar voor de achtste finales, maar deed dat niet zonder slag of stoot. De Goddelijke Kanaries konden zich in de openingswedstrijd met moeite langs Kroatië wurmen, knokten tegen Mexico om een puntje en konden pas in de laatste wedstrijd wat bevrijder voetballen tegen Kameroen. Een vaste waarde bij de gastheren was toch wel Neymar die zich, na een slap debuutseizoen bij Barcelona, helemaal kon bewijzen bij zijn nationale elftal.
Hetzelfde geldt voor buurland en schaduwfavoriet Argentinië, dat nog niet veel goeds op de mat kon brengen. De Albicelestes moesten het dan maar hebben van enkele klasseflitsen van Messi. De Vlo, die al vier Gouden Ballen op zijn schouw mocht plaatsen, lijkt eindelijk ook eens een WK naar zijn hand te zetten. Of hij de Argentijnen de wereldtitel zal bezorgen, valt af te wachten. Westerbuur Chili doet het namelijk ook uitstekend en bracht met momenten voetbal om van te smullen. Orgelpunt was toch wel de 0-2 zege tegen wereldkampioen Spanje, dat na het verlies haar droom om de titel te verlengen, mocht opbergen.
Colombia en Uruguay
In groep C was Colombia de absolute topper met een mooie negen op negen. De Centraal-Amerikaanse voetbaldwerg Costa Rica verraste vriend en vijand door in groep D voetbalmachten Engeland en Italië naar huis te sturen, Uruguay een dreun te geven en groepswinnaar te worden. Uruguay, dat het in de eerste wedstrijd nog zonder sterspeler Luis Suarez moest stellen, kon zich herpakken (dankzij Suarez) en plaatste zich als tweede voor de volgende ronde.
Diezelfde Suarez kon het in de beslissende wedstrijd tegen Italië echter niet laten om voor de derde keer in z’n carrière zijn tanden in een tegenstander te zetten. Chiellini was slachtoffer van dienst. Gevolg? Suarez zal dit WK niet meer in actie treden en mag de komende vier maanden ook niet meer voetballen. Hypothekeert hij daarmee de kansen voor Uruguay in de achtste finales? Die kans is niet onbestaande, al lopen er ook nog klasbakken als Cavani en Forlan rond. Wel is zeker dat na de volgende ronde twee Zuid- (of Centraal-)Amerikaanse teams hun koffers mogen pakken. Uruguay speelt namelijk tegen Colombia en gastland Brazilië neemt het op tegen Chili.
Teleurstellend Europa
Met Spanje had Europa een van de grootste voetbalmachten op aarde. Had, want het eens zo machtige Spanje is niet meer. Al in de eerste wedstrijd werd het van de mat getikt door Nederland (1-5!) en na het verlies tegen Chili zat het WK voor La Roja er zelfs al op.
Het zal de Spanjaarden een schrale troost zijn dat ze niet het enige Europese land zijn dat er niet veel van bakte. Buurland Portugal mét sterspeler Cristiano Ronaldo mag na drie wedstrijden ook al huiswaarts keren. De Italianen? De Azzuri streden voor wat ze waard waren, maar moesten uiteindelijk toch hun meerdere erkennen in Costa Rica en Uruguay. Engeland? Ze dromen er al jaren van om eindelijk de Jules Rimet-trofee terug naar de bakermat van het voetbal te brengen, maar het zal opnieuw niet voor dit jaar zijn. De Three Lions konden slechts één puntje bemachtigen met een elftal dat op papier tot meer in staat leek.
De verrassingen kwamen van onze buurlanden. Hoewel, verrassingen: Duitsland deed wat het moest doen. De Mannschaft werd groepswinnaar met het typisch Duits oerdegelijk voetbal. Het verslond Portugal (4-0), leek wat af te remmen bij een kranig Ghana (2-2), en bolde uit tegen de VS (0-1 winst). Aan Löw om in de volgende ronde het gaspedaal van z’n BMW terug wat in te duwen.
Buurlanden
De échte verrassingen kwamen van onze noorder- en zuiderburen. In Nederland laaide de oranjekoorts weer helemaal op toen hun elftal op spectaculaire wijze revanche nam na de verloren WK-finale van 2010. Oranje pakte zelfs een propere negen op negen, al dient gezegd te worden dat dat niet altijd met het mooiste voetbal was. “Resultatenvoetbal”, zoals bondscoach Van Gaal het noemt. Al blijft de vraag wel wat Nederland doet als het door omstandigheden eens zonder zijn ruggengraat Robben komt te staan.
Ander verhaal in Frankrijk, waar de supporters al enkele jaren niet meer leken te geloven in hun nationale ploeg. De Franse pers maakte in 2010 nog gehakt van het elftal, na de vroege uitschakeling in Zuid-Afrika. En toen vlak voor de start van dit WK sterspeler Ribéry uitviel, leek alle hoop verloren. En toch was het voor Les Bleus tot nu toe een onverhoopt succes. Toegeven: Frankrijk zat niet in de allersterkste poule, maar het liet wel al mooi en frivool voetbal zien. Benzema liet nog maar eens zien waarom ook hij een plekje verdient in de Franse voetbalgeschiedenis. Naast Frankrijk mag ook Zwitserland en in groep C in extremis Griekenland, nog mee naar de volgende ronde.
Venha Bélgica
Kijkcijferrecords zijn er al gebroken, spreekwoordelijk potten nog niet. De supporters zakken massaal af naar pleinen en cafés om de wedstrijden van onze Rode Duivels te bekijken. De sfeer zit goed, het volk zingt en het bier vloeit rijkelijk. Maar over de wedstrijden zelf? Als we onszelf geen praatjes willen wijsmaken, moeten we ook durven zeggen dat het niet goed genoeg is.
In de eerste wedstrijd startten de Duivels met lood in de schoenen tegen Algerije. Een achterstand tijdens de rust was ons deel. Gelukkig konden we in een iets beter tweede deel rekenen op enkele uitstekende wisselspelers, om toch nog een overwinning uit de brand te slepen. Een gelijkaardig verhaal tegen de Russen. Na alweer een slordige wedstrijd wist invaller Origi alsnog het land in extase te brengen door in de 88e minuut de 1-0 te scoren. Het zette Ronny Mosuse aan tot het schrijven van een zomerhit(je):
Ook tegen Zuid-Korea liep het wederom niet zo vlotjes als gedacht werd. Het spel verwaterde na een veelbelovende start en de Zuid-Koreanen kregen zowaar, jawel, kansen! Gelukkig heeft de Belg een baksteen in z’n maag en staat onze verdediging als een huis. Ook deze keer moest de trouwe supporter tot in de tweede helft wachten op het doelpunt. Jan ‘Kieken’ Vertonghen veroorzaakte deze keer geen strafschop, maar wel een zoveelste volksfeest.
USA
Het resultaat is er, het betere voetbalwerk volgt hopelijk nog. In de achtste finales wachten ons de VS. Het team van coach Klinsmann maakt het land van basketbal en American football nu ook “soccermad” met aantrekkelijk voetbal. Op papier een easy win, op het gras een te duchten tegenstander. Want als er iets is wat na deze poulefase is gebleken, dan is het wel dat er op dit WK niets onmogelijk is.
© 2014 – StampMedia – Jef Cauwenberghs
